- آسمونی
- مجله اینترنتی
- علمی و دانستنی
- نجوم و ستاره شناسی
- کره مریخ و امکان زندگی در آن
کره مریخ و امکان زندگی در آن
شرایط زندگی در مریخ برای انسان اصلاً خوب نیست و انسان نمی‌تواند در آن زندگی کند زیرا این سیاره دارای جوی بسیار رقیق، گرانشی یک سوم زمین و اختلاف دمای شدید است؛ انسان برای زندگی در یک محیط حداقل به دمایی بالای صفر نیاز دارد که دما مریخ منفی ۶۲ درجه است و برای انسان دمای مناسبی نیست.
آشنایی با کره مریخ
مریخ یا بهرام چهارمین سیاره در منظومهٔ خورشیدی است که در یک مدار طولانی‌تر و با سرعتی کمتر از زمین به دور خورشید می‌چرخد. هر یک بار گردش این سیاره به دور خورشید معادل ۶۸۷ شبانه‌روز زمین طول می‌کشد و طول شب و روز آن از زمین کمی طولانی‌تر است.
نوری که از خورشید به مریخ می‌رسد نصف نوری است که زمین دریافت می‌کند، اما روز مریخی چهل دقیقه طولانی‌تر از روز زمینی است؛ بنابراین شرایط از نظر نور تقریباً مثل زمستان زمین است و به این خاطر امکان رشد گیاهان در شرایط گلخانه‌ای در مریخ وجود دارد.روزهای مریخ ۲۴ ساعت و ۳۷ دقیقه طول می‌کشد. از آن‌جا که محور سیاره مریخ همانند زمین °۲۴ درجه کج است، در این سیاره نیز فصل‌های سال وجود دارند. اما هر سال مریخی کم و بیش دو برابر سال زمینی یعنی ۶۷۸ روز طول می‌کشد.
مشخصات فیزیکی کره مریخ
| قطر استوایی | ۶٬۸۰۴٫۹ کیلومتر ۴، ۲۲۸٫۴ مایل ۰٫۵۳۳ برابر قطر زمین |
| قطر قطبی | ۰٫۵۳۳ برابر قطر زمین ۴، ۱۹۷٫۲ مایل ۰٫۵۳۱ برابر زمین |
| پخی | ۰٫۰۰۷، ۳۶ |
| مساحت سطح | ۱۴۴، ۷۹۸، ۴۶۵ کیلومتر مربع ۵۵٬۹۰۶٬۷۷۱ مایل مربع ۰٫۲۸۴ برابر زمین |
| حجم | ۱٫۶۳۱، ۸×۱۰۱۱ کیلومتر مکعب ۰٫۱۵۱ برابر زمین |
| جرم | ۶٫۴۱۸، ۵×۱۰۲۳ کیلوگرم ۰٫۱۰۷ برابر زمین |
| چگالی متوسط | ۳٫۹۳۴ گرم در سانتیمتر مکعب |
| گرانش استوایی | ۳٫۶۹ متر در مجذور ثانیه ۰٫۳۷۶ برابر زمین |
| سرعت فرار | ۵٫۰۲۷ کیلومتر در ثانیه ۱۱٫۲۴۵ مایل در ساعت |
| تناوب گردش | ۱٫۰۲۵، ۹۵۷ روز ۲۴٫۶۲۲، ۹۶۲ ساعت |
| تمایل محور | ۲۵٫۱۹ درجه |
| بعد سرسو در قطب شمال | ۳۱۷٫۶۸۱، ۴۳ درجه ۲۱:۱۰:۴۴ |
| بازتاب | ۰٫۱۵ |
| دمای سطحی: کمینه متوسط بیشینه |
۱۴۰- درجه سانتی‌گراد (۱۳۳ کلوین) ۶۳- درجه سانتی‌گراد (۲۱۰ کلوین) ۲۰ درجه سانتی‌گراد (۲۳۹ کلوین) |
سکونت انسان در مریخ
مریخ مرکز توجه فرضیه های علمی بسیاری درباره امکان سکونت انسان در آن است. شرایط سطحی مریخ و احتمال وجود آب سبب می شوند که این سیاره غیر از زمین قابل سکونت ترین جرم برای انسان در منظومه شمسی باشد. برای رسیدن به مریخ از زمین انرژی کمتری در هر واحد جرم (دلتا وی) مورد نیاز است. اما با صرف حداقل میزان انرژی، برای انجام یک سفر به مریخ با استفاده از شیوه های تولید نیروی محرکه فعلی باید ۶ تا ۷ ماه فضاپیمایی کنیم.
