افتتاحیه المپیک زمستانی و شبکه ورزش

رقابت های المپیک پکن در حالی افتتاح شد که در این مسابقات 1581 ورزشکار مرد و 1290 ورزشکار زن حضور خواهند داشت. تعداد کشورهای شرکت کننده 91 کشور است که در این میان، عربستان سعودی برای نخستین بار حضور در بازیهای زمستانی را تجربه خواهد کرد.

برای ایران نیز شرایط چندان تفاوتی نسبت به گذشته نکرده است. اگر ایران در بازیهای 1956 برای نخستین بار با 3 ورزشکار راهی بازیهای المپیک شد، این بار و پس از گذشت 62 سال، تعداد نمایندگان ایران همچنان سه ورزشکار است تا مشخص شود که پیشرفتی در طول این سالها رخ نداده است.

افتتاحیه بازیهای پکن در حالی از شبکه ورزش سیما با حذف برخی تصاویر و موزیک های پخش شد که تمامی صحبتهای مطرح شده در آن، مشتی بود از خروار و نشان می داد که تفکر حاکم بر ورزش کشور چگونه است و چرا نباید انتظار پیشرفت در رشته های زمستانی را داشته باشیم.

در طول رژه، موسیقی کلاسیک از بزرگان این سبک موسیقی در ورزشگاه آشیانه پرنده پخش می شد. اما نمی توان از مجریان انتظار داشت که با این سبک آشنا باشند یا نامی از چایکوفسکی، برامز و...بیاورند. این طور نیست؟! ولی در عوض می توانند دهها بار اعلام کنند که ورزشگاه محل برگزاری مسابقه شبیه لانه پرنده است!

یکی از میهمانان برنامه از رکورد ایران در بازیهای 2014 سوچی گفت که ایران با 12 ورزشکار در مسابقات شرکت کرد! در حالی که ایران در آن مسابقات تنها 5 ورزشکار داشت! هر چند که همان تعداد ورزشکار نیز رکوردی منحصر بفرد برای ایران محسوب می شد.

گزاشگر و کارشناسی که قرار بود درباره بازیها صحبت کنند، حتی از ساده ترین اصل رژه بازیهای المپیک چیزی نمی دانستند و اعلام کردند که بعد از یونان- بنیانگذار بازیهای المپیک- نوبت کشور میزبان است که در بازیها شرکت کند!

در حالی که به سادگی می توان ترتیب رژه کشورها را در المپیک در سایتهای مختلف مشاهده کرد.

بدتر از آن، صحبت کارشناس! برنامه در این باره بود که کشورهای شرکت کننده به ترتیب حروف یونانی در مراسم، رژه خواهند رفت. این مساله حتی نیاز به جستجوی اینترنتی ندارد. چرا باید کشوری که میزبان بازیهایی می شود، به جای استفاده از الفبای انگلیسی یا بومی خود، از الفبای یونانی استفاده کند؟!

یکی از مجریان برنامه که در بازیهای تابستانی توکیو حضور پیدا کرده بود، همان زمان هم به شدت از شرایط میزبانی ژاپن و سخت گیری های میزبان انتقاد می کرد. معلوم نبود با چه انتظاری به توکیو رفته بود که هنوز ناراحت بود و باز هم در مقایسه با ژاپن، میزبانی چینی ها را بسیار بهتر اعلام کرد (در حالی که خودش این بار به چین نرفته تا شرایط را از نزدیک ببیند!)

نباید صحبت های یکی از ورزشکارانی را که به عنوان کارشناس در برنامه حضور داشت را فراموش کرد. او معتقد بود ورزش های زمستانی چند سالی است که دچار افول شده! این نوع حرف ها از ورزشکاران ما عجیب نیست. همه معتقدند که در زمان آنها شرایط بهتر بوده و بعد از آنها دچار افول شده است.

و سرانجام موضوع غیبت سید ستار صید که به شکل یک معضل و فاجعه، بارها و بارها از زبان مجریان و مهمانان برنامه مطرح شد. ظاهرا صید در 34 سالگی شانس کسب مدال طلا برای کاروان ایران بوده است که این گونه کرونا گرفتن او به عنوان فاجعه مطرح شد.

اما نمی توان واقعیت را منکر شد. در المپیک زمستانی جایگاهی نداریم و با این فرهنگ حاکم، جایگاهی نخواهیم داشت....