روز جهانی بیماری ویتیلیگو
متخصصان پوست به خوبی می دانند که ویتیلیگو، بیماری پوستی خودایمنی غیرقابل انتقال است که به اندازه کافی مورد تحقیق و بررسی قرار نگرفته است. این بیماری از هر 100 نفر، یک نفر را درگیر می کند و هر کسی در هر سنی ممکن است مبتلا شود. عموم مردم بطورکلی می دانند که ویتیلیگو باعث سفید شدن پوست بصورت لکه لکه در صورت و بدن می شود و قابل درمان نیست. برخی از افراد مشهور مبتلا به این بیماری هستند اما این مساله صرفا میزان درک و فهم عموم را از این بیماری می رساند. سنگینی و بار این بیماری بخصوص بر دوش کشورهای در حال توسعه است و علت آن تشخیص اشتباه، دسترسی کم یا عدم دسترسی به درمان های موثر و بدنامی و تبعیض گسترده است.
روز جهانی ویتیلیگو (WVD) که از سال 2011، هر ساله در 25 ژوئن برگزار می شود، این بیماری “فراموش شده” را مورد توجه عموم قرار می دهد و حالا یکی از بزرگترین رخدادهای نوع خودش روی این سیاره است.
روز جهانی ویتیلیگو، ابتکاری جهانی است و مرکز اصلی بین المللی این کمپین هر سال در سراسر دنیا در حرکت است. ایده این کار را فرد نیجریه ای مبتلا به ویتیلیگو در ذهن داشت. سازمانی غیردولتی در آمریکا آن را تاسیس کرد و در دانشگاهی در ایتالیا آغاز به کار کرد، و سپس در بیمارستان های اصلی هند، چین، جمهوری چک، برزیل و آمریکا نیز برقرار شد.
دانستنی هایی در مورد بیماری ویتیلیگو
- این بیماری مسری نیست و قابلیت سرایت از فرد به فرد به عنوان مثال بین زن و شوهر و یا سایر نزدیکان را ندارد. هرچند استعداد ارثی ابتلا به این بیماری در بین نسل های مختلف وجود دارد.
- این بیماری ارتباط مستقیمی با مصرف خوراکی ها ندارد و مصرف مجزا یا همزمان برخی غذاها تاثیری بر بروز یا تشدید ویتیلیگو ندارد.
- در اکثریت موارد این بیماری محدود به پوست است و اختلال عمومی قابل توجهی در کبد و کلیه و سایر ارگانها وجود ندارد. عملا ویتیلیگو بیماری کبدی محسوب نمی شود.
- برخلاف باور لاعلاج بودن بیماری، درصد قابل توجهی از این بیماران قابل درمان هستند هرچند روند درمان طولانی هست اما تعداد زیادی از بیماران بهبودی نسبی یا کامل را تجربه می کنند.
- این بیماری در هر دو جنس زن و مرد به یک اندازه مشاهده می شود اما در افراد با پوست های سبزه بیشتر بوده و زمان های اوج بروز این بیماری نیز در دوران کودکی یا سنین بالا است.
- بیماری ویتیلیگو یا برص یا پیسی شیوع بالایی در جامعه دارد به طوریکه یک تا دو درصد افراد جامعه به این بیماری پوستی مبتلا هستند.
