متولد 10 فوریه 1881 در دروك واقع در استان آنتریم ایرلند جنوبی. كندی مك آرتور ملقب به كِنِت از دوران نوجوانی استعداد خود در دوومیدانی را به رخ همگان كشید، اما این فرصت را پیدا نكرد كه به صورت جدی به این ورزش بپردازد. او در 1901 به آفریقای جنوبی سفر كرد و پس از پیوستن به پلیس ژوهانسبورگ از 1906 به صورت جدی دوومیدانی را آغاز كرد. یعنی در 25 سالگی! مدتی بعد در رقابت دوی 1.5 مایل ترانسول قهرمان شد. پس از آن نیز دوی 5 مایل و رقابت صحرانوردی آفریقای جنوبی را فتح كرد. در اواخر فصل ورزشی 1908، او برای اولین بار در ماراتن شركت كرد و در میان ناباوری همگان چارلز هفرون ـ كه در همان سال از ماراتن المپیك لندن مدال نقره گرفته بود ـ را شكست داد! مك آرتور در رقابت 1 مایل و 10 مایل قهرمانی آفریقای جنوبی نیز قهرمان شد و سرانجم در المپیك 1912 (استكلهم) در دوی ماراتن شركت كرد. هوا آنچنان گرم بود كه بسیاری از دوندگان نتوانستند مسابقه را به انتها برسانند. از جمله فرانسیسكو لارارو دونده 21 ساله پرتغالی كه از حال رفت و دو روز بعد در بیمارستان جان باخت.

اما مك آرتور و هم‌تیمی‌اش كریستین گیتشام  با هم مسابقه را آغاز كردند و با یكدیگر نیز از رقیبان پیش افتادند.  آنها به هم قول داده بودند كه مسابقه را پا  به پای هم به پایان برسانند. در آستانه رسیدن به استادیوم، گیتشام برای خوردن آب ایستاد. با این انتظار كه مك آرتور نیز توقف خواهد كرد. اما كنت بدقولی كرد و به مسیر خود ادامه داد و سرانجام 58 ثانیه زودتر از گیتشام به خط پایان  رسید!

یك سال پس از المپیك، مك آرتور به شدت مصدوم شد و برای همیشه از دوومیدانی كناره گرفت. او در هفت سال در 6 ماراتن شركت كرد و هرگز شكست نخورد. پایان عمر وی در 13 ژوئن 1960 بود.