- آسمونی
- مجله اینترنتی
- سلامت
- اطلاعات دارویی
- معرفی داروی کدئین
معرفی داروی کدئین
موارد مصرف: کدئین
برای کنترل دردخفیف تا متوسط بکار می‌رود.کدئین در درمان سرفه‌های ناشی از بیماری مزمن ریوی تاثیر ندارد نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد تاثیر کدئین در درمان سرفه‌های ناشی از بیماری مزمن ریوی بیشتر از دارونما نیست. کدئین ماده معمول مورد استفاده در داروهای ضد سرفه است. محققان دانشگاه منچستر با نصب میکروفون‌هایی بر روی یقه لباس بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسداد ریوی ، آنها را مورد مطالعه قرار دادند.کارشناسان می‌گویند، کدئین می‌تواند سرفه‌های مبتلایان به بیماری مزمن انسداد ریوی را برطرف کند ، اما آن را درمان نمی‌کند.
دکتر “ژاکلین اسمیت” از مرکز ریه “نورت وست” گفت: اگر قرار است استفاده درمانی از کدئین ادامه یابد، باید تحقیقات بالینی دیگری در این زمینه انجام شود.حققان مرکز ریه نورت وست در بیمارستان “ویتن شاو” با استفاده از اسید “سیتریک” 24بیمار مبتلا به بیماری مزمن انسداد ریوی را وادار به سرفه کردند.
این افراد سپس تحت درمان قرار گرفتند و وضع سرفه‌های آنها 10ساعت در زمان‌های بیداری ، حرکت کردن و خواب بررسی شد. در این مطالعه دیده شد سرفه افرادی که دارونما مصرف کردند از زمان متوسط 8/27ثانیه در ساعت به 7/22ثانیه کاهش یافت.
بیمارانی که کدئین مصرف کردند سرفه آنها به 6/41ثانیه در ساعت کاهش یافت.دکتر اسمیت سرپرست این مطالعه گفت: “از دیرباز کدئین داروی استاندارد ضد سرفه تلقی می‌شد، اما تاکنون اطلاعات کمی در مورد تاثیر آن در مبتلایان به بیماری‌های مزمن ریوی
بدست آمده است.
وی افزود: با وجود آنکه دوز کدئین مورد استفاده در این تحقیق از دوز آن در داروهای ضد سرفه که داروخانه می‌فروشند بیشتر بود، اما از نظر آماری تفاوتی بین کدئین و دارونما مشاهده نشد.
مکانیسم اثر داروی کدئین :
این دارو از یک طرف آستانه‌احساس درد را افزایش داده و از طرف‌دیگر موجب می‌شود که درد برای بیمارناخوشایند و آزاردهنده نباشد. کدئین ازطریق اتصال به گیرنده‌های اختصاصی‌خودش در سیستم‌های اعصاب مرکزی ومحیطی، اثرات خود را ایجاد می‌کند.
فارماکوکینتیک: از طریق خوراکی بخوبی‌جذب، در کبد متابولیزه و از طریق کلیه دفع‌می‌شود.
موارد منع مصرف: داروی کدئین :
در مواقعی که فشارداخل جمجمه افزایش یافته، یا در حالات‌ضربه مغزی، نارسائی شدید کلیه یا حمله‌حاد آسم نباید مصرف شود.
هشدارهایی در مورد داروی کدئین :
1 ـ در موارد زیر مصرف این داروبا احتیاط کامل انجام شود: کمی فشار خون،کم‌کاری غده تیروئید، آسم، کم‌بودن ذخیره‌تنفسی، نارسایی کبدی یا نارسایی کلیوی.
2 ـ مصرف فرآورده‌های حاوی کدئین درکودکان زیر یک سال توصیه نمی‌شود.
3 ـ مصرف مکرر این دارو، ممکن است‌موجب وابستگی و تحمل به اثرات داروگردد.
عوارض جانبی: داوی کدئین :
تهوع و استفراغ (در ابتدای‌مصرف)، یبوست، خواب‌آلودگی، کاهش‌فشار خون و تضعیف تنفس با مصرف‌مقادیر زیاد، اشکال در ادرار کردن،اسپاسم صفرا یا مثانه، خشکی دهان،تعریق، سردرد، گرگرفتگی صورت،سرگیجه، کاهش ضربان قلب، طپش قلب،افت فشار خون وضعیتی، افزایش فشارخون ریوی، کاهش دمای بدن، توهم، حالت‌خماری، تغییر خلق و خو، وابستگی،اختلال در تفکر، تنگی مردمک چشم،بثورات جلدی، کهیر و خارش از عوارض‌جانبی دارو هستند.
تداخل‌های دارویی:،داروی کدئین :
اگر بطور هم زمان باسایر داروهای مضعف CNS مصرف‌شود، تضعیف CNS تشدید شده می‌تواندموجب ایجاد ضعف تنفسی و کاهش فشارخون بشود. مصرف هم‌زمان با داروهای‌شبه آتروپینی نیز موجب تشدید احتباس‌ادرار و یبوست شده ممکن است انسدادفلجی روده ایجاد نماید.
نکات قابل توصیه: برای داروی کدئین :
این دارو با ایجادخواب‌آلودگی، ممکن است بر انجام اعمالی‌که نیاز به مهارت و دقت دارند (مثل‌رانندگی) تأثیر گذارد.
مقدار مصرف: داروی کدئین :
بزرگسالان: مقدار 30-60 میلی‌گرم که درصورت لزوم هر 4 ساعت تکرار می‌شود(تا حداکثر mg/day 240 مصرف می‌شود).
کودکان: 1-12 سال mg/kg 3 در مقادیرمنقسم مصرف می‌شود.
اشکال دارویی: داروی کدئین :
Coated Tablet : 30 mg
