روز 6 فرودین در آیین کهن ایرانی ها روز امید و شاد باش نویسی یاد شده است. بیایید ما هم به پاس از تاریخ کهنمان این روز را با ذوق امید پاس داریم. در تاریخ ما ایرانی ها 6 فروردین به روز امید و روز شاد باش نویسی ثبت شده است که تاریخچه آن را برای شما بیان می کنیم. این روز هم به نام دیگری یاد می شود به نام نوروز بزرگ خوانده می شود. این آیین به شکل های دیگر در میان مردم به جا ماننده است.

 

نام روز امید به خاطر انتظار پیدایی دوباره کیخسرو و دیگر جادوانان و نجات بخشان " سوشیانت ها " به این روز داده شده است نام اسپیدانوشت از آیین نام‌نویسی در این روز گرفته شده است که آگاهی بیشتری از آن در دست نیست. گمان می رود با پیام های شاد باش نوروزی در پیوند باشد این روز به نام هودرو یا هفدورو یعنی روز که هفتادودو رویداد سرنوشت ساز در زندگی و تاریخ ایرانیان روی داده است نیز نام برده شده است.

بعضی‌ها می‌گویند امید به داشتن یک چیز خاص باعث می‌شود اون چیز حتی اگه وجود هم نداشته باشد شکل بگیرید و در اختیار شما برسد.

در متن پهلوی «ماهِ فروردین، روز خرداد» رویدادهای بسیاری به این روز منسوب شده است؛ از جمله :

• پیدایی کیومرث و هوشنگ
• روییدن مشی و مشیانه
• غلبه ی سام نریمان بر اژدهاک
• پیدایی دوباره ی شاه کیخسرو (از جاودانان در باورهای ایرانی)
• همپُرسگی زرتشت با اهورامزدا