در آن دوران تیمهای فوتبال شکل می گرفتند و این امکان داشت که با یک شکست و نومیدی و سرخوردگی پس از آن، و با انتقال گروهی از بازیکنان یک تیم به تیمی دیگر، برای همیشه از هم بپاشند. فوتبال کاملا آماتوری بود و حتی از درآمد بلیت فروشی هم چیزی به همان تیمها نمی رسید و در این اوضاع و احوال، سفر یک تیم کوچک به استانی دیگر برای برگزاری یک مسابقه( خواه از مسابقات لیگ و خواه از رقابت های حذفی) امری غیرممکن می نمود و نزدیک به رویا. با این اوصاف تنها می شد به رقابت های تیمهای منتخب شهرها بسنده کرد.

آغاز هیجان از 29 اسفند

تا قبل از سال 1326 هیچ تیمی موفق به ایستادگی در برابر تهرانی ها نشده بود. وقتی قرار شد که مسابقات سال 1326 قهرمانی کشور از 29 اسفند 1325 تا 11 فروردین در مشهد برگزار شود، به نظر می آمد که باز هم نوبت به قهرمانی دیگر برای تهرانی ها خواهد رسید. قرار بود این رقابتها تحت نظارت « حسن بنایی» مدیر اداره آموزش تربیت بدنی برگزار شود.

برای این مسابقات تیمهای مشهد، اصفهان، آبادان، اهواز، تبریز، بندرپهلوی، تهران و شیراز ثبت نام کرده بودند. به گفته روزنامه اطلاعات( شماره 6311) قرار بود تیمهای کرمان، رضائیه و کرمانشاه نیز در مسابقات شرکت کنند که در آخرین ساعات عذر خواستند)

بهتر است سفری داشته باشیم به آن ایام؛ نوروز 1326 و اتفاقاتی که در مسابقات رخ داد. ببینیم در شماره 299 هفته نامه اطلاعات هفتگی( مورخ 21 فروردین 1326) به چه حاشیه هایی اشاره شده است. آنچه در زیر می بینید، منوچهر مهران نوشته است؛ موسس باشگاه نیرو راستی که از خادمان ورزش ایران بود.

استقبال با کامیون و دوچرخه

«...نکته جالب در نهمین دوره مسابقه های فوتبال کشور، پذیرایی فوق العاده ای بود که اهالی مشهد از قهرمانان کشور به عمل آوردند. در جریان این مسابقه ها مقامات مربوطه و مردان خیر و حتی عموم اهالی شهر به قدری صمیمیت و مهربانی نشان دادند که گمان نمی رود یاد تفقدات ایشان تا مدتها از خاطر قهرمانان محو گردد.  

هنگام ورود قهرمانان تعداد صد اتوبوس و کامیون و بالغ بر پانصد دوچرخه سوار تا قریه طرق واقع در 18 کیلومتری شهر از فوتبالیست ها استقبال کرد و در حالیکه دسته موزیک در اولین کامیون، مارش های مهیج می نواخت، این کاروان بزرگ در میان ابراز احساسات شدید مردم وارد شهر شد.

در مشهد به منظور انجام این مسابقات میدان فوتبال زیبایی به نام میدان سعدآباد ساخته و آماده شده بود و محل اتحادیه حمل و نقل خراسان، شن ریزی این میدان را به رایگان برعهده گرفته بود. محل اقامت قهرمانان هنرستان مشهد معین گشت و کلیه وسایل آسایش قهرمانان قبلا پیش بینی شده بود.

از جمله برای سلمانی، حمام، واکس و تمام احتیاجات دیگر مثل اتوبوس، درشکه و غیره. کارتهای مخصوص حاضر و در دسترس قهرمانان گذارده شده بود.

هیات پذیرایی که در راس آنها آقای گلمکانی از مردان نیکوکار خراسان قرار داشت به بهترین وجهی آسایش ورزشکاران را فراهم کرد و حتی آقای گلمکانی شخصا از صبح تا شب، جرئیات امر اردو را زیر نظر داشتند.

مهمانی های عالی و مجلل، تشریفات فراوان این پذیرایی را تکمیل می کرد. از جمله آقای حاج حسین آقای ملک توسط آقای جواد فروتن پیشکار ایشان در ییلاق زیبای وکیل آباد میهمانی باشکوهی به افتخار قهرمانان ترتیب دادند.

در برنامه پذیرایی، تئاتر، سینما، بازدید آرامگاه فردوسی و کارخانجات مشهد، و مجالس سخنرانی گنجانده شده بود و به علاوه هدایای گوناگونی به یاد بود مسافرت به قهرمانان و سرپرستان داده شد. از طرف آستانه مقدس حضرت رضا  نیز مهمانی مجللی داده شد.

در آخرین روز مسابقه مراسم رژه و عملیات و نمایشات ورزشی به عمل آمد و شب هنگام ضمن مجلس مهمانی انجمن تربیت بدنی، مراسم تودیع و توزیع جوایز به عمل آمد.

در تمام این جریان، آقای اشرفی استاندار خراسان با کمال دقت ناظر امور بودند و برای حسن جریان کارها شخصا دستورات لازم صادر می کردند. البته مساعی انجمن تربیت بدنی خراسان و مربیان ورزش در این پذیرایی بزرگ قابل تحسین و ستایش بود.