آشنایی با هنر نقاشی موزاییک

هنر نقاشی موزاییک شامل قرار دادن قطعات سنگ ، شیشه ، سرامیک ،چوب ،فلز ،سنگهای قیمتی و کاشی و غیره در کنار...

هنر نقاشی موزاییک شامل قرار دادن قطعات سنگ ، شیشه ، سرامیک ،چوب ،فلز ،سنگهای قیمتی و کاشی و غیره در کنار یکدیگر و ایجاد اشکال منظم و یا نا منظم می باشد. اگر می خواهید با هنر نقاشی موزاییک بیشتر آشنا شوید این مقاله پورتال آسمونی را حتما مطالعه نمایید چرا که در ادامه اطلاعات بسیار مفیدی در مورد این هنر برای شما کاربران عزیز آسمونی عنوان می کنیم. پیشاپیش از همراهیتان سپاسگزاریم.

تاریخچه موزاییک :

موزاییک در دنیای باستان :

تاریخ پیدایش موزاییک به 4000 سال پیش باز می گردد.

در قرن 80 قبل از میلاد سنگ فرشهای رنگی وجود داشت، که از سنگهای رنگ شده مختلف برای ایجاد نقش استفاده میشد و معمولا بدون ساختار و طرح خاصی بودند.

این یونانیان بودند که در قرن 4 قبل از میلاد تکنیک سنگ فرش را به یک هنر ارتقا دادند . طرحهای آنان معمولا تصاویری از انسان و حیوانات و یا طرحهای هندسی منظم بود.

در سال 200 قبل از میلاد برای اولین بار از قطعات ریز مربعی مخصوصی استفاده شد که برای ارائه جزئیات ظریف و نمایش طیفی از رنگها در کارها به کار برده می شد .استفاده از این قطعات ریز ( که گاهی در ابعاد میلیمتری بودند ) امکان تقلید از نقاشی را فراهم می آورد .بسیاری از موزاییکهای باقی مانده از آن دوران ، مانند شهر پومپی ، کار هنرمندان یونان است.

شیشه برای موزاییکهای کف مناسب نبود . از این رو قطعات مربعی کوچک معمولا از جنس مرمر یا سنگهای دیگر بودند .گاهی از قطعات آجر نیز برای ایجاد طیف رنگین استفاده می شد.

گسترش امپراطوری رم هنر موزاییک را به سرزمینهای دورتر منتقل کرد .اگر چه به همان میزان از درجه مهارت و جنبه هنری آن نیز کاسته شد .اگر موزاییکهای بریتانیای تحت سلطه امپراطوری رم را با موزاییکهای ایتالیا مقایسه کنید ، متوجه خواهید شد که بریتانیایی ها به طرح و اصول کار وفادار نماندند.

موضوعات معمول رومی مناظر ، جشنهای خدایان ، وقایع روزمره و یا طرح های هندسی بود.

حاشیه کنار موزاییک که به شکل طنابهای در هم پیچیده است گوئیلوچی (guilloche ) نامیده می شود.

موزاییکهای بیزانسی :

با رشد امپراطوری بیزانس از قرن پنجم میلادی به بعد با مرکزیت بیزانتیوم ( استانبول کنونی ) نقوش هنری دارای مشخصات جدیدی شد .اینها شامل تاثیرات شرقی در حالت و استفاده از قطعات شیشه ای کوچک مخصوصی بود که smalti"" نام گرفته و در ایتالیای شمالی ساخته می شد. smalti " " از لایه های ضخیم شیشه رنگی ساخته شده بود و یک سطح زبر داشت و حیابهای هوا را نیز در خود داشت .حتی گاهی ورقه های نقره و طلا نیز برای جلای بیشتر در زیر آن قرار داده می شد که باعث بازتاب و شکست بیشتر نور می گردید .

در حالیکه موزاییکهای رمی بیشتر بعنوان کف پوش استفاده می شدند ، موزاییکهای بیزانسی مخصوص پوشاندن دیوارها و سقف بودند . همچنین موزاییکهای رمی بیش از انواع بیزانسی آن در برگیرنده موضوعات مسیحیت بود .اگر چه تعدادی از این کارها تزئینی و تعدادی نیز شامل پرتره هایی از امپراطور و ملکه بود .

هنر موزاییک اسلامی :

در غرب اروپا در قرن هشتم میلادی ، مغربی ها هنر موزاییک و کاشی کاری را با خود به شبه جزیره ایبری ( اسپانیای قدیم ) بردند .این در حالی بود که در نقاط دیگر سرزمیهای اسلامی ، سنگ ، شیشه و سرامیک همه با هم در موزاییکها استفاده می شدند . بر خلاف تصاویر شبیه سازی شده هنر بیزانسی ،موتیفهای اسلامی عمدتا هندسی و منظم بودند .

نمونه هایی از این دست را می توان در اسپانیا در مسجد بزرگ کوردوبا و کاخ الحمرا دید .

در کشورهای عربی این حالت تزئینی اختصاصی " zillij " نامیده می شود .این اشکال که با دست ساخته می شود به طور کامل در کنار هم قرار گرفته و امکان مفروش کردن کامل سطوح را فراهم می آورند .

سطح کار چگونه باشد؟

شما می توانید روی سطوح مختلفی برای زیرکارتان استفاده کنید:

سطح چوبی:سطوح چوبی MDF با ضخامتهای بین8 میلیمتر الی 16 میلی متر.

البته بسیار بهتر است از MDFهای خام استفاده نمایید تا با روکش . در ضمن اگر ابعاد کارتان از 80 سانتی متر بیشتر است،ضخامت آن را 16 میلی متر انتخاب کنید تا در اثر سنگینی کار تاب بر ندارد.

سطوح چوبی HDF : تخته های 3 لایی،5 لایی،7 لایی و 9 لایی

نکته : حتی المکان از فیبر و نئوپان استفاده نکنید.زیرا به راحتی تاب بر می دارند.

سطح سفالی : کوزه ، بشقاب ، گلدان و…

ابزار کار برای نقاشی موزاییک چیست؟

انبر مناسب جهت شکستن کاشی (نکته:از نظر مارک و اندازه متنوعند.)

چسب چوب

قلم مو جهت چسب زدن روی سطح کار

مداد و پاک کن

لباس کار و یا پیش بند

کاردک