- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ورزشی
- بیوگرافی لاژلو پاپ(2)
بیوگرافی لاژلو پاپ(2)
پاپ مجموعا 29 مسابقه حرفه ای داد که 15 مسابقه را با ناک اوت و 12 بار با امتیاز برنده شد و با ژنرال «بالرین» فرانسوی در پاریس و «جیانکارلو کابلین» ایتالیایی در میلان مساوی کرد. به نظر لاژلو پاپ دشوار ترین نبرد وی تا کنون یکی با «آندره دریل» فرانسوی- فوریه 1959- و دیگری با «رالف تیگرجونس» آمریکایی بود که در هر دو مسابقه در راند دهم با امتیاز برنده شد.
در ماه مه 1962 در مسابقه قهرمانی اروپایی «کریستنسن» دانمارکی را در دوین در راند هفتم ناک اوت و مجددا از مقام قهرمانی خویش دفاع کرد. همچنین در وین توانست پس از 15 راند «جرج آلدریج» انگلیسی را ناک اوت کند. این اولین بار بود که مسابقه او پانزده راند به طول انجامید. سپس در سی ام مارس 1963 در دورتموند آلمان با «پترمولر» آلمانی مسابقه داد. این مسابقه جنبه دفاع از مقام قهرمانی اروپا را داشت که در راند چهارم با ضربه فنی برنده شد. پاپ پیش از این مسابقه هم دو بار با مولر روبرو شده بود که او را در چهارمین و هشتمین دوره مغلوب ساخته بود.
رمز موفقیت
لاژلو پاپ تا آن جایی که به یاد می آورد، همیشه زندگی مرتبی داشت. بسیار زود به خانه می رفته و به سیگار و مشروب اعتیادی نداشت. اعتیاد او فقط به بازی بوکس است. او به غذا و خوراکش اهمیت بسیار می داد و به اصطلاح معروف به شکمش بد نمی گذشت. به همین جهت بعد از بوداپست، شهر وین را برای مسابقه های خود بر سایر شهر ها ترجیح می داد. زیرا فقط در این شهر می توانست «گولاژ مجاری» بخورد. بیشتر ازهمه غذاها هم دست پخت زنش را دوست داشت. اگر از او می پرسیدید کجا می توان در بوداپست غذای خوب خورد، در پاسخ می گفت: در منزل من، نزد همسرم.
پاپ از نسل جوان ورزشکار بسیار ناامید بود و می گفت: «امروز دیگر بچه ها زیاد دنبال ورزش نمی روند در عین حالی که می خواهند ورزشکار شوند و موفقیت کسب کنند، به خودشان هم زحمت نمی دهند، مشروب می خورند وسیگار هم می کشند، با این وضع که کسی قهرمان نمی شود. در کشوهای غربی هم اگر یک ورزشکار خوب پیدا می شد، برای خاطر پول به ورزش حرفه ای روی می آورد.»
اول درس، بعد بوکس
لاژلوپاپ در سال 1947 با رفیق خواهرش آشنا شد که این آشنایی به ازدواج او منجر شد، خود او می گفت:« آن وقت ها از بس سرگرم ورزش بودم وقت این که دنبال زن بروم نداشتم. از همه کار راحت تر این بود که با رفیق خواهرم ازدواج کردم ولی خوشحالم که در این مورد شانس آوردم.»
همسر پاپ که در اغلب مسافرت ها شوهرش را همراهی می کرد، هیچ وقت در مسابقات شوهرش شرکت نکرد. وی همشه با هیجان و بی صبری در انتظار خبر پیروزی شوهرش در هتل می ماند. لاژلوپاپ یک پسر داشت. پدرش می گفت اگر بخواهد به بوکس بپردازد، اجازه دارد و من به او کمک خواهم کرد، ولی اول باید درسش را بخواند و تحصیلاتش را در دانشگاه تمام بکند و بعد اگر خواست می تواند بوکس بازی کند. پدر بزرگ ترین مشوق لاژلوی کوچک بود، زیرا نمی خواست دوران بی پولی خود او برای پسرش تکرار شود. مادرش عقیده دیگری داشت و می گفت: یک بوکسور در فامیل ما کافی است.
همین دلایل کافی بود تا لاژلوی پسر هیچ گاه جای پدر را نگیرد.
بازرس صنایع سنگین
لاژلوپاپ در حقیقت دو شغل داشت؛ بوکسور و بازرس وزارت صنایع سنگین که شغل دومش در اولویت دوم قرار داشت چون هر وقت از بوکس فارغ می شد و مسابقه ای در پیش نداشت، به اداره رفته و صنایع سنگین را بازرسی می کرد. او کاتولیک متعصبی بود و هر روز یکشنبه با فامیلش به کلیسا می رفت و عبادت می کرد. او در ویلایی بسیار زیبا با چهار اتاق خواب که بالکن بزرگ و چشم نواز زیبایی به شهر بوداپست و دانوب داشت، زندگی می کرد. لاژلوپاپ با موهای سیاه و سبیل های داگلاسی اش که از هر جهت به ایرانی‌ها شبیه بود، در دهه 40 شمسی در گفتگویی با کیهان ورزشی در این باره گفت:
قطعا به خاطر موهای سیاهم شبیه ایرانی ها هستم. البته تا آن جایی که به خاطر دارم مجاری اصیل هستم.
به این ترتیب او شایعه کولی بودنش را هم تکذیب کرد.
سرانجام در سال 1965 مسؤولین سیاسی مجارستان. مجوّز حضور بوکسور 165 سانتی متری در مسابقات حرفه‌ای را لغو كردند و بدین ترتیب او شانس حضور در بوكس حرفه‌ای قهرمانی جهان را از دست داد. مدّتی بعد دوران جدیدی از زندگی لاژلو آغاز شد و او از سال 1971 به عنوان مربیگری تیم بوكس مجارستان برگزیده شد. پاپ این پست را تا سال 1992 حفظ كرد!
بوكسور اسطوره‌ای مجار در 16 اكتبر 2003 در بوداپست از دنیا رفت.
