- آسمونی
- مجله اینترنتی
- مناسبت های روز
- 1 بهمن ، زادروز فردوسی

1 بهمن ، زادروز فردوسی
«ابوالقاسم حسن پور علی طوسی» معروف به فردوسی در روستای پاژ از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود. نام او همه جا ابوالقاسم فردوسی شناخته شده است. پدرش از دهقانان طوس بود که ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت. وی از همان زمان که به کسب علم و دانش می پرداخت، به خواندن داستان هم علاقهمند شد. “ابوالقاسم فردوسی طوسی” شاعر ایرانی و سراینده شاهنامه در سال 319 هجری شمسی در طوس خراسان چشم به جهان گشود.

آسمونی: همانطور که در زندگینامه فردوسی آمده است، آغاز زندگی وی هم زمان با گونهای جنبش نوزایش در میان ایرانیان و در روزگار ساسانیان سپری شد و به دلیل علاقه و حمایت پادشاهان آن زمان از زبان فارسی، می توان گفت که فردوسی در چنین بستری توانست اشعار و مطالب خود را چنین درخشان بسراید. فردوسی از همان روزگار کودکی بیننده کوششهای مردم پیرامونش برای پاسداری ارزشهای دیرینه بود و خود نیز در چنان زمانه و زمینهای پا به پای بالندگی جسمی به فرهیختگی رسید و رهرو سختگام همان راه شد.
فردوسی از همان ابتدای کار که به کسب علم و دانش پرداخت، به خواندن داستان هم علاقهمند شد و مخصوصا به تاریخ و اطلاعات مربوط به گذشته ایران عشق میورزید. همین علاقه به داستانهای کهن بود که او را به فکر به نظم درآوردن شاهنامه انداخت.
وی مدتها در جستجوی این کتاب بوده است و پس از یافتن دستمایه اصلی داستانهای شاهنامه، نزدیک به 30 سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرد.
شاهنامه بزرگترین اثر این شاعر حماسه ایرانی است که در سی سالگی سرود و به منظور دفاع از زبان و ادب پارسی در بین 9 میلیون واژه تنها 340 کلمه عربی را به کار برده است. فردوسی در سال 394 این اثر ارزشمند را به سلطان محمود غزنوی هدیه داد.
این شاعر بزرگ در سال 411 هجری شمسی چشم از جهان فرو بست و در زادگاهش به خاک سپرده شد.