علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب، مشهور به امام سجاد و زین العابدین (۳۸- ۹۵ق)، چهارمین امام شیعیان. مدت امامت وی ۳۴ سال بود. امام سجاد(ع) در واقعه کربلا حضور داشت؛ ولی به علت بیماری، در جنگ شرکت نکرد. لشکر عمر بن سعد پس از شهادت امام حسین(ع) او را همراه اسیران کربلا به کوفه و شام بردند. خطبه امام سجاد در شام باعث آگاهی مردم از جایگاه اهل بیت شد.

تاریخ دقیق شهادت امام سجاد(ع) مشخص نیست ولی روایت 12 محرم و 25 محرم سندّیت بیشتری دارد.

حضرت امام سجاد(ع) در دوران پُر از اختناق بنی‌امیه، عهده‌دار امامت و ولایت بودند و با وجود دستگاه مخوف بنی‌امیه امکان هرگونه فعالیت ارشادی محدود می‌شد؛ با این حال، امام سجاد(ع) از ارشاد و نشر احکام اسلام فروگذار نکردند و به هر نحوِ ممکن، مسائل اسلامی را بیان می‌نمودند.

ادعیه آن بزرگوار اغلب در صحیفه‌ سجادیه مشتمل بر 54 دعا جمع آوری شده است.

آن بزرگوار همچنین با خرید غلام و تعلیم احکام و معارف اسلامی و سپس آزاد کردن آنها، از حداقل شرایط ممکن برای نشر تعالیم اسلامی بهره می‌جستند.

سرانجام آن بزرگوار به دستِ هشام بن عبدالمَلِک در زمان خلافت ولید بن عبدالملک مسموم شده و به شهادت رسیدند.

پیکر مطهر امام سجاد(ع) را در قبرستان بقیع و در کنار مرقد مطهر حضرت امام حسن مجتبی(ع) به خاک سپردند.