آشنایی با پرچم کشورهای حاضر در جام ملت های آفریقا ( بخش اول )

با کمی دقت به نمادهای کشورهای قاره سیاه می توان شباهت های زیادی بین آنها پیدا کرد و این شباهت ها به خاطر تاریخ مشترک بسیاری از این کشورهاست. در بین تیمهایی که امسال در ساحل عاج حاضر هستند، کشورهای سنگال، مالی، گینه، غنا، کامرون، گینه بیسائو و بورکینافاسو یک ویژگی مشترک دارند؛ پرچم همه این کشورها از سه رنگ قرمز، زرد و سبز تشکیل شده است. اما آیا این مساله اتفاقی است؟

اسخ این سوال منفی است. تمام این کشورها در غرب آفریقا واقع شده اند و همه آنها پس از استقلال از کشورهای بریتانیا و فرانسه، از اتیوپی تقلید کردند و سه رنگ موجود در پرچم این کشور را مورد استفاده قرار دادند. مفهوم این رنگها در تمام این کشورها مشخص است. رنگ قرمز علامت استقلال، زرد نشانه ثروت و سبز هم نماد جنگل ها و کشتزارهای این کشورهاست. بعضی از این کشورها مثل غنا و کامرون، یک ستاره هم در مرکز پرچم خود دارند که ستاره راهنمای آزادی کشورهای آفریقایی محسوب می شود.

البته کامرونی ها تفسیر دیگری از این رنگها دارند و قرمز را نشانه قدرت، زرد را نشانه تابش آفتاب یک ملت آفریقایی و سبز را نماد جنگل های جنوب کشور خود نامیده اند. گینه ای ها ترجیح دادند که این سه رنگ را مثل پرچم کشور فرانسه به صورت عمودی مورد استفاده قرار دهند. در قانون اساسی گینه مصوب 1958 قرمز سمبل فداکاری و کار، زرد نشانه ثروت و عدالت و خورشید و سبز هم نماد جنگل و وحدت نامیده شد. جالب است که زمانی این کشور ساحل برده نامیده می شد و منبع اصلی برده داری اروپایی ها به شمار می آمد.

البته همه کشورهای آفریقایی از این رنگها استفاده نکرده اند؛ ماداگاسکاری ها به جای زرد، رنگ سفید در پرچم خود به کار برده اند و سفید را سمبل خلوص دانسته اند. جالب این جاست که طراحی پرچم ماداگاسکار در سال 1960 به مسابقه گذاشته شد و یک معلم، طرح فعلی این پرچم را داد و برنده شد. نیجریه هم برای طراحی پرچم خود، مسابقه ای برگزار کرد و طرحی از یک جوان 22 ساله برنده شد؛ طرحی مرکب از دو نوار عمودی سبز و یک نوار عمودی سفید که در آن، سبز نماد کشاورزی و جنگل بود و سفید، علامت وحدت و صلح.

در بین کشورهای آفریقایی، پرچم موریتانی حتی از کشور موریتانی هم قدیمی تر است. پرچم موریتانی در سال 1959 یعنی یک سال قبل از استقلال این کشور از فرانسه طراحی شد و رنگ سبز و علائم هلال ماه و ستاره نشان می دهد که اکثریت مردم این کشور مسلمان هستند. مراکشی ها هم اکثراً مسلمان هستند ول از علامت هلال در پرچم آنها خبری نیست و یک ستاره سبز پنج پر در وسط پرچمی قرمز وجود دارد. این ستاره سبزرنگ، نقش حضرت سلیمان نامیده می شود.

مصری ها هم یک شاهین طلایی در میان پرچم خود قرار دادند که به یاد قبیله پیامبر اسلام، شاهین قریش نامیده می شود. آنها هم از سه رنگ قرمز، سفید و سیاه استفاده می کنند که در پرچم اکثر کشورهای عربی وجود دارد. بالاخره به کنیا می رسیم که از سال 1951 پرچمی را با چهار رنگ به عنوان نماد خود برگزید. سیاه به نشانه مردم سیاهپوست این کشور، قرمز نماد خونهای ریخته شده در راه استقلال و سبز هم سمبل زمین است. نوارهای نازک سفیدرنگ پرچم هم نشانه وحدت مردم هستند. یک پرچم هم در میان پرچم قرار گرفته است که نماد جنگجویان ماسایی است و در کنار آن، دو نیزه که نشانه های دفاع از ازادی هستند، قرار گرفته اند.   اختصاصی آسمونی