شرایط سطح مریخ از لحاظ دما و فشار جوی از هر سیاره دیگری به جز بالای ابرهای ونوس به شرایط زمین نزدیک تر است. اما به هر ترتیب سطح مریخ برای زندگی انسان ها و بیشتر موجودات زنده شرایط مساعدی ندارد. علت آن فشار هوای بسیار کم، یعنی جوی با تنها ۱ر۰ درصد اکسیژن و نبود آب به حالت مایع است.
در سال ۲۰۱۲ گزارشی منتشر شد مبنی بر این که تعدادی گلسنگ و سیانوباکتری در شرایط شبیه سازی شده زنده ماندند و بعد از ۳۴ روز زندگی مریخی در «آزمایشگاه مرکز هوافضای آلمان» (DLR)سازگاری چشمگیری برای فرایند فتوسنتز از خود نشان دادند. دانشمندان قسمت هایی از زمین را برای مقایسه با مریخ کاوش کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که دمای مریخ در عرض جغرافیایی پایین شبیه به دمای قطب جنوب است.
تجهیزات لازم برای مهاجرت به مریخ
سکونت در مریخ نیازمند انواع مختلفی از تجهیزات، هم برای خدمات رسانی به انسان ها و هم به منظور تولید غذا، آب، انرژی و اکسیژن قابل تنفس است.امکانات مورد نیاز شامل سکونتگاه، تسهیلات ذخیره سازی مایحتاج، تجهیزاتی برای استخراج آب و اکسیژن و در وهله بعدی کانی و مصالح ساختمانی و غیره، فضاهایی برای تولید مواد غذایی و ابزار و وسایل، ماشین آلاتی برای تولید سوخت که احتمالاً هیدروژن و متان خواهند بود و نیز سوخت یا منبع دیگری از انرژی برای استفاده در حمل و نقل در سطح مریخ است.
ناسا در سال ۱۹۶۹ برنامه ریزی کرد تا برای سال ۱۹۸۱ مأموریت سفر انسان به مریخ (بهرام) را به مرحله اجرا درآورد و در سال ۱۹۸۸ یک پایگاه دائمی در مریخ مستقر کند. با این حال، سفرهای بین سیاره ای انسان، چالش های علمی و تکنولوژیکی خاصی را پیش رویش می گذارند. یکی از این چالش ها کنار آمدن با سختی های مسافرت است؛ دغدغه غذا، آب و اکسیژن، اثرات زیان آور ریزگرانش، خطرات بالقوه ای مثل آتش و تشعشعات و قبول این حقیقت که این فضانوردان میلیون ها کیلومتر از نیروی های کمکی دور هستند و تا سال ها باید در محدودیت به سر ببرند.
علی رغم همه این ها، فضانوردان مشتاق کشف کردن هستند. برای مثال، شش نفر داوطلب با شرکت در پروژه «مریخ ۵۰۰» به مدت تقریباً یک سال و نیم در یک فضاپیمای شبیه سازی شده زندگی کردند. این طولانی مدت ترین شبیه سازی پرواز به فضا است که تا کنون انجام گرفته است. هدف این پروژه انجام یک مأموریت فضایی به ماه با حضور انسان از آغاز تا پایان بود. حتی تعداد زیادی داوطلب برای یک سفر یک طرفه به سیاره سرخ بی صبرانه در انتظار هستند.
نام های دیگر کره مریخ چیست؟
تفاوت قطر مریخ با زمین چقدر است؟
