حرف زدن و انتقال فکر و منظور از یک نفر به یک یا چند نفر دیگر را گویندگی نامند که باید به شیوه درست ، زیبا و منطقی به شنونده منتقل گردد .در این بین سخنور یا گوینده باید خصوصیاتی را داشته باشد که در ادامه این مطلب آسمونی به بررسی این خصوصیات پرداخته ایم.

ویژگی های یک سخنور

1. از لحاظ جسمانی باید اعضای گویندگی سالم باشد که شامل لب ها ، دندان ها و فک ها می باشد.
2. الفاظ باید بطور صحیح آموزش داده شوند. تلفظ کلمات یا حروف و اصطلاحات.
3. روان بودن صدا ، طبیعی بودن کلام و پرهیز از حالت تصنعی .
4. تمرین نفس گیری و خروج آن دم و باز دم بموقع .

عارضه های سخنرانی

1. عدم تسلط به مطالب جمع آوری شده .
2. سبک ناله ای و یکنواخت حرف زدن .
3. خشک و اعتراضی حرف نزنیم . قابلیت انعطاف داشته باشیم.
4. خودمانی حرف نزنید .
5. التماسی حرف نزنید .حالتی که سخنران از خودش ضعف نشان میدهد .
6. لوس و جلف گو یی و پرهیز از پوزش و عذر خواهی مکرر .
   نکته : چسبانیدن آخر کلمات ، بهم و جویده حرف زدن ، سخنران را قطعا از مسیر موفقیت خارج می کند .
7. با مکث های طولانی و بی موقع حرف نزنید ، زیاد کند و یا تند حرف نزنید .
   نکته : 90-80  کلمه در دقیقه برای یک سخنران معمولی و 160-120 کلمه و گاها تا 200 کلمه برای گویندگی صدا و سیما در هر دقیقه بر آورد شده است .