آب درمانی (هیدروپاتی) یعنی درمان امراض به وسیله آب. از زمانی که به یاد می‌آید، هم قبایل بدوی و هم ملل متمدن آب را برای درمان به کار می‌گرفتند. حتی حیوانات وحشی و اهلی دریافته‌اند، زمانی که بیمار می‌شوند، باید آب بیاشامند. مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می‌کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال در آن از طریق پاکسازی مواد زاید از بدن، آن را باز می‌گرداند. در ادامه با آسمونی باشید.

طبقه بندی آب از نظر درجه حرارت

1. آب خنک تر از دمای بدن (37 درجه)، اثر برانگیزنده، خنک کننده و محرک دارد.
2. آب گرم تر از بدن، تقویت کننده، نیرو بخش و قدرت آفرین است.
3. آبی که داغ است آرامش به وجود می آورد و دردها را مرتفع می سازد، ولی ایجاد خستگی مفرط می نماید.
4. آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین تر است، یعنی آب ولرم (27 تا 32 درجه) یا آب نه سرد و نه گرم (32 تا 35 درجه) همیشه سودمند است و برای مصارف عمومی مناسب است.

چار چوب نظری آب درمانی نظریه اساسی و اصول هیدروپاتی را می توان به قرار زیر تشریح کرد:

ناخالصی‌های بدن، علت تمام بیماری‌ها است. درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می دهد که پناهگاه عضو، مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و برای دفع میهمان ناخوانده یاری می‌طلبد. داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفا بیماری را کنترل می کنند، ولی نمی توانند علت را مرتفع سازند. این داروها متعاقبا صدمات شدید تری عارض می کنند. طبیعت درمان دهنده بزرگی است. بنابراین تمهیدات ما در گرو همکاری با طبیعت، در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی و خارجی آب است که سالم ترین، مطمئن ترین و بی آزارترین پاک کننده است.

بدن انسان سالم بیش از 60 درصد آب دارد که درجه حرارت آن 37 درجه سانتی گراد است. بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست، شش ها، کلیه ها و روده ها دفع می کند و برای اینکه در تندرستی باقی بماند، باید مقداری آب خالص را از راه غذا و آشامیدنی به بدن برسانیم. برای آنکه تندرستی را حفظ کنیم، همیشه باید غریزه طبیعی را به منزله راهنما قرار دهیم.

علت اولیه تمام بیماری ها، باقی ماندن مواد مرضی در سیستم بدنی است. باکتری ها از این مواد زاید تغذیه می کنند. هیچ گونه باکتری در خون خالص اکسیژن دار و در مکانی که این مواد زاید یافت نمی شوند، نمی تواند رشد کند. بیماری های مزمن در اثر تجمع این مواد مرضی در بعضی از مناطق بدن که بنا به دلایلی ضعیف تر از بقیه اعضا در دفع مواد زاید است، مانند ریه، کبد یا کلیه به وجود می آیند که این مواد زاید سبب تضعیف و تخریب عضو گرفتار می شوند.

تمهیدات ما در علاج بیماری حاد یا مزمن باید کمک به طبیعت در خروج این مواد زاید از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل می کند و این کار نباید با سموم یا تزریق مواد بیگانه در سیستم باشد که حالت بیماری را مشکل تر می سازد، پس آنگاه طبیعت با ناخالصی ها می ستیزد و موادی که برای بدن لازم نیست از بدن دفع می کند.

درمان با خوردن آب

• هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشیم.
• اجابت مزاج خود را فعال سازیم.
• جریان ادرار را منظم کنیم.
• پوست را پاک کنیم و منافذ را برای تعریق باز نگه داریم.
• تعریق را کم کنیم، وقتی که بیشتر از حد باشد.
• خواب طبیعی و سالم داشته باشیم.
• درجه حرارت را به هنگام تب کم کنیم.
• درجه حرارت را در شرایط لرز زیاد کنیم.
• جریان خون را تسریع نماییم.
• التهاب و احتقان را در هر جای بدن کاهش دهیم.
• از چرکی شدن هر قسمت ملتهب جلوگیری کنیم.
• در هنگام بیماری تشنگی را مرتفع سازیم.
• تمام ضایعات از قبیل زخم، بریدگی، سقوط، شکستگی ها، سوختگی ها و ... را ترمیم کنیم.
• درد را به شیوه ای طبیعی، بدون داشتن اثرات ناگوار شایع داروهای سمی آرام کنیم.
• به طبیعت در ریشه کن ساختن ناخالصی ها، سموم و ... از بدن کمک برسانیم.
• آسیب های کبد ، یرقان، سنگ صفرا، یبوست، قولنج، کهیر، چاقی و بیماری های تحلیل برنده را شفا بخشیم.
• اختلال در آشامیدن، تپش قلب، روماتیسم، نقرس، ضعف جنسی و ... را بهبود نماییم.
• بیماری هایی از قبیل گال، کورک و دمل، کیست سرطان، زخم های خورنده، خنازیر، لوپوس، سل، جذام و ... را التیام دهیم.
• از افراد ضعیف و خسته مراقبت کنیم و آنها را با طراوت و سرپا نگه داریم.

موارد احتیاط

• موارد احتیاط آب‌های خنک‌تر را برای مدت زمان کوتاه تری باید به کار برد. وقتی که بدن خشک می شود، نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.
• در کم خونی‌ها، درجه حرارت پایین، سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درمانی توصیه نمی‌شود.
• آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می کنند، یا مستعد غش و ضعف هستند، یا آنهایی که مستعد گرمازدگیمی باشند و یا در سکته به مصارف داخلی و خارجی بدن رساند.
• آب ولرم، نه سرد و نه گرم، در درمان اغلب بیماری ها موثر است، به شرط آنکه توسط پزشکی مجرب در زمینه ی آب درمانی تجویز شده باشد.
• آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و ... را نباید برای مصارف آشامیدنی به کار برد.