مارکو فان باستن؛ ستاره ای که هرگز مربی موفقی نشد

ستاره های بزرگ فوتبال، می توانند چنان محبوبیتی در بین هواداران به دست بیاورند که آنها حتی سلامت ستاره های خود را مهم تر از سلامتی خودشان بدانند. همانند گروهی از طرفداران دیه گو مارادونا که وقتی او در سال 2000 مشکل قلبی پیدا کرد و در بیمارستان بستری شد، آماده بودند تا پزشکان در صورت لزوم، قلب آنها را از سینه درآورده و در سینه اسطوره فوتبال آرژانتین قرار گیرد.

یکی دیگر از ستاره هایی که چنین محبوبیتی را در بین هواداران خود به دست آورد، مارکو فان باستن بود. یک مرد یخی دیگر از فوتبال هلند، ملقب به « قوی اوترخت» که بعدها در آژاکس و میلان درخشید و محبوب تماشاگران شد. فان باستن فقط تا 28 سالگی توانست فوتبال بازی کند و مصدومیت های شدید پی در پی باعث شد که او خیلی زود مجبور به خداحافظی از میادین شود.

در روزهایی که او با آسیب دیدگی قوزک پا دست و پنجه نرم می کرد و هنوز تصمیم به خداحافظی نگرفته بود، یکی از طرفداران میلان گفت که حاضر است غضروف پای خود را به مهاجم هلندی بدهد تا او بتواند به بازی ادامه دهد.

البته این اتفاق هرگز رخ نداد تا بعدها فان باستن مدعی شود تاثیر پزشکان در مصدومیت او، خیلی بیشتر از مدافعان رقیب بود.

با این حال، قرار نیست که هر فوتبالیست بزرگ و حتی اسطوره ای، لزوما یک فیلسوف باشد و بعد از دوران درخشش در میادین هم، هر عملی انجام داد، مورد قبول هواداران و مسوولان قرار گیرد. اگر ستاره ها تا ابد، چشم بسته مورد قبول قرار می گرفتند، قطعا هیچ فوتبالیست بزرگی در دوران مربیگری هم اخراج نمی شد.

فان باستن بعد از بازنشستگی عضو کمیته فنی فیفا شد و در همون دوران بود که نظرات عجیب و غریب او شروع شد. به هر شکل، او مهاجم بود و بیشتر از سایرین به دنبال قوانینی بود که فوتبال را برای مهاجمان راحت کند. به همین خاطر گفت که قانون آفساید باید از فوتبال حذف شود!

طبیعی بود که سایر اعضا با توجه به کسوت و اعتبار او، سعی کنند طوری نظر او را رد کنند که به شخصیت مرد یخی توهین نشود.

اما لزوما، همه نمی توانستند سکوت کنند؛ کریستین گُورکوف مربی فعلی باشگاه نانت فرانسه، در دورانی که سرمربی استاد دو رنس بود، گفت: «نظرات فات باستن، یه مشت مزخرف بی و سر و ته هستند!»

فان باستن بعدها سرمربی تیم ملی هلند هم شد. او قبل از هدایت تیم ملی هلند، فقط یک تجربه مربیگری داشت. آن هم در تیم ب آژاکس آمستردام به مدت تنها یک فصل!

او از سال 2004 کار خود را به عنوان مربی هلند شروع کرد. بردن هلند به جام جهانی 2006 مساله عجیب و غیرمنتظره ای نبود، در جام جهانی هم صعود از مرحله گروهی با دو برد مقابل صربستان و ساحل عاج و تساوی با آرژانتین، به نظر عادی بود. اما جایی که باید توانایی های مرد بی تجربه معلوم می شد، کاری از دست فان باستن ساخته نبود و هلند با باخت(1-0) مقابل پرتغال حذف شد.

دو سال بعد در یورو هم، شرایط مشابه بود. هرچند هلند مرحله گروهی را با اقتدار صدرنشین شد و بالاتر از ایتالیا، رومانی و فرانسه قرار گرفت؛ اما باز هم در مرحله حذفی،  کاری از دست مربی هلند برنیامد و این بار هلند با باخت (3-1) از روسیه از مسابقات کنار رفت تا دوران مربیگری او در تیم ملی به همین راحتی به پایان برسد.

مارادونا هم در دوران مربیگری شرایطی مشابه داشت و هرگز صاحب افتخاری در این عرصه نشد. 

هواداران می توانند با حمایت های خودشان، زمان مربیگری اسطوره ها را افزایش بدهند، اما حمایت های آنها هم نمی تواند توان مربیگری اسطوره ها را به اندازه توانایی های آنها در دوران بازی شان کند.