- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- باشگاه ها و تیم ها
- اینتر؛ باشگاه 123 ساله و دو ستاره!

اینتر؛ باشگاه 123 ساله و دو ستاره!
در نهم مارس 1902 گروهی از بازیکنان سابق تیم کریکت و فوتبال میلان( که امروز آ.ث. میلان نامیده می شود) با جدا شدن از این تیم، تشکیل تیمی جدید دادند. باشگاه تازه تاسیس اینترناسیوناله نامیده شد زیرا موسسان باشگاه با نگاهی بین المللی به این تیم می نگریستند و در این آرزو بودند که هیچ تفاوتی بین بازیکنان ایتالیایی و غیر ایتالیایی وجود نداشته باشد. در جلسه نخستین باشگاه گفته شد« ما با تمام دنیا برادر هستیم». افتخارات اینتر از فصل 10-1909 با اولین قهرمانی لیگ آغاز شد و از آن پس تا به امروز تیم فاتح 19 دوره لیگ، 7 جام حذفی، 6 سوپرکاپ ایتالیا، 3 لیگ قهرمانان، 3 جام یوفا، 2 جام بین قاره ای و یک جام جهانی باشگاه ها شده است.
اما بدون شک بهترین دوران تاریخ باشگاه در اواسط دهه 60 میلادی رقم خورد. جایی که تیم با رهبری هلنیو هررا علاوه بر فتح لیگ ایتالیا، در سال های 1964 و 65 قهرمان جام باشگاه های اروپا شد. اولین قهرمانی تیم در اروپا در فصل 64-63 کسب شد. جایی که تیم با برتری مقابل موناکوی فرانسه، پارتیزان بلگراد یوگسلاوی و دورتموند آلمان به فینال جام باشگاه های اروپا رسید.
اینتر در روز 27 می 1964 در پراتراشتادیون در برابر 71333 تماشاگر مقابل رئال مادرید قرار گرقت. دیداری که با درخشش ساندرو ماتزولا و دو گل وی سرانجام با برتری(3-1) آبی و سیاه ها خاتمه یافت تا آرماندو پیچی اولین کاپیتان اینتر باشد که جام باشگاه ها را بالای سر می برد. این افتخار بعدها دو بار دیگر تکرار شد که آخرین آن در سال 2010 به دست آمد. این بار با کاپیتانی خاویر زانتی آرژانتینی.
اما یکی از سالهای باشکوه تاریخ اینتر، سال 1966 بود. تیمی که طی دو سال پیش، تمامی عناوین ایتالیا، اروپا و جهان را به دست آورده بود، تنها یک ماموریت ناتمام داشت. در فصل 66-65 سری آ، اینتر با هلنیو هررا در خانه شکست ناپذیر بود و تیمهایی چون برشیا و فوجیا را (7-0) و (5-0) در هم کوبید. تنها شش تیم موفق شدند با نتیجه تساوی استادیوم سن سیرو را ترک کنند و سایر تیمها در این ورزشگاه شکست خوردند؛ از جمله یوونتوس که (3-1) متحمل شکست شد. اینتر در آن فصل 4 مسابقه را باخت که هر چهار شکست در خارج از خانه رخ داد.
عملکرد هجومی تیم هم قابل قبول بود تا هررا به همگان نشان دهد که سیستم کاتاناچیو اینتر دفاع مطلق نیست و تنها تیمهایی که از اینتر تقلید می کنند، آن را بدل به سیستمی فوق دفاعی ساخته اند. 70 گل زده، 28 گل خورده، 20 برد و 10 مساوی ماحصل کار شاگردان اینتر در طول فصل بود و آنها با 50 امتیاز و 4 امتیاز برتری نسبت به بولونیای نایب قهرمان، فاتح سری آ شدند. ناپولی با 45 و فیورنتینا با 43 امتیاز سوم و چهارم شدند.
البته اینتر بارها چنین عنوانی را کسب کرده بود و در دهه شصت هم طی سالهای 1963 و 1965 این عنوان را از آن خود ساخته بود. اما تفاوت قهرمانی سال 1966 در این بود که با این عنوان، تعداد قهرمانی های اینتر در سری آ به 10 می رسید و مطابق قوانین فوتبال ایتالیا، این تیم می توانست از آن به بعد بر روی پیراهن خود، یک ستاره نصب کند. ستاره ای که تا امروز روی پیراهن اینتر ماندگار شده است و با یک قهرمانی دیگر، این تعداد به دو ستاره افزایش خواهد یافت.