گفتگو با بیژن شادمهر ، مربی اسبق تیم ملی و کارشناس دو و میدانی

وی درباره صحبت های پیرجهان مبنی بر این که تنها ده روز اردو داشته و در صورت داشتن اردوهای بیشتر، موفق تر ظاهر می شد، اذعان داشت: چانه زنی در مورد مسائل  مختلف عادت ورزشکار است و بسته به شرایط یک سری مسائل را عنوان می کند و گاهی هم این چانه زنی ها ضد و نقیض است. کارشناس دوومیدانی در ارتباط با شرایط احسان حدادی در مسابقات پرتاب دیسک امسال و کسب مقام هفتمی جهان توسط وی، خاطرنشان کرد: حدادی نیز عملکرد بدی نداشت. پرتاب بالای 65 متر کار ساده ای نیست و نمی توان گفت که ضعیف عمل کرده. بلکه با این پرتاب  نتیجه قابل قبولی کسب کرده است. نباید همیشه  و در هر مسابقه ای انتظار مدال داشت و با نرفتن ورزشکار بر روی سکو او را به باد انتقاد گرفت. هر مسابقه باید به صورت جداگانه مورد ارزیابی قرار گیرد و به نسبت نتایج سایر شرکت کننده ها، ورزشکار را مورد قضاوت قرار داد. همانطور که مشاهده کردید بهترین پرتاب متعلق به دانیل استال از سوند با رکورد 67.59 متر بود  و پرتاب های بین 66 تا 68 مدال گرفتند در حالیکه رکورد پرتاب دیسک  در المپیک بالای 70 متر است. پس اطلاع داشتن از شرایط هر مسابقه به صورت مجزا کمک می کند که بتوان ورزشکار را سنجید و به نتیجه او رای داد. بنابراین در این دوره از مسابقات پرتاب دیسک عملکرد حدادی با 65 متر و با توجه به رکوردهای این ماده قابل قبول است.

شادمهر درباره شرایط سنی حدادی و این که آیا حدادی می تواند شانسی برای کسب مدال المپیک داشته باشد، گفت: سن و سال هیچ دلیلی بر عدم موفقیت حدادی در المپیک نیست؛ همانطور که بحث گرفتن حتمی مدال هم صحیح نمی باشد. حدادی قطعا بیشتر از هر کسی دوست دارد به مدال المپیک برسد و بیشترین تلاش خود را برای این موفقیت انجام می دهد ولی باید دید آیا همه شرایط برای گرفتن مدال و ایستادن بر روی سکو فراهم می شود؟ به نظر من فعلا نباید در مورد پرتاب های حدادی چیزی گفت. قطعاً مربی او که تمام تلاشش را برای موفقیت حدادی می کند هم نمی تواند نظری در مورد رکورد حدادی در المپیک بدهد. وی ادامه داد: در حال حاضر دوومیدانی ما به همین سه نفر چشم دوخته و آنچه ما از دوومیدانی داریم همین سه ورزشکار هستند که توانستند در رقابت های جهانی حضور پیدا کنند. گرچه ورزشکاران دیگری همچون شیری در سطح آسیا حرفی برای گفتن دارند ولی در سطح جهانی و با توجه به رکوردها فعلا فدراسیون روی همین سه نفر تمرکز دارد پس همه مجموعه باید بسیج شود و زمینه ساز موفقیت ورزشکارنی شود که خود را نشان می دهند. این را هم بگویم که همیشه ورزشکاردوست دارد بهترین نتیجه را کسب کند ولی بسته به شرایط همه چیز تغییر  می کند.

شادمهر درباره مربیگری سپیده توکلی در تیم والیبال سایپا و این که آیا این مساله با تمرینات دوومیدانی این دونده تداخل ایجاد نمی کند، اذعان داشت:  باشگاه والیبال سایپا بعد از اتمام کار خود در لیگ باید در مورد خوب یا بد بودن انتخاب توکلی به عنوان مربی بدنسازی خود نظر دهد و کارآیی وی را مورد قضاوت قرار دهد. ولی از آنجا که سپیده توکلی از قهرمانان ماده هفتگانه است، قابلیت های زیادی دارد و همین باعث جذب او به این سمت شده است. البته تا کار نکند، نمی توان نظر خاصی داد و زمان، خوب یا بد بودن این انتخاب را مشخص خواهد کرد.  ما هم امیدواریم در سمت جدید همانند دوان ورزشی موفق باشد. گرچه سخت است ولی به تجربه آن می ارزد. بکرات  دیده شده فارغ التحصیلان رشته تربیت بدنی وارد این عرصه شدند ولی در نهایت با شکست مواجه شدند یا موفقیتی کسب نکردند. توکلی مدتی است که به صورت مستمر تمرین نمی کند و فقط در لیگ مسابقه می دهد پس می تواند تمرکزش را روی حرفه جدیدش بگذارد. کارشناس دوومیدانی کشورمان که در بازیهای آسیایی تهران مربی تیم ملی بوده است، در خاتمه بیان داشت: من در 26 سالگی مربی شدم . مربیگری قابلیت های زیادی می طلبد که شامل بیست و پنج مورد است. تمایل به یاد دادن و ارتباط با شاگرد از کلیدهای اولیه و اصلی کار مربیگری است و اینکه شخص از چه زمانی و از چه سنی شروع به کار مربیگری کند، به خودش بستگی دارد. کسی که وارد این عرصه می شود باید علاقمند باشد وگرنه فقط ژست مربی گرفتن کفایت نمی کند و قطعا بدون داشتن توانایی های لازم شکست می خورد. خیلی از دوندگان ما که هنوز خودشان در مسابقات شرکت می کنند وارد عرصه مربیگری هم شده اند. اگر ورزشکار ویژگی های یک مربی را داشته باشد نه تنها بد نیست بلکه حتی می تواند به پیشرفت وی هم کمک کند.