- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات فوتبالی
- به بهانه حضور اینتر ایتالیا در جمع چهار تیم برتر اروپا
به بهانه حضور اینتر ایتالیا در جمع چهار تیم برتر اروپا
یك ضرب‌المثل فوتبالی می‌گوید :
تركیب تیم برنده را نباید تغییر داد!
واقعیت دیگری نیز می‌گوید: هماهنگی بین بازیكنان زمان می‌برد. به این ترتیب حتی برای تغییر ساختار یك تیم شكست خورده نیز نباید یك شبه دست به تغییر زد بلكه باید به تدریج عمل كرد و ضعف‌ها را كمرنگ ساخت. این مسأله، یك امر كاملاً بدیهی است كه بسیاری از مدیران و مربیان ما از آن بی‌اطلاعند. برای اثبات گفتار خود، مروری داریم به تیم‌های تاریخ‌ساز لیگ قهرمانان اروپا. تشابهی آشكار می‌توان بین رئال‌مادرید، بنفیكا، اینتر، میلان، بایرن، یوونتوس، آژاكس، ناتینگهام فارست، لیورپول، بارسلون و ... پیدا كرد. این‌ها تیم‌هایی هستند كه دورانی پرشكوه را پشت سر گذاشتند و مهمترین دلیل این عظمت، تركیب ثابتی بود كه طی یك دوره طولانی استفاده كردند. در این بخش به اینتر هلنیو هررا می پردازیم.
اینتر 1964 تا 1972
عصر طلایی تیم اینتر ایتالیا با هلنیو هررا مربی آرژانتینی این تیم رقم خورد. هررا با ابداع سیستم كاتاناچیو(به گفته خودش) و قرار دادن یك مدافع پوششی پشت سر چهار مدافع تیم، دفاع اینتر را مستحكم‌تر از همیشه كرد و برای بهبود ساختار حمله تیم، از بازیكنانی چون لوییس سوارز اسپانیایی و ژیر داكوستا برزیلی بهره برد. به این ترتیب تیم اینتر در 27 می 1964 رئال مادرید را 3ـ1شكست داد و اولین عنوان اروپایی خود را جشن گرفت. این تیم یك سال بعد و در روز 27 می 1965 در برابر بنفیكا به فینال رسید. در حالی كه جیولیانو سارتی، تارچیسیو بورگینش، آرماندو پیچی، جیاچنتو فاكتی، آریستیده گوارنری، ژیرداكوستا، ماندرو ماتزولا و لوییس سوارز همچنان در تركیب اصلی تیم قرار داشتند و تغییراتی كه در تیم اینتر پدید آمده بود، همه در بهبود شرایط تیم تأثیر گذار شدند. به طوری‌كه اینتر در پایان این فصل، جام بین قاره‌ای را نیز از آن خود كرد. شاگردان هررا در سال 1967 نیز به فینال جام قهرمانان اروپا صعود كردند. هنوز هم مردانی چون سارتی، بورگینش، فاكنی، پیچی و ماتزولا در تركیب ثابت تیم حاضر بودند. اما دیگر تغییرات در جهت مثبت صورت نگرفته بود و تركیب صد در صد ایتالیایی اینتر نتوانسته بود به اقتدار تیم سه سال قبل دست یابد. دیدار روز 25 می 1967 آخرین روز اقتدار نسل هررا بود. دیداری كه با شكست (1-2) اینتر در برابر سلتیك گلاسكو همراه شد!
پنج سال بعد اینتر با مربیگری جیووانی اینورنیزی بازهم به فینال بازی‌ها رسید در حالی كه هنوز هم مردانی چون ماتزولا، ژیر، فاكتی، و بورگینش در تركیب تیم حضور داشتند. شكست راه راه پوشان در برابر آژاكس هلند. آخرین فینال اینتر تا 38 سال بعد بود!
