دیدارهای خاطره انگیز جام جهانی؛ شگفتی های بولیوی در مسیر جام جهانی 1994

فوتبال بولیوی در عرصه بین‌المللی افتخارات آن چنانی را تجربه نكرده است ولی حضور تیم ملّی این كشور در جام جهانی 1994 آمریكا همچنان یكی از خاطره‌انگیزترین لحظات تاریخ فوتبال این كشور محسوب می‌شود. نقطه اوج بولیوی در راه رسیدن به این جام، پیروزی (2ـ0) در مرحله انتخابی در مقابل برزیل در شهر «لاپاز» بود.

«كارلوس بورخا» كاپیتان بولیوی در جام جهانی 1994 در این رابطه می‌گوید:

به نظر من ، آن لحظه  متعالی‌ترین لحظه در تاریخ فوتبال بولیوی بود. چون برزیل طی پنجاه سال هرگز در رقابت‌های انتخابی جامهای جهانی طعم شكست را نچشیده بود. ضمناً آن پیروزی برای راهیابی ما به جام جهانی نیز بسیار مهم و حیاتی بود. البته برزیلی‌ها پس از آن، بازی‌های دیگری را نیز در مرحله انتخابی جامهای جهانی باختند. ولی از دست دادن عنوان «تیم بدون شكست» در مقابل بولیوی ـ كه در فوتبال بین‌المللی یك كشور كوچك محسوب می‌شود ـ خیلی به برزیلی‌ها گران آمد و به ما انگیزه و اعتماد به نفس داد تا بتوانیم به جام‌جهانی صعود كنیم. آن رقابت‌ها برای ما تنها در فوتبال خلاصه نمی‌شد بلكه تأثیر روانی عمیقی نیز بر ما نهاد. آن رقابت‌ها جرقه‌ای بود برای یكپارچه شدن. كشور ما و مردم بولیوی در آن ایام احساس یگانگی عمیقی می‌كردند. در آن زمان خبری از تبعیض نبود. نه از تبعیض مذهبی و اقتصادی و نه از تبعیض نژادی. نه رنگ پوست انسان‌ها مسأله مهمی بود و نه طبقه اجتماعی آنها. ما همگی احساس می‌كردیم بولیویایی هستیم و با همان احساس بود كه توانستیم به جام جهانی صعود كنیم.

«ولادیمیر كوریا» دیگر بازیكن بولیوی در آن جام چنین ادامه می‌دهد:

شادی فوق‌العاده‌ای در همه جا موج می‌زد و جوّی چون كارناوال‌ها به راه افتاده بود. گاهی اوقات حتی نمی‌توانستیم به خیابان برویم چون مردم چنان ازدحامی به وجود می‌آوردند كه اوضاع به هم می‌ریخت. وقتی آماده حركت به مقصد آمریكا بودیم، خیابان‌ها پر از مردمی شده بود كه پرچم‌های بولیوی را به دست گرفته بودند و بیننده احساس می‌كرد كه شاهد یكی از تعطیلات ملّی بولیوی است. در تمام مسیر فرودگاه، تمام خیابان‌ها پر از مردمی بود كه مشغول شادی بودند. آن شرایط آن قدر تماشایی بود كه من هرگز فراموش نخواهم كرد!.

در حالی كه بولیوی حضور خود در جام جهانی را در مسابقه افتتاحیه تورنمنت در شیكاگو و در مقابل قهرمان وقت دنیا (آلمان) به همگان اعلام می‌كند. بازوبند كاپیتانی به بازوی بورخا بسته شده بود. او می‌گوید:

وقتی در جام جهانی وارد میدان می‌شویم، همه چیز را متفاوت می‌بینیم. همه چیز كاملاً متفاوت است و فشار زیادی روی بازیكنان وجود دارد. به همین دلیل عصبی نشدن در چنین لحظاتی واقعاً سخت است. به خصوص اگر بار اولتان باشد كه در چنین رقابت بزرگی حاضر می‌شوید. به همین جهت در چند دقیقه اول بازی، بسیار عصبی بودیم ولی پس از مدتی تا حدودی آرام شدیم. از آن به بعد توانستیم بازی واقعی خود را نشان دهیم. باید بگویم كه در برابر آلمان واقعاً خوب بازی كردیم.

