شگفتی سازان فوتبالی؛ از ورونا تا کیه وو

تیمهای ورزشی معمولا با توجه به نتایجی که کسب می کنند، در بین هواداران محبوب می گردند؛ هر چه افتخارات و جامهای یک تیم بیشتر باشد، می توان انتظار داشت که عده بیشتری از مردم، به آن تیم علاقه مند شوند.طبیعی هم هست و کمتر کسی تمایلی دارد که از تیمهای ضعیف و شکست خورده طرفداری کند؛ مگر این که، آن تیم، نماینده هویت و فرهنگ هوادارانش باشد؛ مثل تیمهایی که متعلق به منطقه یا شهر خاصی هستند و عجیب نیست که حتی با وجود نتایج ضعیف، طرفداران ثابتی داشته باشند.

 با این حال، گاهی اوقات، تیمهای کوچک به لطف نتایج عجیب، ناگهان محبوبیت خارق العاده ای به دست می آورند؛ بدون توجه به این که از کجا آمده اند.مردم استان وِنِتو( در ایتالیا) و شهر ورونا این شانس را داشتند که بیشتر از یک بار شاهد چنین اتفاقاتی باشند.در فصل 02-2001 بود که تیم کیه وو، راهی سری آ شد. این تیم کوچک، هرگز در رویاهای خود نمی دید که در سری آ شرکت کند. تا جایی که هواداران تیم ورونا به طعنه می گفتند: هر وقت الاغها پرواز کنند، کیه وو هم به سری آ صعود خواهد کرد!اما این اتفاق افتاد و از همان زمان بود که کیه وو ملقب به « الاغهای پرنده» شد. با این حال هنوز روزهای درخشان باشگاه فرا نرسیده بود. وقتی کیه وو، دو بازی اول فصل را از فیورنتینا و بولونیا برد، همه انتظار داشتند سقوط این تیم به زودی شروع شود. باخت مقابل یوونتوس در بازی سوم- هرچند با اشتباه محض داوری اتفاق افتاد- اما خیلی ها را مطمئن کرد که کیه وو نیز تیم کوچکی است که جاش پایین های جدول است و شاید حتی در پایان فصل در منطقه سقوط.ولی آنها اشتباه می کردند. پیاچنزا، اودینزه، لاتزیو، پارما و تورینو، همه در هفته های بعد مقابل کیه وو باختند و بعد نوبت به اینتر رسید که در خانه از کیه وو شکست بخورد. تیم کوچیک ورونایی، به بالاهای جدول سری آ رسیده بود. آن هم در لیگی که امثال اینتر، رم، یوونتوس، میلان و لاتزیو برای قهرمانی می جنگیدند.کم کم وقتی خبر بردهای کیه وو، به استادیوم ورونا می رسید، طرفداران این تیم، همشهری شان را تشویق می کردند؛ مساله ای که کمتر بین طرفداران تیمهای همشهری و رقیب اتفاق می افتاد.محبوبیت کیه وو، به مرور به سراسر ایتالیا، اروپا و حتی جهان رسید. یه نظرسنجی غیررسمی می گفت که شاگردان لوییجی دل نری، دومین تیم محبوب بیشتر فوتبالدوستای ایتالیایی هستند و اکثر آنها بعد از تیم خودشان، دوست دارند کیه وو، برنده مسابقاتش شود.مردم ورونا امیدوار شده بودند که کار بزرگ تیم « هلاس ورونا» در فصل 85-84 یک بار دیگه تکرار شود. زمانی که میشل پلاتینی در یوونتوس بود و مارادونا در ناپولی، این تیم هلاس ورونا بود که در کل فصل فقط دو بار باخت و به شکل غیرمنتظره ای، اولین و تنها عنوان قهرمانی خود در سری آ را به دست آورد. ورونا به همین سرعت محبوبیت پیدا کرد و البته به همین سرعت هم با نتایج فصلهای بعد، محبوبیت موقت خود را از دست داد.شرایط برای کیه وو هم نسبتا مشابه بود. هرچند آنها در طول فصل در 14 بازی برنده شدند و طی 34 بازی فقط 8 بار باختند، اما طبیعی بود که نتوانند روند فوق العاده درخشان خودشان را حفظ کنند و سرانجام به مقام پنجم لیگ دست پیدا کردند. عنوانی که برای رسیدن آنها به جام یوفا کافی بود و البته برای تیمی کم سابقه مثل کیه وو، یه شاهکار به شمار می رفت.ولی برای حفظ محبوبیت در بین تماشاگران، لازم بود نتایج شگفت انگیز الاغهای پرنده تکرار شود. یک مقام هفتم، یک نهمی لیگ و یک پانزدهمی سری آ در فصلهای بعد، کم کم این تیم را از خاطره ها برد. کیه وو سال 2006 حتی به مقام چهارم لیگ هم رسید. اما یک فصل بعد با رتبه هجدهم لیگ، به سری بی سقوط کرد؛ در حالی که آمار هوادارانش از مدتها قبل، سقوط کرده بود و هرگز به میزان فصل 02-2001 نرسید.