آقا سلام...

آقا سلام... خدا رو شکر ، دوباره تونستم بگم ، سلام آقاجان ، خدا رو شکر بین این همه خطا و جهالت باز تونستم یه...

آقا سلام...

خدا رو شکر ، دوباره تونستم بگم ،

سلام آقاجان ، خدا رو شکر بین این همه خطا و جهالت

باز تونستم یه خوبی بنشونم .

خدا رو شکر ، توی تاریکی وب رهوت دلم تونستم یه سوسویی از نور بوجود بیارم ، که باز خودش نوید و امید گشایش و نمردنه دله . پس دلم هنوز یه نفسی میکشه .

نمیدونم شاید این سلام کردن منم یه فریبه دله

بعضی اوقات میبینی یه نفر به بدی خودش عادت میکنه . حتی پیش کسی مثل آقا ،

یه نفر دیگه بد بودن و گناه و خطا براش شرمی به همراه نداره که بخواد خجالت بکشه.

بخواد پشیمون باشه ، بخواد سرافکنده باشه ، یا خجالت زده ، شاید این سلامم از بی شرمی باشه نه از ارادات و محبت و توبه

نمیدونم شاید همین خرابی و ویرانی و آواره بودن دلم باعث بشه دلت برحم بیاد و یه نگاهی به من بکنی آقا.

که از قدیم گفتن ،

شه را مگر خرابی ما سوی ما کشد

غیر از خرابه که گنج منزل نمی کند.

هر گنجی باشه جاش توی خرابه هست و ویرانه ،

اما

شاید نه توی خرابه ای که بوی گنداب هم گرفته باشه ، که دل من غرق لجن شده

اول یه آب روان و پاک باید جاری باشه این گنداب رو با خودش ببره، آبی که از جنس دل باشه

آبی که قدرت بردن زنگار دل رو داشته باشه

اون آب همون اشکه ، آره مگر آسمون چشام بارونی بشه و بباره و گرنه .......

سلام آقاجان ،

دلم تنگ شده برای سلام دادن به شما ، نمیدونم تقاص کدوم گناه من گرفتن این ذکر بوده

فکر نمیکردم گناهی اونقدر بزرگ باشه که عذاب و مجازاتش نتونستن و گرفته شدن سلام باشه

من فکر میکردم بزرگترین بلا و مجازات برای بزرگترین گناه همون جهنم وعده داده شده خداست

تو قرآن نگفته بودی خود سلام رو میگیری

خدایا تو ارحم الراحمینی ، همیشه با فضلت برخورد کردی با رحمت و مهربونیت ، چرا بد عادت میکنی ما رو به مهربونیت بعد یهو اینطور بی چیز و بی سرمایم میکنی خدا

شاید تو اخلاق من تغییری پیش بیاد شاید یه روز عصبانی بشم ، یه روز ناراحت باشم دست از مهربونی بردارم ، اما تو که اینطور نیستی ، تو که خدایی خدا

نمیدونم میترسم ، میترسم بخشیده نشم - اما فرصت بده خدا

اللهم اغفرلی الذنوب التی تهتک العصم ، اللهم اغفرلی الذنوب التی تنزل النقم ، اللهم اغفر لی الذنوب التی تغیر النعم ، اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا ، اللهم اغفر لی الذنوب التی تنزل البلاء

همیشه میترسیدم آقا تو رو از خودم ناامید کنم ،

همیشه سوالم از خودم این بود ، اصلا کسی هستم یا بودم که آقا بخواد امیدی به من داشته باشه ، طوری بودم که یه نیمچه حسابی هم روی من کرده باشه

می بینم نه ، نبودم

نبودم

اگر قبلا دو شب ، سه شب در هفته آل یاسین خوانه شما بودم ، با آل یاسینت میومدم پشت خیمت زانو میزدم ،

الان اون دو سه شب رو خودم از خودم گرفتم ، نمیگم دنیا از من گرفته ، نه این خودم بودم بی معرفتی و جهالت خودم بود

اما روزی صد بار یاد اون شبها رو میکنم ، بارها از اول تا آخر آل یاسین رو توی ذهنم مرور میکنم ، حتی قطره قطره اشکها رو جلوی چشام میارم و احساس میکنم که داره غلطان میشه

وعدا غیر مکذوب ، السلام علیک حین تقوم ........

سلام آقاجان

آره دوست دارم بازم اونقدر گریه کنم تا چشام درد بگیره ، یا اونقدر سلامت کنم تا صدام بگیره

نمیدونم دارم تقاص کدوم گناه رو میدم

آقاجان سلام نکردن به تو دیوانه ام کرده ، مثل یه مرده متحرکم ، مرده ای که فقط حرکت میکنه

شاید بدون اراده و تصمیم ، بدون روح و انرژی .

بدون سلام به تو من مردم مرده مرده

آره همه میگن عید رسیده ، تعطیلات ، تفریح ، سرگرمی ، وقت آزاد یا حتی هوای پاک و خوب

نه من هیچ کدوم از اینا به دردم نمیخوره ، به کارم نمیاد ،

من السلام علیک حین تقرء و تبین خواسته دلمه و به کارم میاد

درسته آقا جان من اونی که تو میخواستی نشدم ، برعکس یه بنده بیچاره و ذلیل و خوار و از پا افتاده بیشتر نیستم

اما دنیایی هم نیستم ، دنیایی ها اقلاً دنیا رو دارن به تفریح و خوراک و سرگرمی و بازی دنیا خوشن و لذت میبرن