خیامخوانی به سنت خواندن و اجرای اشعار عمر خیام نیشابوری، شاعر، فیلسوف و ریاضیدان بزرگ قرن پنجم هجری، گفته میشود.
خیامخوانی به سنت خواندن و اجرای اشعار عمر خیام نیشابوری، شاعر، فیلسوف و ریاضیدان بزرگ قرن پنجم هجری، گفته میشود. این اشعار که عمدتاً بهصورت رباعیات هستند، مفاهیمی همچون زودگذری زندگی، لذت از لحظهی حال، شک در باورهای مذهبی و جبرگرایی را بیان میکنند.
سرفصل های این مطلب:
خیامخوانی به معنای خواندن یا دکلمه کردن اشعار خیام به شیوهای خاص و گاهی همراه با موسیقی است. این اصطلاح میتواند در چند زمینه به کار رود:
خواندن رباعیات خیام با صدای دلنشین، معمولاً همراه با احساس و تأکید بر معانی عمیق آنها. برخی از گویندگان حرفهای یا هنرمندان این اشعار را دکلمه کردهاند.
برخی خوانندگان یا گروههای موسیقی، اشعار خیام را با موسیقی سنتی یا تلفیقی اجرا کردهاند. نمونههایی از این اجراها در سبکهای مختلف مانند آواز سنتی ایرانی یا موسیقی مدرن وجود دارد.
در برخی محافل ادبی، جلساتی با عنوان "خیامخوانی" برگزار میشود که در آن علاقهمندان اشعار خیام را میخوانند و درباره معانی و فلسفه آن گفتوگو میکنند.
گوش دادن به اشعار خیام میتواند حس و حال عمیقتری ایجاد کند، زیرا آهنگ و لحن خواننده میتواند معنا و احساس شعر را بهتر منتقل کند. از طرف دیگر، خواندن اشعار خیام به شما این امکان را میدهد که با دقت بیشتری به واژهها و مفاهیم آن توجه کنید و هر بیت را با تأمل بیشتری بررسی نمایید.
برخی از خوانندگان مطرح ایرانی مانند شجریان، شهرام ناظری، محسن نامجو، همایون شجریان و علیرضا قربانی، آلبومها و قطعاتی بر اساس رباعیات خیام اجرا کردهاند.