فریدون زندی؛ سمبل یک انقلاب در فوتبال ایران

فریدون زندی سابقه 5 بازی رسمی در تیم ملی زیر 21 سال آلمان را داشت و حضور وی نوید از یک انقلاب در فوتبال ایران می داد. در فوتبالی که هنوز قشر سنت گرا حرف اول و آخر را می زدند و معتقد بودند باید خاک زمین های فوتبال را خورد و به تیم ملی رسید کسی تصور نمی کرد که زندی دو رگه در تیم ملی ایران بازی کند. حتی شایعاتی به گوش می رسید که اگر زندی در تیم ملی حضور یابد، قرار است بازیکنان به او پاس ندهند! اما سرانجام فریدون زندی به تیم ملی آمد. زندی هنوز مشکل سربازی داشت و به همین خاطر اولین بازی او در بحرین انجام شد.

اولین روز حضور زندی در تیم ملی با تساوی بدون گل ایران در خانه بحرین خاتمه یافت. زندی در روز 5 فروردین 84 اولین بازی خود را در استادیوم ازادی انجام داد. دیداری که با برد(2-1) ایران مقابل ژاپن خاتمه یافت. شگفت این که ایران در سومین دیدار خود در خانه کره شمالی نیز 2 بر صفر پیروز شد اما با وجود کسب هفت امتیاز از دو بازی خارج از خانه و یک بازی خانگی، باز هم امثال محمد مایلی کهن از تصمیم برانکو انتقاد می کردند و می گفتند چرا او از زندی استفاده می کند؟!

زندی سرانجام در روز 8 خرداد اولین گل ملی خود را به ثمر رساند. یک ضربه کاشته از سوی او، دروازه آذربایجان را در دیداری دوستانه باز کرد و اندکی بعد در روز 18 خرداد، پاس زیبای او به محمد نصرتی راه جام جهانی 2006 آلمان را در بازی با بحرین باز کرد.

پس از آن دیگر داستان به آن شیرینی ادامه یافت. با تغییر دولت، انواع و اقسام سنگ اندازی ها از سازمان وقت تربیت بدنی در راه فدراسیون دادگان ایجاد شد. پس از جام جهانی 2006 هم بازیکن سابق تیم های فرایبورگ، لوبک و کایزرسلاترن، ناگهان از تیم ملی کنار گذاشته شد. امیر قلعه نویی مربی وقت تیم ملی نیز نمایی از تفکر کلی دولت جدید بود. تفکری مبنی بر کنار گذاشتن با تجربه بدون هیچ منطقی خاص. هر چند پس از یک سال زندی به تیم ملی بازگشت و حتی در جام ملت ها در برابر چین روی یک ضربه کاشته باز هم گلزنی کرد، اما دیگر روزهای خوش او در تیم ملی تکرار نشد. مدتی در زمان دایی به تیم ملی دعوت شد. حتی در شکست(2-4) ایران مقابل بحرین در زمان قطبی نیز در تیم ملی بود و هر دو گل ایران را زد.

اما از همان زمان غروب زندی شروع شده بود. بازیکنی که زمانی پنالتی زن اول کایزرسلاترن شده بود، بعدها در تیم هایی چون آپولون و المپیاکوس قبرس، استیل آذین و استقلال تهران و سرانجام الاهلی بازی کرد و به دنبال یک مصدومیت شدید فوتبال او عملا خاتمه یافت.

29 بازی ملی و 5 گل زده ماحصل کار اولین دورگه تیم ملی فوتبال بود.