تیم ملی ایران و لباسهای بی کیفیت( بخش اول)

قبل از جام جهانی 2006 لباس‌های تیم ملی را شرکت دایی تولید می‌کرد، اما بعد با اجبار فیفا درباره اینکه شرکت‌های بزرگ و مورد تایید باید تامین کننده البسه تیم های حاضر در جام جهانی باشند، فدراسیون با پوما قرارداد بست که به خاطر اخراج دادکان به صورت 100 درصد به نتیجه نرسید. 

این قرارداد فوق العاده بود و پیراهنی در خور شان تیم ملی هم در اختیار بازیکنان و کادر قرار گرفت. ولی آن قرارداد آخرین قرارداد محترمانه اسپانسریگ لباس تیم ملی و در شان فوتبال ایران بود. بعد از آن و با روی کار آمدن تیم مدیریتی جدید، فدراسیون همیشه برای تایمین پوشاک تیم ملی مشکلاتی اساسی داشت و به معنای واقعی ناتوان بود.

در دوران کمیته انتقالی، و پس از جام ملت‌های آسیا 2007 تیم ملی برای مدتی مجید پوشید. اما وقتی علی کفاشیان به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال انتخاب شد و بعد از چند ماه هدایت تیم ملی را به علی دایی سپرد،‌ شرکت تولیدی البسه ورزشی دایی،‌ به اسپانسر البسه تیم ملی تبدیل شد. قرارداد منعقد شده برای خرید البسه قرارداد خرید لباس بود و کیفیت لباس‌ها همون‌طور که انتظار می‌رفت به شدت ضعیف بود.

در آن مقطع علی دایی از فدراسیون شکایت کرده و گفته بود اگر نتواند حقش را از فدراسیون بگیرد، به مراجع بین المللی شکایت خواهد کرد و در نهایت با برگزاری جلسات مختلف و چند ماه رایزنی، پرونده با پرداخت مطالبات دایی مختومه شد. شرکت دایی هم طبیعتا بعد از اخراج این مربی از هدایت تیم ملی لباسی به تیم ملی نداد و لباسی هم از این شرکت خریداری نشد.

بعد از قطع همکاری با علی دایی و روی کار آمدن افشین قطبی، شرکت مجید لباس‌های تیم ملی را تامین کرد و هیچ وقت درباره شرایط همکاری با مجید شفاف سازی قانع کننده ای انجام نشد. البته مجید در این سال‌ها در برهه‌های زمانی مختلف برای تیم‌های ملی لباس تهیه کرده و همواره لباس‌های داوران و تیم‌های ملی به ویژه تیم‌های پایه،‌ به صورت خرید از سوی فدراسیون انجام شده و این همکاری همواره وجود داشت.

لگیا شرکت ایتالیایی بود که در سال 2009 اسپانسر لباس‌های تیم ملی شد. جرئیات قرارداد با این شرکت هم چیزی فراتر از فاجعه بود و کیفیت اجناس هم حتی از تولیدی‌های منیریه هم پایین تر و همواره با اعتراض بازیکنان و مربیان همراه بود. در آن مقطع حتی شایعه شد که یکی از پیشکسوتان ورزشی مطرح، در تولیدی لباسی که با شریک خود دارد، لباس‌های این شرکت را تولید و لیبل لگیا روی آن می زند!

لگیا قرار بود 950 میلیون تومان لباس رایگان در اختیار فدراسیون قرار دهد که به خاطر فاجعه کیفیت لباس‌ها و اعتراض‌ها همه چیز به هم خورد.

با رفتن لگیا نوبت به قدرت گرفتن کمپانی آلمانی آل اشپورت در فوتبال ایران شد. این اسپانسر ابتدا وارد لیگ و اسپانسر توپها شدند و بسیاری از تیم‌ها، آل اشپورت را انتخاب کردند و برای تیم های ملی هم قراردادی به امضا رسید. آل اشپورت هم در دوره اول همکاری با لباس‌های خوب، کار خود را آغاز کرد، اما به مرور لباس‌های بی کیفیت تولید شده در تولیدی ایران خود را به تیم های ملی می‌داد. به این ترتیب در آستانه جام جهانی برزیل، صدای اعتراض کی‌روش و بازیکنان درآمد. ال اشپورت برای اینکه کی روش بپذیرد از لباس‌های تیم ملی استفاده کند، مبلغ 100 هزار دلار به سرمربی تیم ملی پول داد. کی روش البته در جلسه رونمایی از لباس تیم ملی هم غیبت کرد و اجازه نداد همه بازیکنان تیم ملی به جلسه بروند. مدیران شرکت آل اشپورت هم در اردوی خارجی تیم ملی تنها یک بار حاضر شدند و قرار شد برای جام جهانی، لباس‌های درجه یک در اختیار تیم ملی قرار بگرید. پس از جام جهانی 2014 و جام ملت‌های 2015 آسیا در استرالیا، قرارداد با آل اشپورت فسخ شد.