گُربه (نام علمی: Felis catus) یک گونه اهلی گوشتخوار از پستانداران است که جثه کوچکی دارد. گربه تنها گونه اهلی در خانوادهٔ گربهایان است.
گُربه (نام علمی: Felis catus) یک گونه اهلی گوشتخوار از پستانداران است که جثه کوچکی دارد. گربه تنها گونه اهلی در خانواده گربهایان است و برای تمایز آن از اعضای وحشی این خانواده، اغلب از آن به عنوان گربه خانگی یاد میشود. گربه میتواند گربه خانگی، گربه مزرعه یا گربه رمیده باشد؛ گربههای رمیده آزاد هستند و از تماس با انسان پرهیز میکنند. گربههای خانگی بهدلیل همراهی و توانایی آنها در شکار جوندگان برای انسان ارزشمند هستند. حدود ۶۰ نژاد گربه تاکنون به ثبت رسیدهاست.
سرفصل های این مطلب:
گربه ها معمولاً وزنی بین ۲/۵ تا ۷ کیلوگرم (۵/۵ تا ۱۶ پوند) دارند. اگرچه در بعضی گونههای خاص وزن گربه تا ۱۱٫۳ کیلوگرم (۲۵ پوند) نیز میرسد. گربههایی نیز هستند که به علت پرخوری تا ۳۰ کیلوگرم وزن داشتهاند. از طرف دیگر در برخی گونههای گربههای کوچک وزن گربه کمتر از ۲۵۰ گرم است.
گربه ها معمولاً حیواناتی شبگرد هستند و در طول روز بیشتر وقت خود را به استراحت میگذرانند. علت برق چشم گربه در شب وجود پوششی به نام پرده درخشان در چشم آن است که به دید بهتر آنها در نور کم کمک میکند. بنابراین گربه توانایی دید در تاریکی را ندارد، ولی در نور کم میتواند ببیند.
گربه مانند بیشتر پستانداران دارای ۷ مهره گردنی، ۱۳ مهره صدری یا مهرههای پشت سینه، (انسان دارای ۱۲ مهره صدری است)، ۷ مهره کمری (انسان دارای ۵ مهره کمری است) و ۳ مهره خاجی (مهرههای قرار گرفته در قسمت انتهایی بدن که انسان به علت نوع ایستادن دارای ۵ مهره از این نوع است) است.
گربه، دندانهای بسیار خوبی برای شکافتن گوشت دارد. دندان آسیاب یکم و دندان آسیاب کوچک در این حیوان با هم جفتی را تشکیل میدهند که برای شکافتن گوشت همچون قیچی عمل میکند. این سازوکار در بسیاری از گربهسانان از گرگها پیشرفتهتر است.
گربه حیوانی پرسروصدایی هستند و انواع مختلفی از صداها را ایجاد میکنند. میو کردن رایجترین و معروفترین صدای آنهاست که به شکلهای مختلفی برای مقاصد متفاوت انجام میشود. خرخر کردن نوعی صدای التیامبخش است که برای آنها کاربردهای التیامبخشی و ارتباطی دارد.
۳۲ ماهیچه متفاوت در هر گوش گربه به حیوان اجازه میدهند تا یک شنوایی کنترل شدهداشته باشد. بدین صورت گربه میتواند هر کدام از گوشهای خود را آزادانه نسبت به دیگری حرکت دهد. با این توانایی گربه میتواند در حالی که در یک جهت حرکت میکند گوش خود را در جهت مخالف بچرخاند.
همچنین بیشتر گربهها میتوانند گوشهای خود را به سمت بالا بگیرند. برعکس سگها، گربههای دالگوش (با گوشهای آویزان) بسیار نایابند (گونه Scottish Fold به علت جهش ژنتیکی دالگوش است). در هنگام عصبانیت یا وحشتزدگی گربه گوشهای خود را میخواباند. گربهها همچنین در زمان بازی یا زمانی که صدایی از پشت سر بیاید گوشهای خود را به سمت عقب میچرخانند.
گربه مانند سگ حیوانی پنجهرو هستند. این حیوان دقیقاً بر روی پنجههای خود حرکت میکند. گربهسانان میتوانند خیلی بادقت حرکت و با کمترین صدا حرکت کنند. گربه میتواند در هنگام راه رفتن، پنجههای عقبی خود را دقیقاً بر روی مکان پنجههای جلویی قرار دهد. این توانایی نهتنها به حرکت بیصدای حیوان کمک میکند بلکه همیشه از جای پاهای عقبی خود مطمئن است. این توانایی مخصوصاً در زمینهای ناهموار برای حیوان مفید است.
