- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- باشگاه ها و تیم ها
- پنارول اروگوئه؛ تیمی با 51 عنوان قهرمانی لیگ!
پنارول اروگوئه؛ تیمی با 51 عنوان قهرمانی لیگ!
به محله پنارول شهر مونته ویدئو خوش آمدید. در سال 1891 كاركنان شركت خط آهن مركزی اروگوئه ـ كه تعداد زیادی از آنها بریتانیایی بودند ـ تصمیم می‌گیرند در این مرحله یك باشگاه كریكت راه‌اندازی كنند. امّا چیزی نمی‌گذرد كه متوجه می‌شوند ساكنین محله، فوتبال را به كریكت ترجیح می‌دهند. بنابراین حوزه فعالیت اصلی باشگاه از كریكت به فوتبال تغییر می‌كند. پائولو مونترو ملی‌پوش سابق اروگوئه و بازیكن پنارول و یوونتوس ایتالیا پنارول را با رقیب سنتی آن ناسیونال، چنین مقایسه می‌كند:
پنارول برای من، حكم خانه‌ام را دارد. من هوادار و عاشق این باشگاه هستم. در این محله، كسانی كه سن و سالی از آنها گذشته است، معتقدند كه تیم به محله تعلق دارد و متعلق به محله است. ناسیونال تیمی است كه انسانهای مهم و نخبگان شهر از آن طرفداری می‌كنند امّا پنارول تیم توده‌هاست.
پنارول این روزها در استادیوم سنته ناریو بازی می‌كند. ورزشگاهی كه فینال اولین دوره جام جهانی فوتبال در آن برگزار شده است. پنارول در سال 1900 در اولین دوره لیگ اروگوئه به قهرمانی رسیده و فصل 2021 برای پنجاه و یکمین بار این عنوان را از آن خود كرده است. پنارول از این نظر نسبت به رقیب قدیمی خود «ناسیونال» سه قهرمانی بیشتر دارد.
آنتونیو پاچه‌كو نیز می‌گوید:
پنارول مهم‌ترین تیم فوتبال اروگوئه است. از نظر تعداد جامها و افتخارات، كمتر باشگاهی در دنیا پیدا می‌شود كه بتواند با پنارول برابری كند. برای ما كه هوادار باشگاه هستیم، قرار گرفتن به عنوان بخشی از تاریخ پنارول باعث افتخار است. ما از این بابت واقعاً راضی و خوشحال هستیم.
گذشته از موفقیت‌های داخلی، پنارول شهرت خود را تا حد زیادی مدیون موفقیت‌های بین‌المللی است كه تاكنون به دست آورده است. پنارول یكی از پرافتخارترین باشگاههای آمریكای جنوبی محسوب می‌شود.
این تیم پنج بار در كوپا لیبرتادورس به قهرمانی رسیده است (1960، 1961، 1966، 1982 و 1987) و تعداد قهرمانی‌های آن در لیبرتادورس تنها از تیمهایی چون بوكاجونیورز كمتر است. پاچه كو تاریخ باشگاه را به رخ می‌كشد:
پنارول تاریخی بسیار غنی دارد. تصور كنید كه چه تعداد فوتبالیست از طریق این باشگاه به دنیای فوتبال معرفی شده‌اند. این باشگاه ستارگان بزرگی داشته است. بازیكنانی كه در تاریخ سرشار از افتخار، موفقیت و قهرمانی پنارول، نقش بازی كرده‌اند.
امّا این روزها اوضاع چندان بر وفق مراد پنارول نیست. این تیم در سال 2011 به فینال رقابتهای كوپا لیبرتادورس رسید. امّا از سال 1987 هرگز موفق نشد قهرمان این رقابت‌ها شود. همچنین از دوران حضور مقتدرانه تیمهای اروگوئه‌ای در رقابتهای باشگاهی آمریكای جنوبی مدت زیادی می‌گذرد. خورخه فوساتی مربی سابق تیم، دلایل افت باشگاهها را چنین بیان می‌كند:
آن زمان كه پنارول به عنوان نماینده فوتبال اروگوئه در بالاترین سطح فوتبال دنیا بازی می‌كرد، دوره‌ای بود كه باشگاههای اروگوئه‌ای می‌توانستند بهترین بازیكنان خود را برای مدتی طولانی در داخل كشور حفظ كنند. به همین دلیل است كه تاریخ باشگاههای اروگوئه‌ای تا قبل از دهه 80 بسیار درخشان‌تر از وضعیت آنها بعد از آن دهه است.
در فصول گذشته رقابتهای لیبرتادورس، پنارول و ناسیونال بارها در مرحله گروهی از در رقابت‌ها حذف شوند این مسأله نشان می‌دهد كه فوتبال باشگاهی كشور تا چه اندازه با روزهای اوج خود فاصله دارد. پاچه كو نیز بر این امر اذعان دارد:
این روزها فوتبال تغییر كرده است و نقاط قوت و ضعف تیمها مثل قدیم نیست. برخی باشگاهها نیز نسبت به برخی دیگر، منابع محدودتری دارند. با این وجود، فوتبال هنوز هم بازی بین دو گروه 11 نفره است و در این بازی، گروهی برنده می‌شوند كه بهتر كار كنند. در حقیقت، تیمی كه بهتر بازی می‌كند باید برنده شود. ولی به نظر من، وضعیت ورزشی كشورها، زیرساختها، تقویم رقابتهای داخلی و برخی عوامل دیگر هم در موفقیت تیمی تأثیرگذار است. یك سری مسائل جزیی دست به دست هم داده است و باعث شده تا رقابت در بالاترین سطح دنیای فوتبال، برای باشگاه ما مشكل باشد.
با این كه اقتصاد فوتبال مدرن، بازگشت به روزهای پرافتخار گذشته را برای باشگاهی مثل پنارول مشكل كرده است. امّا فوساتی معتقد است كه پنارول می‌تواند در لیگ اروگوئه، موفقیت‌ها را تكرار كند.
هرچند كه باشگاه همچنان باید منتظر بماند تا برای شنیدن قهرمانی در كوپالیبرتادورس تلاش كند امّا پنارول همیشه یكی از بزرگان آمریكای جنوبی باقی خواهد ماند.
