- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات فوتبالی
- دیدارهای خاطره انگیز؛ خداحافظ استنلی ماتیوز(2)
دیدارهای خاطره انگیز؛ خداحافظ استنلی ماتیوز(2)
ستاره ای درون دروازه
برای انجام این مسابقه بزرگ، تمرین یا کنفرانسی پیش بینی نشده بود. مربیان دو تیم، بازیکن و کاپیتان های دو تیم بودند. البته شاید اصولا برای تیمی که از زبده ترین و سرافرازترین بازیکن برگزیده شده است کلاس و تمرینی لازم نباشد. اتفاقا همین طور هم بود. چون شرایط بازی به قدری عالی و دلپذیر بود که همه خود را در لژهای تئاتر احساس می کردند. آسان ترین کار در این مسابقه داوری بود، چون این بازیکنان که به افتخار سالمندترین و جوانمردترین بازیکن جهان بازی می کردند هدفی جز ارائه فوتبال اصیل نداشتند. آنان با عالی ترین روح ورزش به بازی پرداخته و عالی ترین فصول هنرهای انفرادی و دسته جمعی را عرضه کردند.
در تیم فدراسیون لادیسلاو کوبالا با شماره محبوب خود( 8 )عهده دار پست بغل راست و رهبری تیم همچون یک مربی بود. اما هیچ یک از بازیکنان را احتیاجی به مربی نبود، چون اکثرا زبان یکدیگر را نمی دانستند اما آنها همگی به یک زبان بسیار آشنا سخن می گفتند و آن زبان فوتبال بود. تیم انگلیس بسیار جنگنده تر و پرتوان تر بود، اما بازی تیم فدراسیون دلپذیرتر و زیباتر. می توان گفت که یاشین با وجود خوردن 4 گل تیم ستارگان را از شکست نجات داد، چون با مهارهای استثنائی خود نشان داد که همچنان بزرگ ترین دروازه بان جهان است.
نمایشگاه پوشکاش
شش گل مسابقه در نیمه نخست زده شد. چهار گل برای تیم اروپا و 2 گل برای تیم استانلی. این نشانه اوج فوتبال نفوذی بود که این مردان از گذشته به یادگار نگاه داشتند و در دهه 60 دیگر نشانی از آن بر جای نمانده بود. نخستین گل مسابقه دردقیقه نخست توسط «فان دن میر» جوان ترین بازیکن میدان برای تیم اروپا زده شد. فان دن میر در آخرین فرصت برای این تیم انتخاب شد زیرا «ونسان» گوش چپ معروف فرانسه و بهترین گوش چپ پیش از خنتو نتوانسته بود در این مسابقه حضور پیدا کند.
زمانی که پوشکاش دردقیقه 5 دومین گل اروپا را زد، همگان تصور کردند که تیم استانلی با شکستی بزرگ روبرو می گردد. پوشکاش با پای چپ، سنگین ترین و وحشتناک ترین شوت مسابقه را از فاصله 25 متر شلیک کرد. توپ به زیر تیر دروازه خورد و گل شد، اما پس از این گل تیم استانلی به تلاشی عجیب دامن زد و چون به طور نسبی از لحاظ نیروی بدنی برتر بود، تیم اروپا را به سختی در فشار گذاشت. تا دقیقه 5 توپ به پای هیچ یک از قدیمی های تیم استانلی نخورد، فلاورز، هانیس، داگلاس و ماتیوز. اما در دقیقه 6 توپ از آن استانلی ماتیوز شد. استانلی با یکی از همان دریبل های معروف قدیمی، اشنلینگر را فریب داد. این آغاز جنبش استانلی و تیمش بود. گریوز و داگلاس دو سانتر فوروارد انگلیس به یک سلسله حرکات جالب دست زدند و سرانجام پاس گریوز و شوت داگلاس دردقیقه 11 نخستین گل تیم استانلی بود. به نظر می رسید که تیم اروپا نمی تواند آهنگ سریع انگلیسی را تحمل کند. یاشین در این دوران با عجیب ترین فشار ها روبرو بود اما در دقیقه 24 همکاری سه بزرگ جهان کوبالا، دی استفانو و پوشکاش منجر به شوت عالی و گل پوشکاش شد. جیمی گریوز بازیکن نامدار انگلیسی در دقیقه 31 با تیزهوشی فراوان گلی به یاشین زد. این دومین گل تیم انگلیسی بود. اما در دقیقه 43 ماسوپوست هافبک تیم اروپا چهارمین گل اروپا وآخرین گل نیمه نخست را زد.
در نیمه دوم، بازی در تعادلی دلپذیر برگزار شد. دی استفانو که از درد پا می نالید جای خود را به «سورنسون» بازیکن دانمارکی سپرد. سورنسون فوتبالیست گرانمایه دانمارکی در انگلستان به عنوان بازیکنی حرفه ای فعالیت داشت. نیمه دوم در آغاز بسیار عالی و تماشایی بود. اما همراه با دقایق که می رفتند، مهی غلیظ به استادیوم می آمد و چنان شد که با وجود نورافکن ها، تماشای بازی مشکل شد. در این نیمه ریچی در دقیقه 78 و داگلاس در دقیقه 83 برای تیم انگلیس گل زدند. کوبالا در دقیقه 69 و آندرسون در دقیقه 90 با زدن دو گل مجموعا 6 گل برای تیم اروپا ثبت کردند. در این بازی بزرگان همه عالی بودند. استانلی ماتیوز، گریوز، باکستر و داگلاس از تیم ماتیوز و یاشین، پوشکاش، دی استفانو و یولوسکال از تیم فدراسیون بین المللی فوتبال.
مسابقه در یک نگاه
تیم فدراسیون بین المللی تیم ماتیوز را 4-6 شکست داد. نیمه نخست 4-2 بود و هوا سرد و نمناک، در حالی که زمین استوک سیتی بسیار لغزنده به نظر می رسید. در حالی که داوری مسابقه به آقای «الیس» واگذار شده و 50 هزار تماشاگر مسابقه را از نزدیک می دیدند. گلهای دو تیم این گونه به ثمر رسید:
فاندنبرگ دقیقه 1، پوشکاش دقایق 5 و 24، ماسوپوست دقیقه 43، کوبالا دقیقه 69، آندرسون دقیقه 90 برای تیم فدراسیون بین المللی. داگلاس دقایق 11 و 83، گریوز دقیقه 31 و ریچی دقیقه 78 برای تیم استانلی ماتیوز.
