جامعه باستان شناسی ایران
جامعه باستان شناسی ایران یک نهاد علمی، تخصصی، حرفه ای و غیرسیاسی می باشد که هدف از تشکیل این نهاد ارتقای دانش باستان شناسی، حمایت از باستان شناسان و توسعه ی دانش باستان شناسی است. از دیگر اهداف این نهاد شامل همگرایی برای تقویت تئوری ها، روش ها و گسترش دامنه آگاهی های باستان شناسی در مورد ایران در سطح ملی و بین المللی و بروز رسانی اطلاعات باستان شناسی اعضا از طریق فراهم کردن زمینه ها در دنیای مجازی و برگزاری همایش ها و گردهمایی های دوره ای، پشتیبانی از انجام پژوهش ها و... می باشد. برای آشنایی بیشتر با جامعه باستان شناسی ایران در ادامه مطلب با آسمونی همراه شوید.
تاریخچه جامعه باستانشناسی ایران
حفاری های غیرمجاز که در گذشته به آن تیلهکنی گفته می شد از دوران آقامحمدخان قاجار در شهر ری رسم شده بود، در دوران فتحعلی شاه برای این افراد مکانی در نظر گرفته شد که با حفر خندق کم عمق از مناطق حفاران دیگر جدا می شد. این کار باعث رواج این پیشه شد وآثاری که از این کار به دست می آمد به خریداران که بیشترشان از یهودیانی بودند که آن ها هم با خارجی ها در ارتباط بودند فروخته میشد.
در سال 1883 فرانسه از ناصرالدین شاه برای حفاری در شهر باستانی شوش اجازه گرفت و مارسل دیولافوا در سال 1885، به طور کامل حفاری در شوش را شروع کرد و آثاری که از آن به دست آمد بدون آن که به مفاد قرارداد منعقد شده توجه کند، به پاریس انتقال داد. بعد اعتراض دولت ایران و گفتگوهای صورت گرفته در نهایت در سوم مه 1895 قراردادی بین ایران و فرانسه در عوض مبلغ 10/000 تومان و طی 8 فصل تنظیم شد و به امضای طرفین رسید.
درنهایت قرارداد انحصار کشف آثار عتیقه در سرتاسر ایران به فرانسه داده شد با این شرط که آثاری که ساخته می شد و از جنس طلا و نقره بود متعلق به دولت ایران و نصف آثار حجاری، مجسمه ها و خطوط متعلق به ایران باشد. پس از فوت ناصرالدین شاه در ذیقعده 1313 فرانسویان نتوانستند از این قرارداد به خوبی استفاده کنند.
بعد از به قدرت رسیدن مظفرالدین شاه در 11 اوت 1900 امتیاز نامه ای از سوی دولت ایران به فرانسوی ها داده شد که موجب شد تا تعداد زیادی از آثار کشف شده در شوش به لوور منتقل شود و این به آن دلیل بود که طبق فصل هشتم این امتیازنامه، بازدید از اشیا کشف شده در داخل کشور ممنوع بوده و تنها در گمرک می توانستند آنها را ببینند و به همین دلیل فرانسوی ها از این ماده تا جایی که می توانستند استفاده کردند . این قرارداد در سال 1927 در مجلس شورای ملی لغو شد و قرار شد که دولت یک فرانسوی را به ریاست موزه و کتابخانه ای که در تهران ساخته خواهد شد بپندارد. پس از این توافق آندره گدار آرشتیکت فرانسوی در سال 1308 به صورت رسمی کار خود را در تهران آغاز کرده و نقشه ساختمان موزه ایران باستان و کتابخانه ملی ایران را به صورت کامل تهیه کرد.
ارکان جامعه باستان شناسی ایران
- هیئت موسس
- هیئت مدیره
- هیئت اجرایی
- مجمع عمومی و بازرسان
- شورای عالی
- گروه های علمی
- کمیته ها
فعالیت های جامعه باستان شناسی ایران
پژوهش های باستان شناسی ایران با تمرکز بر روی باستانشناسی ایران بود ولی در همان ابتدای کار مبنا بر این بود که این نهاد باید به صورت چتری فراگیر بوده و علاوه بر باستانشناسی ایران، همه رویکردهای مختلف باستانشناسی را نیز در بر بگیرد. کلیت فعالیتهای این جامعه به صورت دموکراتیک و براساس انتخاب اعضا طراحی شده بود و عضو کسی بود که حداقل بیش از چهار نیمسال در باستانشناسی تحصیل کرده بود. امروزه فعالیت این جامعه به صورت مجازی بوده و در دنیای مجازی در مقایسه با زمان تاسیس جامعه عمومیت بسیار فراگیرتر و تنوع بسیار بیشتری شده و در نتیجه این توسعه فرهنگی- اجتماعی و فناورانه، زمینه و زیرساخت تاسیس نهادهایی مثل جامعه باستانشناسی ایران برای همه همکاران فراهم شده است.
همچنین اسامی کارشناسان باستان شناسی ایران توسط این جامعه منتشر می شود.
راه ارتباطی با جامعه باستان شناسی ایران
ار جامعه باستان شناسی ایران تنها سایت و ایمیل آنها در دسترس است و هیچ آدرس و شماره تماسی در سایت قید نشده است.
| وب سایت | https://iranianarchaeology.org |
| اتاق گفتگو | sia-hall@googlegroups.com |
| آدرس تلگرام | https://t.me/SocietyIranianArchaeology |
| پیج اینستاگرام |
سلام ، باستان شناسان می فرمایند : تخت جمشید نگویید بجای آن بگویید شهر پارسه . و همچنین خلیج فارس نگویید بجای آن بگویید خلیج پارس .**