مهدی جان اگر تو بیایی

همانطور که می دانید روزهای جمعه مخصوص صاحب الزمان (عج) است. به همین بهانه آسمونی در این بخش تعدادی شعر و متن در مورد انتظار برای صاحب اازمان (عج) را گردآوری کرده است.

*** مهدی جان اگر تو بیایی ***

ای آخرین بازمانده سلسله نور! بیا که بی نفس گرمت، جرعه جرعه اندوه سر می کشیم و دامن دامن اشک می ریزیم.

بیا ای نامت، یادآور سال ها رنج و انتظار!

بیا ای آخرین یادگار، ای گل همیشه بهار!

اگر تو بیایی، تمام پنجره های بسته، به روی وسعت بی کرانه اشراق باز خواهد شد.

اگر تو بیایی، آینه های غبار آلود، سرشار از سخاوت باران می شوند.

اگر تو بیایی، چهار فصل پاییزی دل هامان، پرشکوفه می شود.

اگر تو بیایی، زمین تمام ثروت های نهفته اش را نثار قدومت می کند.

اگر تو بیایی، هیچ اشک غربتی بر گونه ها نمی چکد و صدای هیچ دادخواهی بی پاسخ نمی ماند.

اگرتو بیایی، هیچ بغضی در گلو نمی شکند و هیچ حنجره ای از غم فراقت مویه سر نمی دهد.

بیا که دیده‌ام از انتظار لبریز است

کویر سینه تفتیده‌ام عطش­خیز است

شکوه رویش سُکرآور بهارانی

که بی‌طراوت رویت، بهار، پاییز است

به باغ عاطفه، عطر نگاه تو جاری است

مشام جان ز شمیم تو عطرآمیز است

همیشه خاطر ما آشیان یاد تو باد

که در هوای تو پرواز، خاطرانگیز است

بخوان که نغمه تو معجز مسیحایی است

نوای گرم تو شورآور و شکربیز است

ز کوچه­سار دیار دلم عبور نکرد

به غیر دوست که این کوچه کوی پرهیز است

بیا و بر دل آلوده‌ام نگاهی کن

که پیش عفو تو کوه گناه ناچیز است

*** مهدی جان اگر تو بیایی ***

خیمه بر کوی یار خواهم زد در آن غمگسار خواهم زد اولین تازیانه ای که زنم بر سر انتظار خواهم زد

وقتی که تو بیایی؛ مردم را به فراسوی افقهای عشق و ایمان دعوت می کنی و آدمی را مهمان دشت گلگون بهشت می کنی. عشق، زیباترین گلواژه هستی است و تو می آیی که شعر این گلواژه هستی و سرود پاکدلان باغ زندگی را بسرایی.

وقتی که بیایی، تنها گوهر روی تو است که می تواند دلهای زنگ زده انسانهایی را که عشق به خدا در آنها جوانه نزده جلا دهد.

وقتی که بیایی خورشید امامت تو دوباره به دلهای پژمرده ما جانی تازه می دهد و نهال عشق، ایمان، معرفت و هزاران چیز دیگر را در وجودمان می کاری و با آمدنت زمستان شرمسار می شود و جای خودش را به بهاری همچون تو می دهد. خورشید توان درخشیدن ندارد چرا که شرم دارد در مقابل خورشیدی همانند تو بتابد.

*** مهدی جان اگر تو بیایی ***

به نام آفریننده شکوفه هایی که در اول بهار همه با هم سرود شکفتن را نجوا می کنند.

اگر تو بیایی همه شکوفه ها به شوق دیدارت می شکفند؛ همه ستاره ها مستانه به دور معشوق خود می چرخند و باز آسمان رنگ عشق به خود می گیرد.

باز دریاها پر از موجهای محبت می شوند. اگر تو بیایی همه عاشقان و مهربانان در مقابل قدوم مبارکت سر تعظیم فرود می آورند.

آه... که چه روزی می شود آن روز؛ روزی که آسمان از شوق دیدارت گریه می کند.

ای خدا! به زیبایی همه گلها و آسمانها و دریاها قسمت می دهم که در ظهور مهدی(ع) تعجیل فرما.

*** مهدی جان اگر تو بیایی ***

ای مهدی موعود وقتی که می آیی دلهای منتظرانت آرام و قرار می گیرد. وقتی که می آیی دیار عاشقان منتظر، گلستان می شود. وقتی که می آیی و با قدوم سبزت قدم بر سرزمین سبز می گذاری؛ گویی بهاری ترین بهار را با خود می آوری؛ بهاری که گلهای رنگارنگ آن عاشق اند عاشق وجود گل افشان تو. گویی تو معشوق و آن همه گل، عاشق دیدار تواند.

مهدی جان! وقتی که می آیی؛ مهر و محبت و عشق می آید.

ای آخرین ستاره آسمان نیلگون امامت! ظهورت همچو بارانی است بر شوره زاری از ستمها و پلیدیها و همچو دادگاه عدلی است برای مستضعفان جهان.

*** مهدی جان اگر تو بیایی ***

وقتی بیایی...

آسمان می گرید؛ آبشار در دل کوهستان می خندد و گل در دامن چمن زنده می شود و دستهای نیاز، بالا می روند و آسمان چه مهربانانه دستها را نوازش می کند و قلبها به سوی یک مکان مقدس می شتابند تا زیارتت کنند و در این وقت است که صدای خوش «اناالمهدی» گوشها را نوازش می کند و شبنم چشم سرازیر می شود و سردی قلب با وجود گرم تو آن زنگار یخ زده را می زداید.

وقتی بیایی از افقهای دور، پا به پای سپیده و نور با آمدنت روشنی را در رگهای کهکشان جاری می کنی.

مرهم زخم بر بالهای شاپرکها می گذاری؛ خراش صورت یاسها را مداوا می کنی؛ اشک گونه های شمع را می نوازی و همه جا را پر از عطر گل محمدی می کنی!

وقتی بیایی من چراغهایی از بلور اشک در مسیرت خواهم گرفت.

وقتی بیایی همه غمها و سختیها و دلتنگیها به پایان می رسد. پس بیا ای شکوفه نرگس... بیا که جهانی در انتظار توست.