- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ادبی
- زندگینامه نویسنده بزرگ، گوته
زندگینامه نویسنده بزرگ، گوته
نام و نام خانوادگی : یوهان ولفگانگ گوته
متولد : 28 اوت 1749
فوت : 22 مارس 1832
سمت : شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان‌شناس، فیلسوف وسیاست‌مدار
سبک نوشتاری : رمانتیسیسم
زندگی :
آسمونی : یوهان ولفگانگ فون گوته شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان‌شناس، فیلسوف و سیاست‌مدار آلمانی بود. او یکی از کلیدهای اصلی ادبیات آلمانی و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیسم به شمار می‌رود. وی یکی از مردان بزرگ فرهنگی قرون 18 و 19 اروپا و یکی از افراد برجستهٔ ادبیات جهان محسوب می‌شود. گوته آلمانی، شکسپیر انگلیسی، هومر یونانی، و دانته ایتالیایی را چهار رکن ادبیات اروپا می‌دانند.
پدر گوته، یوهان کاسپار گوته (1710-1782) همراه با خانواده‌اش در یک خانهٔ بزرگ در فرانکفورت زندگی می‌کرد، که آن زمان قسمتی از امپراتوری مقدس روم بود. مادر گوته نیز «کاترینا الیزابت گوته» (تِکستور سابق) از خانواده‌های سرشناس فرانکفورتی بود.
یوهان ولفگانگ در کنار پدر و معلم خصوصی‌اش بسیاری از معلومات را، از جمله زبان‌های لاتین، یونانی، فرانسوی، انگلیسی و عبری فرا گرفت.
او بین سال‌های 1765-1768 در لایپزیگ به تحصیل حقوق پرداخت و در آنجا به اشعار کریستین فورشتگوت گلرت علاقه پیدا کرد. پس از سال 1768، گوته به زادگاهش بازگشت و مدتی نیز در دارمشتات بود.
گوته پس از این که تعدادی از آثار بزرگش را به پایان رساند، سال 1775 به وایمار رفت و در آنجا بین سال‌های 1776-1786 (حدود 10 سال) وزیر حکومت شد. سپس او تا سال 1788 به ایتالیا رفت و در آنجا به تحصیل هنر و مجسمه‌سازی باستانی پرداخت. او خود را با کارهای میکل آنژ و رافائل مشغول کرد.
سال 1788، گوته به وایمار بازگشت و تقریباً باقی عمرش را در آنجا گذرانید، هرچند که زندگی او در آنجا با جنگ‌های ناپلئونی روبه‌رو شد. گوته در وایمار به تحصیل زبان‌های فارسی و عربی و همچنین قرآن پرداخت و شیفتهٔ اشعار حافظ شد.
پس از مرگ همسر گوته «کریستیان» در سال 1816، خود او نیز پس از شش سال بر اثر عفونت ریوی در شهر وایمار درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. گفته می‌شود آخرین گفتهٔ شاعر پیش از مرگش، نور بیشتر (آلمانی: Mehr Licht) بود.
مهم‌ترین آثار گوته عبارت هستند از:
اگمونت - 1788
نغمه‌های رومی - 1790
فاوست - 1832 - 1808
تئوری رنگ‌ها - 1810 علوم طبیعی
سفرنامه ایتالیا - 1817
دیوان غربی-شرقی - 1819
رنج های ورتر جوان
ایفی ژنی
