مناطق دیدنی باکو جمهوری آذربایجان

باکو پایتخت جمهوری آذربایجان، همسایه معروف ایران و خواهرخوانده تبریز است. باکو پرجمعیت‌ترین شهر قفقاز که سفر به آن راحت و بی‌دردسر و پر از لذت‌های به یادماندنی است. آسمونی در این بخش مناطق دیدنی باکوی جمهوری آذربایجان را معرفی میکند.

باکو در یک نگاه

از اولین دیدنی‌های باکو معماری جذاب شهر است. معجونی از آسمان‌خراش‌های مدرن آسیایی و خیابان‌های سنگفرش اروپایی، البته با چاشنی یادگارهای شوروی و دوران کمونیسم. شهر قدیم یا به قول آذری‌ها ایچری شهر، قلب تپنده دیدنی‌های باکو است. اینجا با کاخ شیروان شاه، برج دختر، معماری سنگی و رستوران‌ها و مغازه‌های سنتی‌اش مثل تکه‌ای از گذشته وسط باکوی مدرن است. این شهر تاریخی، محصور میان دیوارهای کنگره‌دار در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده و هر سال هزاران توریست برای دیدنش به باکو سرازیر می‌شوند. آن طرف این دیوارها، چهره باکو مدرن و امروزی است؛ برج‌های ریز و درشت جای ساختمان‌های بتنی کمونیستی را می‌گیرند و معمارهای خوش‌فکر سازه‌های چشم‌نواز برای باکو طراحی می‌کنند. مردم باکو هم خوشحال، در میدان زیبای فانتین موزیک فولک آذری گوش می‌دهند یا در بلوار سرسبز باکو در امتداد دریای خزر قدم می‌زنند. یادتان باشد، خوشی‌های سفر به این شهر، نه فقط تماشای جاهای دیدنی باکو، بلکه گپ و گفت با آذری‌های مهربان و چشیدن طعم کباب و آش آذری است.

شهر قدیم باکو

شهر قدیم باکو یکی از مناطق دیدنی باکو جمهوری آذربایجان است. گشت و گذارتان میان دیدنی‌های باکو از شهر قدیم شروع می‌شود که آذری‌ها به آن ایچِری شهر می‌گویند. این بخش قلب تاریخی باکو است که میان دیوارهای کنگره‌دار محصور شده و قدمتش به قرن دوازدهم برمی‌گردد. گردش در شهر قدیم، سفر کوتاهی به دل تاریخ است: خیابان‌ها و کوچه‌های باریک، معماری سنگی زیبای بناها، رستوران‌های کوچک محلی، سوغاتی‌فروشی‌های نقلی و موسیقی فولک آذری که همه جا شنیده می‌شود. در سال 2000 شهر قدیم باکو به همراه دو دیدنی مهمش یعنی برج دختر و قصر شیروان شاه به لیست میراث جهانی یونسکو اضافه شدند. ورود به شهر مجانی است اما برای بازدید از برج دختر و کاخ و موزه شیروان شاه باید بلیط تهیه کنید.

بلوار ساحلی باکو

بلوار باکو، خیابان اصلی شهر است؛ بلوار بلندی در امتداد دریای خزر که با کافه‌های ریز و درشت، فواره‌های دیدنی و فضاهای سبزش پاتوق عصرگاهی اهالی باکو است. نسیم خنکی که از روی آب بلند می‌شود، خانواده‌ها، زوج‌های جوان و نوازندگان آماتور را به این بلوار می‌کشاند و فضای دلچسب و صمیمی درست می‌کند که جزو جاذبه‌های دیدنی باکو است. چند ساختمان مدرن و جذاب هم همان نزدیکی‌ها می‌بینید: مرکز تجارت باکو، مرکز خرید چهار طبقه پارک بلوار و مرکز بین‌المللی موغام. حوالی این بلوار منطقه محبوبی برای خرید در باکو هم هست. بد نیست دوچرخه کرایه کنید و بین درخت‌ها و گل‌های رنگارنگ و در هوای خوب کنار دریا رکاب بزنید.

