نقد فيلم سوزن در كيسه زمانى؛ جالب در فرم روايت

سه شنبه 25 آبان 1400
منتقد: چكاوك شيرازى

• سوزن در كيسه زمانى
• 2021
• کارگردان: جان ریدلی

Needle in a timestack که به سوزن در كيسه زمانی ترجمه شده، که گمان میکنم با توجه به داستان فیلم سوزن در انبار کاه پر معنی تر باشد. فیلم به غیر از ساختار روایی اش چیز چندانی برای گفتن نداشت. اما ساختارش جالب توجه بود؛ ما به همراه کاراکتر اصلی فیلم "نیک "به همراه موج های زمانی به عقب یا شاید هم به زمان های مختلف سفر می کنیم.

حمله ی موج های زمانی که برای شهروندان جا افتاده، برای یک لحظه اتفاق می افتد و به همان سرعت هم پایان می یابد. اما باعث می شود ‌که عده ای از شهروندان در جای دیگری از زمان قرار بگیرند، که باعث نگرانی همه شده است. "نیک "که عاشقانه همسرش "جینین "را دوست دارد، پس از هر حمله نگران می شود که او را از دست نداده باشد. اما ظاهرا "جینین "چندان از پیگیری های نیک راضی به نظر نمی رسد.

در ادامه ی یک موج زمانی "نیک‌ "را می بینیم که همسری دیگر دارد به نام "الکس "،برخلاف زندگی قبلی یا بهتر بگوییم بعدیش او در رابطه با "الکس "سرد شده و دیگر نمی تواند با او ارتباط عاطفی برقرار کند. "نیک "چیزهایی از گذشته و آینده به خاطر می آورد، هر چند که چندان در موردشان مطمئن نیست‌. به عنوان نمونه، سگ یا گربه ای که اسم مشترکی دارند یا خواهر نیک، "زویی "که در همه ی زمان ها با "نیک "همراه و هم دل است و با دیالوگ‌هایی که می گوید به یک سری از خصوصیات "نیک "پی می بریم. داستان عشقی معمولا به گونه ای طراحی می شود که ارزش آمیزش میان دو شخصیت برابر را به مخاطب نشان می دهند.

مفهوم اصلی داستان های عشقی خیلی عمیق است. داستان های عشقی می گویند هیچ کس در تنهایی به یک فرد حقیقی تبدیل نمی شود. هر کس فقط زمانی به یک فرد یگانه و اصیل تبدیل می شود که وارد یک اجتماع دو نفره شود. به واسطه ی عشق دیگری است که هر فرد رشد می کند و به خویشتن حقیقی خویش می رسد. خب، برای رسیدن به این مفهوم لازم است‌ که ما کمبودهایی را در زندگی "نیک "ببینیم. چیزی شبیه نیاز اخلاقی یا نیاز روان شناختی. اما "نیک "هیچ کدام از این ها را ندارد. او فقط عاشق است و ما از حرف‌هایی که دیگران می زنند پی میبریم که او قبلا انسان ناراحتی بوده است. آن هم به دليل شکست عشقی سابقش.

"نیک "به یک سفر زمانی می رود. سفری پر هزینه. البته تاکید بر پر هزینه بودن این سفر دلیل مهمی دارد. "زویی "که شخصیت اصلی پیرنگ فرعی داستان است با توجه به مشکلی که برایش پیش آمده و رفتاری که برای حل مشکل پیش می گیرد‌ باعث می شود که ما رفتار "نیک "را دریابیم و ارزش هزینه کردن برای به وجود آوردن تغییراتی در گذشته را درک می کنیم. "زویی "برای نجات جان دوستش پول زیادی خرج می کند و به گذشته می رود، چون دوستش از هر چیز دیگری برایش با ارزش تر است. "نیک "هم وقتی می بیند که نمی تواند با "الکس "خوشبخت باشد هزینه ی مالی گزافی می پردازد تا از پرداخت هزینه های عاطفی آتی جلوگیری کند.

این باعث می شود هم" الکس "و هم "نیک "در آینده با افراد دیگری خوشبخت باشند. فیلم در کل، فیلمی با رعایت جزییات است اما برای داشتن فیلمی درجه یک لازم است در کنار رعایت چنین ریزه کاری هایی به مسائل اساسی هم پرداخت شود. مثلا اگر "نیک "فرد خسیسی بود که ناچار بود برای که به دست آوردن خوشبختی پول زیادی صرف کند، در نهایت‌ ما تغییر کافی و وافی را در قهرمان می دیدیم و لمس می کردیم. به هر حال فرم روایی فیلم جذاب است و اجازه می دهد تا آخر داستان با آن ها همراه باشیم.

خاصه این که احساسی پلیسی کارآگاهی هم در بطن فیلم موج می زند زیرا "نیک "مدام دنبال سرنخی می گردد که علت بعضی از اتفاقات زندگی را کشف کند و احساسی به مخاطب می دهد که خیال کند دست نفر سومی در کار است. حالا که در بین این‌ همه امواج زمانی که باعث از بین رفتن رابطه ها می شود پیدا کردن عشقی حقیقی این همه مشکل است، می توان عنوان داستان را پیدا کردن سوزن در انبار کاه نامید.