موسیقی امبینت

امبینت Ambient: سبکی از موسیقی است که ارتباط نزدیکی با سبکهای آهنگین موسیقی دارد و از این رو آن را میتوان از زیر دسته های سبک New Age،که تمرکز زیادی بر روی ویژگی Timbral از صدا دارد به حساب آورد.

این سبک کیفیتی اغلب سازمان یافته،دیداری،فاقدجسارت وبه عبارتی Atmosphericدارد و بر همین منوال اجرا می شود.آمبینت از اویل قرن 21 با تئوری impressionists ،نمو پیدا می کند و آهنگسازانی چون John Cage و Morton Feldman و minimalist- composers و آهنگسازان بدوی الکترونیک از 1960 و 1970 تا Rockبازهایی چون Brian Eno،کسی که مبدع عبارت آمبینت بود از این سبک پیروی میکردند.

وی در تبلیغات یکی از خطوط هوایی ، و آلبومی که در 1979 که منتشر کرد نوشته بود: Ambient: Music for Airports

آمبینت و New Age ،تاثیر زیادی روی دیگر سبکهای موسیقی داشته اند.تاثیر قابل ملاحظه ای روی برخی اشکال موزیکهای ریتمیک مانند Chill Out Rooms و Ravesها و دیگر رویدادهای مبتنی بر رقص.این تاثیرات به منظور خلق یک اتمسفر آرام و Realax و گرفتن حالت رقص از Raverها بود.

موزیک آمبینت را میتوان در یک صورت کلی به شکل زیر از نظر گذراند:

سرچشمه های ادبی آنرا میتوان در موزیک کلاسیک قرن 20،موسیقی الکترونیک، Psychedelic rock،Kraut Rock ،Space Rockو New Age دانست. سرچشمه های فرهنگی آن را در انگلستان و از دهه ی 70 می دانند. از ابزارهای موسیقی مرتبط با آن را می توان به ابزارهای موسیقی الکترونیک،موسیقی الکترو آکوستیک و هر وسیله ایی که ارتباط با صدا داشته باشد (شامل تمام ابزارهای موجود در موسیقی که پردازش الکترونیکی داشته باشد).

آثار هنرمندان کلاسیک/آوانگارد مانند اریک ساتی و کلود دبوسی نیز تاثیر مهمی در بسط ساختار موسیقی اَمبینت داشتند. مفهومی که ساتی از نوشتن قطعه‌های ساده برای تکنوازیپیانو یا اجرا توسط نوازندگان محدود در نظر داشت، همجنسی شگفت‌آوری با تعریف اِنو از موسیقی اَمبینت دارد: «ایجاد فضای خوشایند موسیقایی که صداها به‌جای این‌که به زور محیط را احاطه کنند، به شیوه‌ای دلپذیر در آن پراکنده شده‌اند.»