کاش وقتی خدا در حشر بگوید چه داشتی ؟
سر برکند حسین و بگوید : حساب شد …

بخشودن اهل گنه اندر صف محشر
وابسته به یک گردش چشمان حسین است !

جز حسین بن علی کیست که در راه خدا ، آنچه او را به جهان هست میسر بدهد ؟؟؟ 

ای شهیدی که مسخر همه دلها کردی
تو چه کردی که به قلب همه کس جا کردی ؟

هر سال برای تو سیه می پوشیم
در دسته ی عاشقان علم بر دوشیم
ما بعد هزار و چارصد سال هنوز
با یاد لب تو آب را می نوشیم

مه برای خوابیدن قصه و داستان می گویند !
جانم به فدای حسین ی که برای بیداری نسل انسان ، حماسه و روایتی ماندگار آفرید …

خنده کنان می رود روز جزا در بهشت / هر که به دنیا کند گریه برای حسین

دلم گردیده در بحر غمت غرق / مَنِه بین منو فرزند خود فرق

اگر عیبم بود کم سن و سالی / چرا پس گاهواره گشته خالی؟!

مهمانم و بسترم زمین است / عطشانم و قلبم آتشین است

دشمن همه سوی در کمین است / من عاشقم و گناهم این است

ولحظه لحظه های این روزها عزادارند / دویده در رگشان خونی از محرم ها . . .

منم نواده ی هاجر که پیش چشم ترم / به مذبح آمده این بار هر دو تا پسرم . . .

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد

دل را حرم و بارگه خون خدا کرد

بر من لباس نوکری‌ام را کفن کنید / نوکر بهشت هم برود باز نوکر است . . .

دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود / دلها همه آماده ی پرواز شود

با بوی محرم الحرام تو حسین / ایام عزا و غصه آغاز شود

گویند که در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست

علم فاطمه دست قلم عباس است . . .

پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است ؟

آهی کشید و گفت ماه محرم است . . .

تا کرب و بلا هست ، زمین را عشق است
آه دل همواره غمین را عشق است
هر چند که هیچ است همه ارزش ما
مجنون حسینیم ، همین را عشق است

جابر این جا حرم محترم خون خداست / هر طرف سیر کنی جلوه ی مصباح هداست
غسل از خون جگر کن که مزار شهداست / سر و دست است که از پیکر صد پاره جداست

گفت ضمایر را بشمار
گفتم من ، من ، من ، من …
گفت فقط من !!!؟؟؟
گفتم آری همگی رفته اند زیارت ارباب و فقط منم که اینجا تنها مانده ام...