ما ایرانی های تعارفی!
تعارف در فرهنگ ما ایرانی ها نشانه ای از ادب و احترام است؛ اما این کار با کوچک شمردن خود صورت می گیرد. از نظر غیر ایرانی ها تعارف تفاوتی با دروغ ندارد، آنها نمی توانند فرق این دو را تشخیص دهند و گاهی دچار اشتباه می شوند. البته نمی توان تعارف را عملی منفی در نظر گرفت زیرا برخی از آنها دارای بار مثبت نیز هستند، همچنین هر کشوری آداب و رسوم خود را دارد. بنابراین تعارف مختص ما ایرانی هاست و ناخواسته تعارف توی خونِمونه! در ادامه مطلب آسمونی فهرستی از انواع تعارف ایرانی را با هم می خوانیم.
- آقایی کردید
- آمدیم برای دستبوسی
- از شما به ما رسیده
- اختیار دارید
- امری نیست؟
- انشالله توی شادی‌ها جبران کنیم
- انشالله همیشه به سفر
- انشالله در فرصت‌های بعدی
- استدعا می‌کنم
- با اجازه
- بزرگ مایید
- بزرگ‌وارید
- بنده‌نوازی فرمودید
- بازم این ورا تشریف بیارین
- بفرمایید بریم خونه
- ببخشید پشتم به شماست
- بزرگیتون رو میرسونم
- چرخاش برات بچرخه
- چوب‌کاری می‌فرمایید
- خدمت از ماست
- خانه خودتان هست
- دست بوسه (برای احوال پرسی از کودک)
- دوستان به جای ما
- دعاگو هستیم
- راضی به زحمت نیستیم
- زحمت افتادید
- سلام برسونید
- شادی‌هاتون خدمت برسیم
- قابلی ندارد
- قدم رنجه فرمودید
- قدم‌تان روی چشم (قدم‌تان روی تخم چشم ماست)
- کم‌سعادتی از ماست
- کنیز شماست
- منور کردید (منزلمون رو نورانی کردید)
- مزاحم نمی‌شم
- ما نمک پرورده‌ایم
- می‌ترسید نمک گیر بشید (نمک نداره)
- نمک نداره بفرمایید
گاهی اوقات هم پیش می آید وقتی حتی دو نفر از یکدیگر خوششان نمی آید اما وقتی به هم می رسند باز تعارف می کنند و خود را جلوی دیگری کوچک می شمارد، مانند چاکریم، مخلصیم، فدای شما... شاید دلیل این همه تعارف، رودربایستی باشد!
تابحال افرادی که به ایران سفر کرده اند درباره تعارف گفته اند که نمی دانیم ایرانی ها کی تعارف می کنند، کی دروغ می گویند! به قول آنها تعارف ایرانی ها ما را دیوانه کرده است! وقتی می گویند "بفرمایید خانه" واقعاً نمی توانیم تشخیص دهیم که اجازه داریم به خانه شان برویم یا دارند تعارف می کنند. یا وقتی می گویند "قابلی ندارد" واقعا می توان آن کالا را برداشت یا نه.
نظر شما چیه؟ باز هم تعارف دیگه ای هست که در فهرست نباشه؟
پول های خودته بفرماااا