مانند دیگر گونههای گربهسان (البته به جز چیتا با نام درست یوزپلنگ آسیایی) چنگالهای گربه حالت جمع شونده دارند. در حالت عادی و آرام، چنگالهای گربه به وسیله پوست پوشیده شده و به صورت پنجه هستند. این توانایی باعث میشود تا چنگالهای حیوان تیز بماند و از گیر کردن به زمین و ایجاد صدا در موقع شکار جلوگیری شود.
چنگالهای پاهای جلویی گربه همیشه از چنگالهای عقبی تیزترند. اما گربهها میتوانند با اراده کامل چنگالهای هر کدام از پاهایشان را باز کنند. آنها از چنگالهای خود برای دفاع، شکار کردن، بالارفتن از سطوح، پاره کردن و یا کشیدن اجسامی که دارای پوستهای نرم هستند استفاده میکنند.
گیر کردن پنجه گربه در سطوحی مانند فرش، موکت یا پارچههای کلفت در صورتی که گربه قادر به آزاد کردن خود نباشد میتواند موجب آسیب دیدن حیوان شود.
بیشتر گربهها دارای پنج چنگال بر روی پنجههای جلوی و چهار یا پنج چنگال بر روی پنجههای عقب هستند. این به دلیل یک جهش ژنتیکی کهن است اما با این حال گربههای خانگی از تعداد چنگالهای بیشتری برخوردارند.
چون گربه (برخلاف سگ)، ریه های کوچکی دارد زود خسته میشود؛ بنابراین تلاش میکند که هنگام دویدن و تعقیب شکار خیلی سریع به حداکثر سرعت خود برسد.
نقش و نگار: اولین گربههای خط و خالدار در قرون وسطی ظاهر شدند. بر اساس نتیجه آزمایش دیانای نشان میدهد که جهش ژنتیکی در گربهای در سده چهاردهم میلادی در ترکیه امروزی باعث نقش و نگار بر روی پوست گربه شده است. درسالهای بعد گربههای خط و خالدار، اهمیت خود در مهارتهای موشگیری برای انسان را از دست داده و به خاطر زیبایی، تحسین و با انسان همنشین شدند.
تا پیش از سده نوزدهم، چون انسان در نژاد گربهها (بر خلاف سگ) دستکاری چندانی نکرد ظاهر گربه نیز تغییر زیادی نکرد. اما در دو سده اخیر، نژادهای گوناگونی از گربه، پدید آمدهاند.
گربههای بیسرپرست زندگی کوتاه و سختی در خیابانها دارند. این گربهها هرگز از پیری نمیمیرند. بیماریهای مسری مانند کلسی ویروس، ایدز و لوسمی گربهسانان (FIV-FleV) و پریتونیت عفونی (FIP) در گربههایی که در فضای باز رها میشوند، شایع هستند. بریدگیهای جزئی یا زخمهای ساده میتوانند به عفونتهای شدید تبدیل و منجر به انواع بیماریهای گربه شوند. عفونتهای تنفسی فوقانی میتوانند باعث شوند که چشمها و بینی گربهها به قدری درگیر شوند که به سختی قادر به دیدن یا نفس کشیدن باشند.
برخی دیگر به دلیل از دست دادن خون یا کم خونی ناشی از وجود کرمها، کک و کنه ها در گربه و جراحات درمان نشده جان خود را از دست میدهند. عفونتهای دستگاه ادراری که اغلب منجر به انسداد ادرار در گربههای نر میشود، در صورت درمان نشدن باعث مرگ آهسته و طاقت فرسای این موجودات زیبا میشوند.
اگر گربهها به طور معجزه آسایی از این خطرات فرار کنند، ممکن است همچنان طعمه مرگهای دردناک به دست افراد بیرحم شوند. از سویی دیگر، یک گربه وحشی ممکن است به ندرت یاد بگیرد که همنشینی انسان را بپذیرد و در یک خانه زندگی کند. بدین دلیل که این خانه طبیعی گربه نیست و این وضعیت برای گربه بسیار استرسزاتر از زندگی در خارج از کلنی است. اما خدمات عقیم سازی گربههای خیابانی میتواند راهی موثر برای کنترل این حیوانات در سطح شهرها باشد.
گربهها نمیتوانند در تاریکی مطلق ببینند اما بینایی آنها برای تمام ماجراجوییهای شبانه بسیار پیشرفتهتر از انسانها است.
تعداد دندانهای گربه بالغ به ۳۰ عدد میرسد.