نگاهى به فيلم با من ازدواج كن

دوشنبه 16 اسفند 1400

چكاوك شيرازى

فيلم با من ازدواج كن در ژانر كمدى رمانتيك و محصول 2022 امريكاست. اين فيلم به كارگردانى كت كوريو با فيلمنامه اى از جان راجرز، تمى سگل و هارپر ديل مى باشد.

در فيلم با من ازدواج كن، جنيفر لوپز، اوون ويلسون، مالوما، جان بردلى، سارا سيلورمن، كلويى كلمن، ميشل بوتو، استيون والم، جميله جميل، اوتكارش امبودكار و بردى نون بازى مى كنند.
همچنين در اين فيلم هدى كاتب، نيكول سوارز، ريكى گيلارت، جيمى فالون و جاستين سيلوستر در نقش هاى خودشان ظاهر شده اند.
"با من ازدواج کن" از آن دست فیلم‌هایی نیست که بشود چیز زیادی در موردش نوشت، زیرا همان طور که زندگی ابر ستارگان سینما و موسیقی پر از زرق و برق است و در دنیای رنگارنگ خودشان غرق شده اند، این فیلم هم پر از زرق و برق بود.
با من‌ ازدواج کن، متنی متوسط رو به پایین دارد و از تلاش تهیه کننده فیلم برای "هم چنان ماندن در عرصه" خبر می دهد.

زیرا فوق ستارگان هالیوودی که بعد از سی سالگی‌ دیگر فرقی با صد ساله ها ندارند و عملا کنار گذاشته می شوند، برای بودن در صحنه دست به هر کاری می زنند، ولی کاملا مشخص است که فروغشان مدام کم رنگ و کم رنگ می شود.
بی راه نگفته ام اگر بگو‌یم زنان در سینمای ما خوشبخت تر هستند زیرا کسی آن ها را نه تنها بعد از سی سالگی طرد نمی کند بلکه ارج و قرب بالاتری هم پیدا می کنند.

بگذریم، داستان فیلم ماجرای دو خواننده موسیقی است که، تا به حال خیال می کردم سبکشان پاپ است اما در فیلم گفته شد که راک می خوانند! انها قرار است به زودی طی مراسم باشکوهی با حضور بیست میلیون نفر ازدواج کنند. همه چیز عالی پیش می رود تا بر اثر اتفاقی این مراسم به هم می خورد.

زن برای جبران اتفاقی که افتاده است به فردی در میان جمعیت که کاملا اتفاقی پلاکاردی که عنوان آهنگ "با من ازدواج کن" روی آن نوشته شده است، پیشنهاد ازدواج می دهد و همان شب عروسی می کنند.

اتفاقات بعد از آن باعث علاقه مندی این دو نفر می شود و در نهایت تغییر و تحولاتی را در زندگی هر دو نفر به وجود می آورد.

زن برای متفاوت بودن دست به کار متفاوتی می زند و غافل است از این که این سبک از ازدواج هنوز هم پسندیده ترین سبک ازدواج در کشوری در آن سوی کره زمین است. زوج ها با هم‌ ازدواج می کنند و بعد کم کم به هم علاقه مند می شوند، بخوانید عادت می کنند.

اما زن تصمیم می گیرد زندگی متفاوتی را پیش بگیرد، اما ما از آن به بعد را خبر نداریم که آیا حقیقتا می تواند در آن سبک زندگی دوام بیاورد یا خير که صرفا جهت تغيير و با يك تصميم انى و احساسي به آن روى آورده است.

همان طور که گفتم فیلم نامه ی فیلم سطحی است و طبق معمول سعی شده با استفاده از برخى اشاره ها به رنگين كمانى ها كه در فیلم کمی هم به این موضوع پرداخته شده یا گاهی با کمدی کوچکی خنده ای از مخاطب بگيرد.

حتی مضمونی هم که به آن پرداخته بودند (زندگی هالیوودی) بسیار ناپرورده و خام بود، اما در چنان رنگ و لعابی و زرق و برقی اجرا شده بود که خب مخاطب دوست داشت تا پایان کار به تماشا بنشیند و صرفا به عنوان یک فیلم سرگرم کننده، به آن نگاه کند.