در عصر ظهور نیزهای فایبرگلاس و وداع با پیستهای خاکی دوومیدانی، پدیده های دوهای استقامت المپیک کم نبودند؛ از جمله بیکیلای اتیوپیایی.
شگفتی المپیك توكیو بر روی پست دو و میدانی رخ داد. برای آخرین بار در تاریخ المپیك، مسابقات بر روی پیست خاكی برگزار شد و در حضور بزرگان دوی ده هزار متر «بیلی میلز» آمریكایی با زمان 4ـ28:24 ناباورانه اول شد. محمد گامودی (تونس) و «ران كلارك» (استرالیا) دوم و سوم شدند.
«فرد هانسن» آماده شده است تا پرش خود را با نمونهای از نیزههای جدید انجام دهد. المپیك توكیو اولین المپیكی بود كه در مسابقات پرش با نیزه، از نیزههای فایبرگلاس استفاده گردید.
آل اوئرتر با نام كامل «آلفرد آدولف اوئرتر» در شرایطی كه به شدت مصدوم بود، باز هم طلای پرتاب دیسك را از آن خود ساخت، حالا او سه طلا از مسابقات پرتاب دیسك المپیك داشت.
در توكیو اكثراً هوا بارانی بود. «فیلیپ شینیك» در حین مسابقه پرش طول دیده میشود و تماشاگران در حالی مسابقه را نگاه میكنند كه حتی بارش باران نیز ذرهای از تعداد تماشاگران نكاسته است. تنها آنان را چتر به دست كرده است!
پیتر اسنل نیوزیلندی این بار شاهكاری بزرگتر از المپیك رم انجام داد. او هم از عنوان خود در دوی 800 متر دفاع كرد و هم فاتح دوی 1500 متر شد تا بهترین دونده نیمه استقامت دنیا نیمه اول دهه 60 لقب گیرد. اسنل در اولی ركورد 1ـ1:45 دقیقه و در دوی ركورد 1ـ3:38 دقیقه را بر جای نهاد.
دوم سپتامبر 1964 و لحظهای از تمرینات دوندگان ماراتن اتیوپی آبهبه بیكیلا برای دفاع از عنوان قهرمانی خود به توكیو آمده است. آن هم چهل روز پس از عمل جراحی بر روی آپاندیسش! پشت سر او « مامو ولده» است. دوندهای كه در دو المپیك قبلی موفقیتی كسب نكرده است.
در یك روز بارانی و در حضور امپراتور هیروهیتو آخرین مسابقه المپیك در استادیوم میجی برگزار شد. دوندگان یك دور در استادیوم دویدند و آن گاه از ورزشگاه خارج شدند. دوندگان را در حال خروج از ورزشگاه مشاهده میكنید.