کوین دی بروینه، هدیه بزرگ چلسی به منچسترسیتی

مهدی زارعی-  ساده نگهش دار . این اسم کتابی است که هشت سال قبل، کوین دی بروینه به عنوان زندگینامه خود به چاپ رساند. زمانی که سن و سال او حتی به 23 هم نمی رسید. اما این قدر موفق بود که سرگذشتش خواهان داشته باشد و به چاپ برسد.

دی بروینه روز 28 ژوئن 1991 در شهر درونژِن بلژیک از مادری اهل بوروندی به دنیا آمد که مدتی هم در ساحل عاج زندگی کرده بود. شهر محل تولد کوین در استان فلاندِرز شرقی با مرکز خنت و در فاصله ای اندک از مرز هلند قرار دارد؛ این قدر کم که زبان این استان هلندی است نه بلژیکی. دی بروینه اگر چند کیلومتر آن طرف تر به دنیا می آمد، شاید الان بازیکن تیم ملی هلند بود و با این تیم کسب افتخار می کرد. کوین و همنسلان او دوران کودکی را می گذراندند که فوتبال بلژیک وارد دوران نزول و شکستهای پیاپی خود شد. دورانی که با حذف از دور گروهی رقابتهای جام جهانی 1998 و یورو 2000 و عدم راهیابی به مسابقات یورو 2004 و جام جهانی 2006 همراه بود. نتایجی که باعث شد برنامه بلند مدت فدراسیون فوتبال بلژیک برای کشف استعدادهای نوجوان و پرورش آنها تا رسیدن به بالاترین سطح فوتبال آغاز شود. دی بروینه هم به سرعت استعداد خود را نشان داد و مورد توجه قرار گرفت. او فوتبال را از 6 سالگی با تیم کا.و.و. درونژن شروع کرد و پس از دو سال راهی تیمهای پایه خِنت شد. کوین شش سال را در این تیم سپری کرد و سپس به تیم خنک پیوست. در 17 سالگی به تیم اصلی خنک ملحق و از سال 2008 تا 2012 در 113 بازی- شامل 97 بازی لیگ- برای این تیم به میدان رفت و 17 گل هم به ثمر رساند.

اولین افتخار او در خنک در سال 2009 به دست آمد؛ جایی که خنک در بازی نهایی جام حذفی (2-0) میشلن را شکست داد و قهرمان شد؛ هرچند که بازیکن شماره 7 خنک، در تمام مدت مسابقه روی نیمکت نشسته بود و فرصت نکرد که به خط حمله تیمش، اضافه شود. کمی بعد که او به میانه زمین عقب آمد، فرصت بیشتری برای بازی پیدا کرد.

دو سال بعد که خنک قهرمان لیگ شد، دی بروینه نقش کلیدی در تیم به دست آورده بود. خنک پس از 30 مسابقه در لیگ 16 تیمی بلژیک با 64 امتیاز و یک امتیاز کمتر از  اندرلخت دوم شد. شش تیم برتر لیگ، مرحله نهایی را به صورت دوره ای رفت و برگشت با هم برگزار کردند و در این مرحله بود که خنک با 51 امتیاز بالاتر از استاندارد لیژ که 50.5 امتیاز کسب کرده بود، قهرمان لیگ شد. خنک و لیژ در سوپرکاپ بلژیک هم به مصاف هم رفتند که خنک(1-0) پیروز و سوپرکاپ را هم به چنگ آورد. دی بروینه که حالا شماره 14 را به تن می کرد، 89 دقیقه در میانه میدان بازی کرد.

در 31 ژانویه 2012 دی بروینه با قراردادی به مبلغ 7 میلیون پوند به مدت 5.5 سال با چلسی قرارداد امضا کرد تا به جای پیراهن آبی خنک، پیراهن آبی چلسی را به تن کند. اما در استمفورد بریج جایی برای او نبود. در فصل 13-2012 چلسی او را به وردبرمن قرض داد و دی بروینه چنان در این تیم درخشید که جایزه بهترین بازیکن جوان بوندس لیگا در آن فصل را از آن خود کرد.

به نظر می آمد که حالا چلسی متوجه ارزش این بازیکن شده است. ولی فصل بعد که او به استمفورد بریج برگشت، فقط در 3 بازی لیگ، 3 مسابقه لیگ کاپ و 3 مسابقه اروپایی به او بازی داده شد و در 18 ژانویه 2014 چلسی با مبلغ 22 میلیون یورو او را به ولفسبورگ فروخت. یک خرید فوق العاده برای سبزهای ولفسبورگ. در پایان فصل 15-2014 دی بروینه بازیکن فصل بوندس لیگا شد و با این تیم جام حذفی را هم فتح کرد؛ در حالی که در برد(3-1) مقابل دورتموند در فینال، هافبک بلژیکی زننده گل دوم مسابقه بود.

سوپرکاپ 2015 آلمان افتخار بعدی او با ولفسبورگ بود و سرانجام در 30 آگوست 2015 منچسترسیتی او را با 75 میلیون یورو به خدمت گرفت. در سیتی دی بروینه به اوج فوتبال خود رسید. در سالهای 2016، 2018، 2019، 2020 و 2021 EFL CUP را با این تیم کسب کرد، در سالهای 2018، 2019 و 2021 برنده لیگ برتر شد و در سال 2020 نیز جایزه بهترین بازیکن فصل فوتبال انگلیس را از آن خود کرد. سه بار کسب جایزه بهترین بازیکن فصل من سیتی، قهرمانی جام حذفی 2019، نایب قهرمانی 2021 لیگ قهرمانان اروپا و سرانجام مقام سوم جام جهانی با تیم ملی بلژیک از دیگر افتخارات مردی است که از سال 2010 تا امروز 88 بازی ملی انجام داده و 23 گل به ثمر رسانده است.

جای خالی لیگ قهرمانان اروپا در کلکسیون افتخارات دی بروینه کاملا نمایان است و باید دید آیا این جای خالی هرگز پر خواهد شد یا خیر؟