برج دختر

برج دختر که آذری‌ها به آن قیز قالاسی و در انگلیسی به آن مِیدن تاور می‌گویند، مهم‌ترین نماد تاریخی شهر باکو است. از بام این برج 29متری می‌توان دیدنی‌های باکو به خصوص شهر قدیم و خلیج باکو را تماشا کرد و عکس‌های پانورامایی گرفت. گفته می‌شود بنای اولیه برج بیشتر از 1000 سال قدمت دارد، اما سازه فعلی به قرن 12 برمی‌گردد. اسم این برج باعث شده داستان‌های عجیب و غریب و افسانه‌های جالبی در موردش گفته شود که توی بیشترشان رد پای یک دختر شاه پریان دیده می‌شود. برج دختر با 29 متر ارتفاع و ضخامت 5متری دیوارهایش، در زمان خودش سازه باورنکردنی و شگفت‌انگیزی بوده است.

قصر شیروان شاه

قصر شیروان شاه از دیدنی‌های باکو در شهر قدیم است. در سده‌های میانه، سلسله شروانشاهان بر آذربایجان حکومت می‌کردند و این قصر زیبای ماسه‌سنگی محل سلطنتشان بوده. وارد حیاط اصلی کاخ که بشوید، دروازه کوچکی سمت چپ می‌بینید که به دیوان‌خانه می‌رود. دیوان‌خانه ساختمان گنبدی‌شکل هشت ضلعی است که شروانشاه خلیل الله اول جلسه دیوان خود را اولین بار در آنجا تشکیل داد. طاق‌های سنگی و کنده‌کاری‌های ظریف قصر را که تماشا کردید، سری هم به مسجد کاخ بزنید که سه ورودی مختلف دارد: یکی برای شاه، یکی برای زنان و یکی برای کارکنان قصر. خوب است چند منات اضافه‌تر بدهید و از راهنمای صوتی انگلیسی هم استفاده کنید که اطلاعات کامل و جالبی در مورد تاریخچه قصر می‌دهد.

پارک مفاخر

این پارک هم یکی از مراکز تفریحی باکو است و هم یکی از دیدنی‌های باکو. اینجا در اصل یک قبرستان شهری است که با درخت‌ها و گل‌ها و فضای سبزی که برایش درست کرده‌اند تبدیل به پارک شده است. تعداد زیادی از مهم‌ترین و بانفوذترین شخصیت‌های آذری از رییس‌جمهورها تا دانشمندها و هنرمندان در این قبرستان دفن شده‌اند: حیدرعلی‌اف، رییس‌جمهور محبوب آذربایجان؛ عظیم عظیم‌زاده، نقاش؛ رشید بهبودف، خواننده مشهور اپرا؛ لیلا بدیربیلی، بازیگر؛ المیرا غفورف، وزیر امور خارجه و خیلی‌های دیگر که تعدادشان به 200 نفر می‌رسید. این قبرستان در سال 1948 ساخته شده و یکی از مکان‌های مورداحترام آذری‌ها است.

مرکز فرهنگی حیدرعلی‌اف

این سازه حیرت‌انگیز مدرن‌ترین دیدنی باکو است؛ اثر معماری برجسته‌ای از زاها حدید طراح و معمار مشهور که با فرم دهی به اشکال انتزاعی، موج‌های جالب و انحناهای چشم‌نواز ایجاد کرده. طراحی فوق‌العاده بنا در کنار رنگ سفید و شفافش، باعث شده خیلی‌ها فقط برای دیدن نمای ساختمان به اینجا بیایند. یادتان باشد، قبل از ورود به ساختمان، دوربینتان را بردارید و از زاویه‌های مختلف از نماهای بیرونی بنا عکس بگیرید. داخل مرکز هم نمایشگاه دائمی از لوازم، هدایا، اتومبیل‌ها و لباس‌های حیدرعلی‌اف، رییس جمهور محبوب آذربایجان می‌بینید. در این مرکز، کنسرت و برنامه‌های فرهنگی و هنری مختلف برگزار می‌شود.

