دعای فرج را چه کسی نقل کرده است؟

چند دعا در مورد امام زمان-عج- داریم که به دعای فرج معروفند، یکی دعای «الهی عظم البلاء و برح الخفاء...» است که مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان در مورد این دعا می گوید: کفعمی در بلد الامین می گوید این دعاء حضرت صاحب

الامر امام زمان(عج) است که تعلیم فرمود آنرا به شخصی که محبوس بود پس خلاص شد.

یکی هم دعای معروف «اللهم کن لولیک...» است که معمولا بعد از نمازها خوانده می شود،و در بین مردم به دعای فرج معروف است.

در مورد سند این روایت باید عرض کنیم:

سندهای متعدّدی برای این دعا در کتب روایی ذکر شده است،‌ از جمله کتاب شریف مفاتیح الجنان، این دعا را در اعمال شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان، و از اعمال شب های دهه آخر این ماه ذکر نموده است. سند این دعا را مرحوم شیخ عباس قمی،‌ از هدیة

الزائر نقل کرده است. 

از جمله کتاب دیگری که این دعا را ذکر نموده، مصباح المنیر آیت الله مشکینی است که از کتاب اقبال مرحوم سید بن طاووس نقل می کند.

بحارالانوار این دعا را چنین نقل می کند:

"اللهم کن لولیّک القائم بأمرک، محمّد بن الحسن المهدی (علیه و علی آبائه أفضل الصّلاة و السّلام) فی هذه الساعة و فی کلّ ساعة، ولیّاً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دلیلاً و مؤیّداً، حتّی تسکنه أرضک طوعاً و تمتّعه فیها طولاً و عرضاً و تجعله و ذریّتهِ من الائمة‌ الوارثین...".