خصوصیات یک سخنور

حرف زدن و انتقال فکر و منظور از یک نفر به یک یا چند نفر دیگر را گویندگی نامند که باید به شیوه درست ، زیبا و منطقی به شنونده منتقل گردد .در این بین سخنور یا گوینده باید خصوصیاتی را داشته باشد که در ادامه این مطلب آسمونی به بررسی این خصوصیات پرداخته ایم.

1- از لحاظ جسمانی باید اعضای گویندگی سالم باشد که شامل لب ها ، دندان ها و فک ها می باشد.

2- الفاظ باید بطور صحیح آموزش داده شوند. تلفظ کلمات یا حروف و اصطلاحات.

3- روان بودن صدا ، طبیعی بودن کلام و پرهیز از حالت تصنعی .

4- تمرین نفس گیری و خروج آن دم و باز دم بموقع .

 عارضه های سخنرانی :

1- عدم تسلط به مطالب جمع آوری شده .

2- سبک ناله ای و یکنواخت حرف زدن .

3- خشک و اعتراضی حرف نزنیم . قابلیت انعطاف داشته باشیم.

4- خودمانی حرف نزنید .

5- التماسی حرف نزنید .حالتی که سخنران از خودش ضعف نشان میدهد .

6- لوس و جلف گو یی و پرهیز از پوزش و عذر خواهی مکرر .

نکته : چسبانیدن آخر کلمات ، بهم و جویده حرف زدن ، سخنران را قطعا از مسیر موفقیت خارج می کند .

7- با مکث های طولانی و بی موقع حرف نزنید ، زیاد کند و یا تند حرف نزنید .

نکته : 90-80  کلمه در دقیقه برای یک سخنران معمولی و 160-120 کلمه و گاها تا 200 کلمه برای گویندگی صدا و سیما در هر دقیقه بر آورد شده است .

برای آشنایی با روشی برای ارائه سخنرانی خوب، بر روی لینک زیر کلیک کنید:

چگونه یک سخنرانی خوب ارائه دهیم؟