میدان فانتین

میدان فانتین یکی از شادترین مکان‌های دیدنی باکو است که پاتوق خرید، پیاده‌روی، گپ زدن و غذا خوردن باکویی‌ها محسوب می‌شود. به خصوص اگر همراه بچه‌ها در باکو باشید، حسابی خوش می‌گذرانند. در یکی از رستوران‌ها یا کافه‌های روباز میدان بنشینید و همینطور که مردم را تماشا می‌کنید، کباب بخورید و چای بنوشید. چرخی میان مغازه‌ها و فروشگاه‌های محلی دور میدان بزنید، خرید کنید و با فروشنده‌ها گپ بزنید. شب‌ها نورپردازی فواره‌ها و سر و صدای بازی بچه‌ها و حرف زدن محلی‌ها میدان را جذاب‌تر می‌کند. سوژه‌های خوبی هم برای عکاسی دارید: نمای بیرونی موزه نظامی گنجوی که با مجسمه‌های زیبا تزئین شده و مجسمه برنزی زن جوان آذری با چتر بیرون رستوران مک‌دونالد.

موزه فرش آذربایجان

فرش‌های آذری آوازه جهانی دارند و بی دلیل نیست که یکی از جاذبه‌های باکو به حساب می‌آیند. نقش‌ها و رنگ‌ها آنقدر خیال‌انگیزند که چشم آدم را خیره و دهان آدم را باز نگه می‌دارند. مجموعه بی‌نظیری از فرش‌ها و قالی‌های دستباف آذری در این موزه نگهداری می‌شود که می‌تواند چند ساعت مبهوتتان کند. این موزه قبلا در ساختمان دیگری بود . از سال 2014 به ساختمان جدیدی منتقل شده که طراحی‌اش شبیه یک فرش لوله‌شده است. اینجا چیزهای زیادی هم در مورد تاریخچه فرش آذری و ایرانی یاد می‌گیرید. این موزه، قبلا موزه‌ی لنین نام داشت، اما در حال حاضر تبدیل به موزه‌‍‌ی فرش بسیار زیبایی شده و نشان‌دهنده‌ی تاریخچه‌ی فرش در آذربایجان است. در این موزه بیش از هزار عدد قالیچه دست‌بافت و کمیاب و زیبای آذری، ‌ایرانی و داغستانی نگه‌داری می‌شود. اگر بخواهید می‌توانید با پرداخت مقداری اضافه‌تر، یک راهنما بگیرید و از او بخواهید تا درباره‌ طرح، سمبل‌های استفاده شده و تاریخچه‌ی فرش‌ها توضیحاتی را به شما بدهد.

برج‌های شعله

این سه برج شیشه‌ای با انحناهای سینوسی و رنگ آبی، بلندترین آسمان‌خراش‌های شهر باکو و نماد معماری معاصر آن هستند. برج‌های شعله بین 160 تا 180 متر ارتفاع دارند و آنقدر غول‌آسا هستند که از فاصله‌های دور هم به خوبی دیده می‌شوند. در طراحی این برج‌ها از آتش الهام گرفته‌اند و نورپردازی شبانه آن‌ها طوری است که مثل شعله‌های آتش روی سیاهی آسمان دیده می‌شوند. بعضی شب‌ها هم به رنگ پرچم ملی آذربایجان درمی‌آیند. شب‌ها از دورترین نقاط شهر هم می‌توانید شعله این برج‌های سر به فلک‌کشیده را ببینید. چند تا از رستوران‌های خوب باکو را هم حوالی همین برج‌ها می‌توانید پیدا کنید.

موزه ملی تاریخ آذربایجان

اگر موزه‌گردی دوست دارید و دنبال جاذبه‌های تاریخی شهر مقصد هستید، اینجا برایتان یکی از بهترین دیدنی‌های باکو است. موزه ملی، بزرگترین موزه آذربایجان است که در عمارت محل سکونت زین‌العابدین تقی‌اف ساخته شده. تقی‌اف سرمایه‌دار نیکوکار و اهل فرهنگ آذربایجانی بود و چندین مدرسه و روزنامه در آذربایجان تاسیس کرد. این موزه در سال 1920 ساخته شده و تاریخ و فرهنگ آذربایجان را در در چند گالری مختلف نشان می‌دهد: نمایشگاه تاریخ مدرن، نمایشگاه انسان‌شناسی، نمایشگاه تاریخ باستان و میانه آذربایجان و چند گالری و مجموعه دیگر. جدا از این‌ها ساختمان موزه و طراحی داخلی سالن‌هایش هم حسابی دیدنی است.