- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات ورزشی
- معرفی رشته قایقرانی بادبانی

معرفی رشته قایقرانی بادبانی
در مدتی كوتاه استقبال از این مسابقات به حدی بود كه رشته قایقرانی بادبانی را در المپیك 1900 در برنامه بازیها قرار دادند. در آن سال، مسابقات با توجه به وزن قایقها تقسیمبندی شده بودند و در طول بازیهای المپیك 13 مسابقه قایقرانی برگزار گردید. بیشترین مدالها نیز به میزبان مسابقات، یعنی كشور فرانسه، رسید. ورزشكاران این كشور تنها در قایقرانی بادبانی برنده 7 مدال طلا، 10 نقره و 11 برنز شدند!
این رشته با گذشت زمان در كشورهایی كه شرایط دریاها و دریاچههای آنها اجازه برگزاری مسابقات قایقرانی بادبانی را میداد، گسترش یافت؛ بهطوریكه در انتهای قرن بیستم 22 كشور عضو فدراسیون جهانی قایقرانی بادبانی بودند.
مسابقات
مسابقات قایقرانی بادبانی به شكلی طراحیمیشودكه قایقها درون آب مسیری مثلثی شكل را طی كنند و سرانجام با بازگشت به محل شروع مسابقه، رقابت را به پایان برسانند. مسافت مثلثی شكل به گونهای است كه قایقرانان در ابتدا در جهت وزش باد (ضلع اول مثلث)، آنگاه در مسیر دریایی پشت به باد (ضلع دوم) سپس در مسیر بازگشت به نقطه ابتدایی (ضلع سوم) به صورت پهلو به باد حركت میكنند. سراسر مسیر با علامتهایی مشخص شده است. در بالای هر علامت یك پرچم وجود دارد.
پرچمهای قضاوت
از ابتدای مسابقه، داوران با استفاده از دو پرچم مخصوص پیغامهای لازم را به ورزشكاران میدهند. یكی از این پرچمها قرمز و دیگری آبی رنگ (با یك مربع سفید در میان آن) است. این دو پرچم با استفاده از دو طناب از یك میله افقی آویزان میشوند. بالا بودن هر دو پرچم به معنای آماده باش برای آغاز مسابقه، پایین آمدن دو پرچم به معنای دستور شروع رقابت، پایین بودن پرچم آبی و نیمه افراشته بودن پرچم قرمز به معنای استارت خطا (آغاز كردن مسابقه توسط یك شركتكننده پیش از دستور داور) و برافراشته شدن پرچم قرمز به معنای اخطار به قایقران خطاكار است.
خطا
هرگاه یك قایقران به جای عبور از سمت راست علامتهای درون آب، از سمت چپ آنها عبور كند، خطا كرده است. پس باید مسیر را بازگردد و از سمت راست علامت به راه خود ادامه دهد. قایقران برای بازگشت حتماً باید یك دور كامل حول علامت بچرخد (360 درجه) و بعد در مسیر مسابقه قرار گیرد.
اگر قایقران در حال حركت به علامت برخورد كند، حتماً باید از آن فاصله بگیرد و آنگاه مسیر قانونی را ادامه میدهد.
حق تقدم
در قایقرانی بادبانی حق تقدم شبیه به حق تقدم در رانندگی با اتومبیل است. این حق مربوط به زمانی است كه دو قایق در نزدیكی هم قرار دارند و هدفشان عبور از یك نقطه معین است.
*اگر دو قایق همزمان به علامتی برسند كه باید آن را دور بزنند، قایقی در چرخش حق تقدم دارد كه به علامت نزدیكتر است (قایق داخلی) و قایق بیرونی باید از شعاع بیشتری برای دور زدن استفاده كند.
*اگر قایقی به هر دلیلی توقف كند، قایق دیگر باید تغییر مسیر بدهد و از كنار آن بگذرد.
*اگر قایقی پشت قایق دیگری در حركت باشد، برای عبور از قایق جلویی باید تغییر مسیر دهد و از سمت چپ یا راست قایق جلویی حركت كند.
*اگر دو قایق به صورت همزمان در حال تغییر مسیر باشند، حق تقدّم با قایق سمت راست است.
قایقهای مخصوص مسابقه
قایقهای مسابقه سه بادبان دارند. حداقل وزن این قایقها 63 كیلوگرم، طول آنها 18/5 متر و پهنایشان 18/1 متر است. قایقرانان با كمك گرفتن از طنابی كه به بادبان متصل است، میتوانند بادبان را به جهت مورد نظر خود متمایل سازند. به این ترتیب، تعادل قایق در مواجهه با امواج دریا حفظ میشود و قایق با سرعت مورد نظر ورزشكاران به حركت خود ادامه میدهد. یك قایق بادبانی باید از قطعات زیر تشكیل شده باشد:
ـ پرچم بادنما (كه در بالای بادبان قرار میگیرد)
ـ بادبان اصلی (بزرگترین بادبان از نظر اندازه)
ـ بادبان جلوی قایق كه به شكل مثلث قائمالزاویه است.
ـ دكل ـ دنده بادبان ـ طناب مهار بادبان ـ سكان
برای تسلّط بر قایق، معمولاً نیاز به دو نفر است كه یكی از آنها وظیفه حفظ تعادل قایق را به عهده میگیرد و دیگری نقش «سكاندار» را ایفا میكند. در مسابقات انفرادی هر دوی این وظایف بر عهده یك نفر است.