سالوادور دالی، هنرمندی سرکش و عجیب بوده

اگر منصف باشیم با چنین رویدادهایی در زندگی دالی، انتظارش هم میرفت که این نقاش اسپانیایی اینقدر عجیب زندگی کند و خودش و ذهن متفاوتش را در نقاشی هایی این

سالوادور فلیپ دالی نقاش معروف اسپانیایی در سبک های داداییسم، سورئالیسم و کوبیسم در 11 می 1904 در شهر کوهستانی فیگرس در اسپانیا در نزدیکی مرز فرانسه متولد شد. پدرش، وکیل و صاحب دفتر اسناد رسمی بود و در تربیت سالوادور دالی بسیار سختگیرانه و منضبط عمل میکرد، درحالیکه فلیپا، مادر سالوادور همیشه میدانست او کودکی عجیب و متفاوت است و از هنر و وجه تمایزهای او بسیار حمایت میکرد.

گفته شده که دالی کودکی باهوش بود که بزرگتر از سنش رفتار میکرد و درمقابل رفتار همکلاسی هایش و حتی والدینش گاهی بدخلق و خشمگین میشد و در مقابل این فوران خشم، پدرش او را به شدت تنبیه میکرد. به همین دلیل ارتباط میان سالوادور دالی و پدرش در همان سنین جوانی برای همیشه خراب شد و پس از مدتی هم این زوال به خاطر تلاش های سالوادور و پدرش برای تحت تاثیر قرار دادن مادر خانواده، فلیپا، و دریافت مهر و محبت او، شدت یافت.

جالب است بدانید سالوادور دالی یک برادر 9 ماه بزرگتر از خودش به همین نام داشت که در همان ابتدا به خاطر بیماری گاستروانتریتیس، عفونت و ورم معده و روده از دنیا رفت؛ در 5 سالگی سالوادور یک بار پدر و مادرش او را به مزار برادرش برده و به او گفتند که او درواقع (طبق نظریه تناسخ) همان برادرش است که دوباره پا به جهان گذاشته! در نوشته های دالی بعدا دیده شد که راجع به برادش چنین گفته: "(ما) مانند دو قطره آب شبیه به هم بودیم و برادرم احتمالاً نسخه اولیه من بوده!" دالی همچنین یک خواهر به نام آناماریا داشت که مدل بسیاری از نقاشی های دالی شد. خانواده 4 نفره شان در دوره ای از کودکی سالوادور، تابستان ها را در خانه ساحلی میگذراندند و همین جا بود که پدر و مادر سالوادور متوجه شدند او نقاشی بالقوه است و برایش قبل از ورود به هنرستان در 12 سالگی، یک استودیو نقاشی درست کردند. هنگامی هم که وارد مدرسه شد، از دیگران متمایز بود، لباس های عجیب میپوشید و موهایش همیشه بلند و ژولیده بود و مدتها به جای درس های تئوری هنر پشت میزهای هنرستان خیالپردازی میکرد. سالوادور دالی در 15 سالگی نمایشگاه خودش را افتتاح کرد.

4سال بعد سالوادور دالی از آکادمی هنر اخراج شد، چراکه نسبت به استادانش معترض بود و علم آنها را زیر سوال میبرد و دیگر هنرجویان را تحریک میکرد که علیه استادان شورش کنند. چندی بعد نیز توسط پلیس دستگیر شد، دالی از حذب سپرتیسم (separatism) و تفکر سیاسی تجزیه طلبی پیروی میکرد. تا آخر عمرش نیز به همین منوال در امور سیاسی دخالت داشت. 2 سال بعد از اخراج از آکادمی هنر و دستگیری، وی دوباره به همان آکادمی بازگشت، اما این بار هم به خاطر ادعای سالوادور در عدم صلاحیت استادانش قبل از امتحانات نهایی دوباره از تحصیل محروم شد، سالوادور دالی همچنان معتقد بود هیچ یک از استادانش توانایی طراحی سوال و مورد امتحان قرار دادن این هنرجوی سرکش را ندارند، او همه را دیوانه کرده بود! تسلط دالی در نقاشی واقع گرا ثابت شده بود. در همان سال دالی برای اولین بار به پاریس سفر کرد و در آنجا با پابلو پیکاسو ملاقات کرد.

