فلسفه پیدایش هفت شین

در زمان ایرانیان باستان هفت سین ابتدا هفت شین بوده است اما اجزای آ ن محدود به شین نبوده وشامل اجزایی با حروف دیگر میم و چین بوده است

هر ساله روز اول  فروردین، اول بهار مصادف با جشن نوروز است . ما ایرانیان در هر نوروز سفره ای با نام هفت سین داریم اما در گذشته قبل از حمله اعراب و در زمان ساسانیان هفت شین بوده

در زمان های دور که از کشور چین ظروف سفالی که عمدتا از خاک رس ساخته شده بود با نقش های عالی به نام ظرف چینی به ایران آورده می شد که خوراکی های هفت سین  در آن گذاشته میشد

اما با حمله اعراب و محدودیت زبانی و نداشتن حروف (چ) و حرام بودن شراب جای آن به هفت سین عوض شد و سرکه که از مشتقیات آن بود جایگزین شراب در سفره نوروز شد

طبق نظریات ابوریحان بیرونی قدمت سفره هفت سین به ایران باستان زمان جمشید پادشاه ایران و توران باز میگردد و در این باره میگوید شیطان بر زمین چیره شده بود و با پیروزی جمشید دوباره خیر و برکت برزمین بازگشت که بدان نوروز گفته میشد.

سرانجام عده ای به هفت (میم) اعتقاد داشتند که شامل:  میگو، ماهی، میوه ، مرغ ، ماست، مسقطی، مربا بود.

هفت شین ایرانی

ایرانیان باستان در کلییت خود کلمه شین را انتخاب کرده بودند که از نظر ادبیات شناسی اصلی ترین کلمه ادبیات پارسی کلمه شین است در هفت شین ایران باستان که در مرز های ایران کهن یا ایران حقیقی که از هند شروع میشده  که تا اسراییل و ترکیه را پوشش میداده است جشن گرفته میشده.

شین شراب: شراب را به عنوان واسطی میان شراب عزلی وبرکتی میدانستند  که در ادیان کهن رواج داشته و آن حالت گیجی که در هر سختی و ناراحتی مقداری مرحم است به فرد مصرف کننده احساس آرامش میداده  اما مصرف آن به صورت دائم موجب شستن تمام هرمون های مغزی میشود اما در طب ایرانی مصرف گه گاهی آن برای تصفیه خون و رفع برخی امراض به عنوان ارامبخش اعصاب و گرم کننده بدن مصرف میشده و این ویژگی ها مختص شراب است که در صورت زیاده روی میتواند برای فرد مشکل ساز شود

شین شیرینی: از آنجایی که قند برای بدن لازم است و از غذاهای اصلی مغز میباشد اگر در طول روز قند به اندازه حداقل به مغز نرسد فقدان آن موجب بیماری های مغزی مانند آلزایمر میشود و نبود قند وشیرینی موجب بیماری های مغزی میشود

شین شهد: که از میوه جات کرفته میشود و حالت مربا مانند داشته 

شین شمع: که به معنی شعله است که با ظروفی که درون آن روغن میریختند و با ایجاد جرقه شعلع شکل میگرفته و اشاره به ایزد مهر دارد که به عقیده اهورا مزدا شعله نماد مهر و محبت خداوند است و آتش در ایران باستان نماد پاکی و پاکیزگی است که و یادآور نور الهی است .

شین شاهنامه: شاهنامه یک قصه یا یک کتاب نیست شاهنامه حقیقت نابود شده ایران است و تاریخ ایران و آیین ایران را ذکر میکند و با تلاش های بی وقفه فردوسی و خلق این شاهکار توانست حقایق آن روزگار را برای ایرانیان به ارث بگذارد

شین شمشاد: شمشاد یکی از گیاهانی است که در سفره هفت شیر گذاشته میشود.

شین شقایق: گل شقایق در سفره هفت شین نماد عشق وصلح پایدار است و به همین دلیل ایرانیان باستان در سفره نوروز از آن استفاده میکردند.

فلسفه هفت سین امروزی: به طور کلی هفت سیت به دلیل نهدینه شدن آن در قرن های دور میان نیاکان ما جزوی از فرهنگ شده و پیشینه تاریخی آن به قدری زیاد است که موجب شد ه این آئین تا به امروز پایدار بماند و ریشه تاریخی خود را  حظ کند .

هر خوراکی در این سفره نماد یک ایزد باستانی است

سماق: خدای بهمن یا خدای باران

سمنو: فرشته شهریور یا خدایی خواربار

سرکه: خدای جاودانگی یا امرداد

سنجد: خدای دلبستگی یا خدای خرداد

سیب: خدای پاکی و نمادی از بارون بانوان

سبزه: خدای اردیبهشت و نماد آشتی با طبیعت

سیز: مهم ترین نماد اهورا مزدا

سفره هفت امپشاسند

گفته میشود ایرانیان با فرا رسیدن نوروز، سفره هفت امپشاسند را آماده می کردند و برای اهورامزدا و هر یک از امپشاسپندان، گیاه یا اشیایی همچو شاخه ی برسم، نوشیدنی هوم، آتشدان، تخم مرغ، شیر، آب و جام فلزی بر سرسفره سپید قرار می دادند.

به نظر میرسد به تدریج سفره امشاسپند دچار دگرگونی شده تا اینکه هفت سین به صورت کنونی آن به دست ما رسیده است.

اهورامزدا به معنی خرد مقدس ونماد او نوشیدنی هوم بود.

بهمن یا وهون مظهر اندیشه نیک و نگهبان حیوانات و ظرف شیر را نماد او میدانست

اردیبهشت مظهر راستی، نگهبان آتش و نماد او آتشدان بود  .

شهریور مظهردادگری، توانایی و شکوه پرودگار، نگهبان فلزات و جام نماد او به شمار میرفت.

اسپندارمذ مظهر فروتنی و محبت، نگهبان زمین و نماد او سفره سپید بود

خوددار مظهر فروتنی و محبت و نگهبان زمین و نماد او محسوب میشد.

امرداد مظهر جاودانگی، نگهبان گیاهان و شاخه های سر سبز برسم یا سرو را به عنوان نماد او بر سفره قرار میدادند.