کاتالان ها و اتحاد در نیوکمپ

فوتبال و هواداران  

اختصاصی آسمونی / مهدی زارعی

روز 18 آوریل سال 2000، وقتی بازیکنان چلسی پا به استادیوم نیوکمپ گذاشتند، با صحنه غیرمنتظره ای روبرو شدند. چلسی در دور رفت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا (3-1) بارسلونا را شکست داده بود و آبی اناری ها برای صعود به یک برد (2-0) احتیاج داشتند. لحظه ای که دو تیم از تونل ورزشگاه وارد زمین چمن می شدند، در روبروی جایگاه، تماشاگرانی را دیدند که روی سکوها، طرح آجری به دو رنگ آبی و اناریِ پیراهن بارسلون تشکیل دادند. در میان این طرح، با رنگ طلایی(رنگی که شماره پیراهن بازیکنان بارسا با آن طراحی شده بود) اعداد (2 و 0) نوشته شده بود که نشان دهنده هدف بارسا و رویای هواداران آن بود. بارسلونا در این بازی برنده و با صعود به نیمه نهایی حریف والنسیا شد. وقتی این تیم در بازی رفت نیمه نهایی، در زمین والنسیا(4-1) باخت، یک بار دیگر، طرحی آجری در روز 10 می 2000 و قبل از بازی برگشت در انتظار تیم میهمان بود. این بار طرحی از نتیجه 3 بر صفر که برای صعود بارسا، مورد نیاز بود. هرچند بارسلونا این نتیجه را به دست نیاورد و از دور مسابقات حذف شد، اما تماشاگران بارسلونا، باز هم به شکلی خلاقانه از طرحهای خودشان استفاده کردند.

بارسلونا این بار هدف آنها لوییس فیگو بود. بازیکنی که تا چند ماه قبل نماد و کاپیتان بارسلونا بود، اما ناگهان راهی رئال مادرید شد. وقتی او برای نخستین بار با پیراهن رئال مادرید، به نیوکمپ آمد، طرح روی سکوهای نیوکمپ، شعارهایی علیه فیگو بود که حالا با یهودا، حواری خائن حضرت مسیح مقایسه می شد. تماشاگرهای بارسا به این هم بسنده نکردند و وقتی فیگو میخواست کرنر بزند، به طرف او، زباله های فراوانی پرتاب کردند. در بین این زباله ها کله یک خوک هم دیده می شد! اتحاد هواداران علیه فیگو کار را به جایی رساند که او ترجیح داد در مسابقه دو تیم در لیگ قهرمانان، دو اخطاره شود تا اصلا نیازی به حضور مجدد در نیوکمپ نداشته باشد! این ها گوشه ای از خلاقیت های هواداران تیمی هست که باشگاهشان را « فراتر از یک باشگاه» می دانند. امروز می توانیم دربازیهای فوتبال و حتی بسکتبال بارسلونا و رئال- که به میزبانی بارسلونا برگزار می شود- پس از 17 دقیقه و 14 ثانیه شاهد شعارهای جدایی طلبانه کاتالانها باشیم. اما چرا در این لحظه؟ فقط کافی است دو عدد را به هم متصل کنیم تا عدد 1714 شکل گیرد؛ سال مبارزه کاتالانها علیه حکومت مرکزی اسپانیا. با این که امروز هم سیستم حکومت اسپانیا پادشاهی هست و دیگر خبری از ژنرال فرانکو نیست، اما روایاتی از دوران دیکتاتوری ژنرال فرانکو در اسپانیا می شود که هواداران بارسا، بارها سرود ایالت خودشان رو در استادیوم سر دادند و از خواندن سرودی که در ستایش ژنرال فرانکو بود، خودداری کردند. حتی درگیری های سالهای 1911 و 1924 در بازیهای بارسلونا و تیم همشهری شان اسپانیول، به مخالفت کاتالانها با حکومت مرکزی اسپانیا نسبت داده می شود که از سکوها به زمین سرایت کرد و سرانجام، جو داخل زمین را هم متشنج کرد. و البته دهها ماجرای مشابه دیگه...

بازیهای بارسلونا و تیم همشهری شان اسپانیول چه مساله ای، نیوکمپ را اینطور مملو از جمعیت می کنه؟ آیا همه این هواداران، به خاطر مخالفت با حکومت اسپانیا در استادیوم حاضر می شوند و همگی جدایی طلب هستند و خواهان اینکه ایالت کاتالونیا به یک کشور تبدیل شود؟ پاسخ، این قدرها هم پیچیده نیست. باشگاه بارسلونا به هواداران پرسابقه خودش بَج های یادگاری میده. اگر یک هوادار 25 سال عضو رسمی باشگاه باشد، یک بج برنز باشگاه، یادگاری می گیرد. اگر هواداری سابقه 50 سال هواداری رسمی باشگاه را داشته باشد، بج نقره یادگاری می گیرد و بالاخره کسی که 75 سال کارت رسمی هواداری باشگاه را داشته باشد، باارزش ترین یادگاری باشگاه را دریافت می کند که بج طلایی هست. به همین خاطر خیلی از خانواده ها، قبل از آن که فرزندشان چیزی از هواداری و کارت رسمی باشگاه سر در بیاورد، او را عضو باشگاه می کنند. عضویت در باشگاه مزایای خاص خودش را دارد، تخفیف های ویژه در خرید  بلیت دارد و در عین حال، سود فراوانی برای باشگاه به ارمغان می آورد. لازم نیست حتما جدایی طلب بود و از حضور در نیوکمپ لذت برد. مهم این است که چطور طرفدارانی با علایق مختلف را در یکجا جمع کرد. بارسلونا این کار را تونسته انجام دهد و به همین خاطر است که همیشه یکی از پرطرفدارترین تیمهای فوتبال دنیا هست و استادیومش اکثرا، پر از تماشاگر.