دالی حریصانه سبک های گوناگون نقاشی را میبلعید و آنها را با یکدیگر ترکیب میکرد و آثار منحصر به فردی ارائه میداد، اما در سورئالیسم از پیشگامان هنر بود. یکی از مشهورترین آثار سورئال سالوادور دالی "تداوم حافظه" نام داشت که تصویر ساعتهایی در حال ذوب شدن است و حتما آن را دیده اید.

در سال 1929، دالی "النا ایوانوونا دیاکونووا" معروف به گالا را ملاقات کرد، او از دالی 10 سال بزرگتر بود و خیلی سریع تبدیل به منبعی الهام بخش برای دالی تبدیل شد و بعد از 5 سال با هم ازدواج کردند و بعد ها هم در سال 1958 نیز مراسم ازدواجشان را در کلیسایی کاتولیک تکرار کردند و با وجود عدم تعهدشان در زندگی زناشویی، تا آخر عمر این ازدواج پارجا ماند. همچنین با هم به آمریکا مهاجرت کردند و 8 سال در آمریکا ساکن بودند تا اینکه دوباره به اروپا بازگشتند.

دالی در نمایشگاهی با ظاهری عجیب و با لباس غواصی در آبهای آزاد حاضر شد که میخواست پوشش اش نشانگر "شیرجه عمیق" در ذهن انسان باشد، اما کلاه غواصی تنفس را برایش غیرممکن کرد و اگر به خاطر کمک دیگران نبود او را به کشتن میداد.

سبیل معروف دالی الهام گرفته از سبیل نقاش قدیمی اسپانیایی، دیگو ولاسکز است. دالی همچنین یک نقاشی از ولاسکز کشیده.

در سال 1980 دالی به حدی پیر شده بود که قادر به نگه داشتن قلم نبود و دیگر نقاشی نمیکرد. در سال 1982 نیز هنگامی که گالا، دوست و همسر دالی از دنیا رفت، همه چیز درنظر دالی پیر تیره و تار شده بود. دالی تا شش سال بعد، در اوج افسردگی به سر میبرد و در همان کاخی که برای گالا بازسازی کرده بود کنج عزلت گزید، به عقیده خودش "رفت تا خودش هم بمیرد." گالا مدل بسیاری از نقاشی های دالی بود و دالی شیفته ی گالا بود و تاثیر زیادی از او میگرفت.

در 1984 نیز در آتش سوزی به شدت صدمه دید و مجبور به استفاده از صندلی چرخدار شد. در نوامبر 1988 دالی به خاطر بیماری قلبی در بیمارستان بستری شد و در تاریخ 5 دسامبر همان سال پادشاه اسپانیا که احترام خاصی برای دالی پیر قائل بود از وی عیادت کرد. چندی بعد، 23 ژانویه 1989 دالی درحالیکه به قطعه محبوبش از اپرای تریستن و ایزولده گوش میداد، از دنیا رفت و در سرداب موزه و تئاترش در فیگرس، همان شهری که به دنیا آمده بود، به خاک سپرده شد.

اما در سال 2017، شخصی به نام ماریا پیلار مارتینز ادعا کرد که دختر نامشروع سالوادور دالی و مادرش که خدمتکار او بوده، میباشد و پس از دوندگی فراوان دادگاهی و پیگیری های قانونی، به منظور نمونه برداری DNA از جسد دالی و اثبات ادعای ماریا، قبر دالی را باز کردند. اما ادعای ماریا پیلار در همان سال 2017 غلط و پوچ از آب درامد، سالوادور دالی هیچ فرزندی نداشته.

دالی در زندگی پرفراز و نشیب خویش، 1169 نقاشی کشید. در زیر تعدادی از آنها را میبینید که هرکدام به تنهایی قادر به ساعتها سرگرم کردن بیننده هستند.