در کاخ آپادانای داریوش اول در شوش دارای ۳۶ سرستون جنس سنگ آهک خاکستری بود که یکی از آنها سرگذشت جالبی پیدا کرد. طی سالهای ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۶ م. نخستین گروه کاوشگر باستان شناسان فرانسوی به  سرپرستی مارسل و ژان دیولافوا سرستون های کاخ آپادانا را کشف کردند که در تالار بار عام داریوش اول قرار گرفته بودند.

این کاخ شامل سه ایوان ستون دار بود که طول هر ایوان به ۱۰۹ متر می رسید. تالار چهارگوش بود و سقفی به ارتفاع ۲۰ متر داشت که بر روی ستونهایی شیاردار و قرارگرفته بر پایه های مکعبی شکل استوار شده بود. پایه های ستونها به شکل ناقوس بودند و سرستونها نیز به شکل دو گاو شاخ دار بودند که پشت به یکدیگر داشتند. کاخ بر صفه ای بنا شده بود که از طریق پلکانهایی دسترسی به آن امکان پذیر بود. این صفه کمانداران سپاه جاویدان و آورندگان هدایا را که از پلکان های تالار بالا می رفتند به تصویر می کشید.

ستون 5.52 متر ارتفاع داشت و پس از کشف، در سال ۱۸۹۰ به موزه لوور منتقل شد و تا امروز نیز در آنجا نمادی از فرهنگ ایران باستان به شمار می رود.