فیلم فِراری ، سیمرغ بهترین صدابرداری، فیلمنامه و بازیگر نقش اول مرد
فراری فیلمی به کارگردانی علیرضا داودنژاد، نویسندگی کامبوزیا پرتوی و تهیه کنندگی جهانگیر کوثری تولید سال 1394 است و در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال 1395 به نمایش در آمد و توانست جوایزی را از این جشنواره دریافت کند. آسمونی در این بخش به معرفی و نقد فیلم فراری می پردازد.
داستان فیلم فراری
این فیلم دربارهٔ دختری است که از شهرستان به تهران می‌آید و تلاش می‌کند تا با خودروی «فِراری» هشت میلیاردی، عکس یادگاری بگیرد و درگیر ماجراهایی می شود.
- محسن تنابنده
- ترلان پروانه
- سیامک صفری
- محمدرضا داوودنژاد
- سیما تیرانداز
- رضا داوودنژاد
- محسن تنابنده در نشست خبری فیلم فراری در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر
- سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد (محسن تنابنده) در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر - 1395
- سیمرغ بلورین ویژه هیئت داوران در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر - 1395
- سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه (کامبوزیا پرتوی) در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر - 1395
- سیمرغ بلورین بهترین بهترین صدابرداری (پرویز آبنار) در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر - 1395
- کارگردان: علیرضا داوودنژاد
- تهیه کننده: جهانگیر کوثری
- نویسنده: کامبوزیا پرتوی
- مدیر فیلمبرداری: محمود کلاری
- فیلمبردار: محمد ابراهیمیان
- طراح صدا: پرویز آبنار
- تدوین: حسن حسندوست
- دستیار یک کارگردان و برنامه‌ریز: رضا سخایی
- مدیر تولید: حمیدرضا وفایی
- طراح صحنه و لباس: بابک کریمی طاری
- طراح چهره‌پردازی: عبداله اسکندری
- موسیقی: یحیی سپهری شکیب
- فیلمبردار پشت صحنه: علی داوودنژاد
- عکس: سجاد سپهری شکیب
- منشی صحنه: شیدا باسمه چی
- جانشین تولید: نشاط پورفراهانی
- مدیر تدارکات: رضا بداقی
- پخش: هدایت فیلم
علیرضا داودنژاد از دل جریان فیلمفارسی بیرون آمد، با نوشتن فیلمنامه هایی برای جریان تجاری سینما و با ساخت فیلم شاهرگ که تنها اندکی سروشکل تروتمیز تری از فیلمفارسی های متداول سینمای ایران داشت.اما بعدها همین فیلمساز بدل شد به یکی از تجربه گراترین فیلمسازان سینمای ایران و در سن و سالی که خیلی از فیلمسازان سعی می کنند محافظه کارانه از مسیرهای تثبیت شده عبور کنند، هنوز هم همین ویژگی تجربه گرایی را حفظ کرده است.
تسلط و تجربه داوود نژاد به خصوص در ساختن فیلمهای خیابانی یکی از مهمترین فاکتورهایی است که این فیلم را نجات می دهد، به خصوص اینکه توانسته تا اندازه ای روی خلاءها و صعف های فیلمنامه سرپوش بگذارد، در این میان نباید از بازی های خوب بازیگران این فیلم غافل شد که شهم ویژه ای در جذابیت آن داشته اند.
تاز‌ه‌ترین ساخته‌ی علیرضا داودنژاد - فیلم‌سازی که در آستانه‌ی پیری هنوز هم هوای جوانی به‌سر دارد - به‌نوعی یادآور مسافر عباس کیارستمی و بوتیک حمید نعمت‌الله است. وجه اشتراک شخصیت گلنار با اتی در بوتیک عشق وافر به مهاجرت در اتی و شیفتگی نامعمول به انداختن یک عکس یادگاری با اتومبیل فِراری در گلنار با مدل مذکرش قاسم جولایی در مسافر قابل قیاس است که از قضا هر سه هم در یک قدمی رسیدن به هدف (یا تصور رسیدن به آن) آن را از دست رفته می‌بینند و در خصوص گلنار این شکست محتوم حتی با مرگ او قرین می‌شود.