نماینده آمریكای جنوبی تا اواسط نیمه دوم، دروازه خود را بسته نگه داشت ولی در نهایت با دریافت یك گل شكست خورد. آن دیدار شاید بیش از هر چیز دیگر به خاطر اخراج مهاجم طلایی بولیوی «ماركو اچه‌وری» هیچ گاه از خاطر فوتبالدوستان پاك نشود. اچه‌وری در دقیقه 79 به جای «لوییز رامایو» وارد میدان شد و در حالی كه داور چهارم هنوز تابلوی تعویض را در دست داشت، از زمین اخراج شد!

«ماركو آنتونیو سندی» شماره 3 بولیوی در آن دیدار معتقد است كه

بولیوی برای شكست دادن آلمان، فرصت‌های كافی در اختیار داشت. آلمانها نیز متقابلاً فرصت‌هایی داشتند و نهایتاً از اشتباه مدافعان و دروازه‌بان ما استفاده كردند. ما در طول بازی در برابر ضدحملات آنها به خوبی پایداری نشان دادیم ولی سرانجام یك اشتباه سبب شد كه در برابر سانتر بلند آنها جا بمانیم و دو مهاجم رو درروی «كارلوس تروكو» دروازه‌بان ما قرار گیرند و گل برتری را به ثمر رسانند.

بولیوی در قدم بعدی به ورزشگاه «فاكس بورو» در ماساچوست رفت تا با كره جنوبی دیدار كند. آن بازی بهترین فرصت برای هر دو تیم بود تا با كسب 3 امتیاز راهی دور حذفی شوند. اما این مسابقه در نهایت با تساوی بدون گل خاتمه یافت. بورخا می‌گوید:

ما برای برنده شدن فرصت كافی در اختیار داشتیم. احساس می‌كردیم كه از آنها برتر هستیم و به خاطر نمایش خوب روز آغاز، رسانه‌ها نیز چنین اعتقادی داشتند. مطمئن بودیم كه برنده می‌شویم. ولی چند فرصت حتمی را از دست دادیم و در فوتبال، از دست دادن فرصت‌های مسلّم به معنای برنده نشدن است.

آخرین دیدار بولیوی در مرحله گروهی یك بار دیگر در شهر شیكاگو برگزار شد. این بار در برابر اسپانیا و در مسابقه‌ای كه تنها گل بولیوی در جام جهانی به ثمر رسید. هرچند كه در پایان، با بُرد اسپانیا با نتیجه (3ـ1) خاتمه یافت. بورخا می‌گوید:

آن مسابقه، رقابتی خاص بود. زیرا مربی ما اسپانیایی بود و حرف و حدیث‌های زیادی درباره آن مسابقه زده شده بود. مسابقه را به خوبی شروع كردیم امّا حركت من روی بازیكن حریف، پنالتی اعلام شد حتی در حال حاضر هم با نگاه كردن به آن صحنه مطمئن می‌شوم كه هرگز حركت من، مستحق گرفتن پنالتی نبود. اسپانیا پس از زدن اولین گل بهتر از ما بازی  كرد و ما توان بازگرداندن شرایط مسابقه و نتیجه را نداشتیم و با شكست در آن دیدار حذف شدیم.

رؤیای بولیوی در جام جهانی پس از 3 مسابقه و تنها با یك گل زده و یك امتیاز به پایان رسید. ولی حضور در جام جهانی برای این كشور، دستاوردی فوق‌العاده بود. «سندی» می‌گوید:

تجربه كردن آن 3 مسابقه در جام جهانی واقعاً‌ فوق‌العاده بود. یك تجربه فوق‌العاده كه نمی‌شد آن را با كلمات توصیف كرد. نمی‌توان گفت كه در آن زمان چه حسی داشتیم و چه چیزی را تجربه می‌كردیم. جام جهانی با تمام حاشیه‌ها، زیرساخت‌ها و ... مثل یك میهمانی بزرگ بود. ابعاد جام جهانی را نمی‌توان با هیچ رویداد دیگری مقایسه كرد. نفراتی  كه در آن سال به جام جهانی رفتند، از تك تك لحظات حضور، خاطرات خوبی دارند.