سازمان هواپیمایی کشوری (CAO) یکی از سازمان های دولتی ایران است که به غیر از مدیریت حمل و نقل هوایی، وظیفه عقد قراردادهای بین‌ المللی در امور حمل‌ و نقل هوایی را هم بر عهده دارد. آسمونی در این بخش به معرفی سازمان هواپیمایی کشوری می پردازد.

تاریخچه سازمان هواپیمایی کشوری

سال 1317 با 20 فروند هواپیما مکانی تأسیس شد برای آموزش خلبانی به عنوان باشگاه خلبانی (Iranian Aero Club) و پس از چند سال فعالیت، در مرداد ماه 1325 بنام اداره کل هواپیمایی کشوری ادامه فعالیت نمود. این اداره ابتدا با 2 کارمند کار خود را در اتاقی واقع در طبقه پایین ساختمان شمس‌العماره آغاز نمود و سال بعد با بودجه ای بالغ بر سیصد هزار تومان، محل آن به فرودگاه مهرآباد انتقال یافت. تاریخ 28 تیر ماه 1328 قانون هواپیمایی کشوری به تصویب مجلس رسید و این اداره زیر نظر وزارت راه قرار گرفت.
سال 1353 اداره مذکور تحت عنوان سازمان هواپیمایی کشوری زیر پوشش وزارت جنگ قرار گرفت و پس از انقلاب 1357 با تصویب شورای انقلاب، این سازمان به وزارت راه و ترابری ملحق شد.

ارکان سازمان هواپیمایی کشور 

1. معاونت استاندارد پرواز
2. معاونت هوانوردی و امور بین‌الملل
3. معاونت توسعه و مدیریت منابع
4. بخش ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات
5. دفتر ریاست و روابط عمومی
6. حراست

این سازمان همچنین دارای چهار کمیتهٔ مقدماتی، تخصصی، بازنگری و عالی به منظور استانداردسازی و ساماندهی صنعت هواپیمایی ایران است.

فعالیت های سازمان هواپیمایی کشور 

سازمان هواپیمایی کشوری سازمان دولتی زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی است، که وظیفهٔ سیاست‌ گذاری، برنامه‌ ریزی، تدوین آیین‌ نامه‌ها و استانداردها، انتخاب و ساماندهی ناوگان هوایی کشور، ساخت و گسترش فرودگاه‌های کشور و عقد قراردادهای بین‌ المللی در امور حمل‌ و نقل هوایی را به عهده دارد و به عنوان طرف ایرانی ایکائو شناخته می‌شود.

آدرس و شماره تلفن سازمان هواپیمایی کشور

آدرس	تهران، فرودگاه مهرآباد، به سمت ترمینال پروازهای داخلی 4 و 6، سازمان هواپیمایی کشوری
تلفن	021-66078700
ایملیل	pr@cao.ir
وب سایت	https://caa.gov.ir