دیداری 270 دقیقه ای با 22 گل!
در فصل 79ـ1878 جام حذفی انگلیس اتفاقات جالبی در این رقابتها رخ داد. استون ویلا اولین تیمی بود كه با وجود عضویت در اتحادیه، اصلاً در مسابقات شركت نكرد. در غیاب این تیم، 43 تیم در رقابتها ثبت نام کردند که 37 تیم در جام حضور یافتند. میانگین گل به 4.36 گل در هر بازی رسید كه تا آن روز بی‌سابقه بود. البته این ركورد تنها دو سال دوام آورد و میانگین حتی به 4.56 نیز افزیش یافت.
در دور سوم این مسابقات، دو تیم فارغ التحصیلان ایتون و داروِن در روز 13 فوریه 1879 در دیداری پرشور و سراسر هیجان با یکدیگر به تساوی (5-5) دست یافتند. به این ترتیب مقرر شد مسابقه تکراری دو تیم در هشتم مارچ برگزار شود. این دیدار هم (2-2) خاتمه یافت تا کار به نبرد سوم در روز 15 مارچ کشیده شود. سرانجام ایتونی ها در این دیدار(6-2) پیروز شدند تا پس از 270 دقیقه نبرد و رد و بدل شدن 22 گل، ایتونی ها را هی نیمه نهایی شوند. آنها در نیمه نهایی (2-1) ناتینگهام فارست را شکست داده و حریف کلاپهام راورز شدند که در نیمه نهایی با قرعه استراحت روبه رو شده بود.
هرچند بازی‌های پرگل عاملی بود كه تیم قهرمان در هشت مسابقه 14 گل بخورد! اما دیدار فینال فاقد هیجان و گلهایی بود که از آن انتظار می رفت. کلاپهام در ابتدای بازی بر بازی تسلط داشت و نورمن بِیلی دو فرصت گلزنی را از دست داد. در مقابل هربرت ویتفِلد مهاجم تیم ایتون اکثرا در بین بازیکنان حریف تنها بود و حمایتی از سوی سایر مهاجمان ایتون از او صورت نمی گرفت.
هر چند تیم «اولد اتونیانز» با گل دقیقه 59 چارلز جام کلِرک در دیدار فینال (1ـ0) كلاپنهام راورز را شكست داد و قهرمان شد، اما از این فینال با عنوان« فقیرترین فینال جام حذفی» یاد شد. تنها نکته قابل توجه، حضور آرتور کاینارد در تیم برنده بود. کاینارد چهارمین قهرمانی خود را در جام حذفی جشن می گرفت؛ سه عنوان قبلی او با واندررز به دست آمده بود.
