دارکوب فیلمی به کارگردانی و نویسندگی بهروز شعیبی و به تهیه‌کنندگی سید محمود رضوی محصول سال 1396 است. آسمونی در این بخش به معرفی و نقد فیلم دارکوب می پردازد.
معرفی فیلم دارکوب
آسمونی : فیلم دارکوب داستان اجتماعی روابط انسانی افراد جامعه را در رو در رویی با معضلات اجتماعی و اعتیاد روایت می‌کند.
این فیلم نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلم سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر شده‌است.
آسمونی : بهروز شعیبی با سومین ساخته سینمایی اش این بار به معضل اجتماعی اعتیاد پرداخته است.
پیش از او، رخشان بنی اعتماد با فیلم « خون بازی » توانسته بود بخشی از زندگی یک دختر جوان معتاد به مواد مخدر را به تصویر بکشد که با تحسین تماشاگران و منتقدان سینمایی همراه بود.
اما شعیبی در روایت « دارکوب » داستان زن معتادی را روایت می کند که گمان می رود مادر است و قصد دارد به هر طریق ممکن فرزندش که از او جدا افتاده را بدست بیاورد.
مشکل اصلی سومین ساخته شعیبی در فیلمنامه است یعنی جایی که می بایست موقعیت و شخصیت ها ساخته شوند و از تقابلشان ، چالش های اصلی داستان بوجود آید.
شخصیت های « دارکوب » یک تیپ مشخص با رفتارهای معمول را شامل می شوند اما فیلمساز هرگز دنیای ذهنی شان را عیان نمی سازد تا تماشاگر با تمام وجود با آنها همراه شود.
نقد فیلم دارکوب
تماشاگر با تماشای وضعیت آنها به جای آنکه تصمیم بگیرد با آنها همراه شود، در کنارشان به معضلات گوناگون جامعه می نگرد که برگرفته از واقعیت های جامعه است.
اما این روند نمی تواند تحسین تماشاگر را به همراه داشته باشد چراکه مخاطب در اینجا در حال تماشای یک اثر سینمایی و در واقع یک اثر قصه گو است و انتظار دارد بخشی از ذهن آدمهای داستان باشد اما این اتفاق هرگز رخ نمی دهد.
در « دارکوب » می توان تمام معضلات مربوط به اعتیاد و مسائل پیرامونش را مشاهده کرد.
از حقارت فرد معتاد گرفته تا خودفروشی که در موقعیت های مختلف به تصویر کشیده شده اند اما مشکل اینجاست که این موقعیت ها به هیچوجه در خدمت فیلمنامه و داستان نیست و جدا افتاده از کلیت اثر است.
موقعیت های عجیب و غیرمنطقی نیز در « دارکوب » به چشم می خورد نظیر سکانس مناقشه تینا و مهسا که در این سکانس تینا سعی در خفه کردن مهسا دارد بی آنکه بدانیم آیا آنها پیش از این بحرانی را در رابطه شان پشت سر گذاشته اند یا خیر.
woodpecker-movie
موقعیت هایی از این دست باعث شده تا زمان مفید فیلم نیز کاهش یابد.
آسمونی : بازی بازیگران فیلم نیز خیلی نمی تواند ضعف های فیلمنامه را بپوشاند.
اگرچه سارا بهرامی با دریافت سیمرغ بهترین بازیگر زن از سی و ششمین جشنواره فیلم فجر توانست نگاه ها را به خود جلب نماید، اما بازی او در نقش مهسا آنچنان که باید، نتوانسته ضعف های شخصیت پردازی مهسا را برطرف نماید.
با اینحال می توان با قاطعیت گفت که بازی بهرامی در نقش یک معتاد یک سر و گردن از بازی دیگر بازیگران فیلم از جمله مهناز افشار بالاتر است و بهترین بازیگر فیلم می باشد.
« دارکوب » را می توان ضعیف ترین ساخته شعیبی در 3 اثر سینمایی که از او در سینما به نمایش درآمده دسته بندی کرد.
فیلمی که مشکل شخصیت پردازی در آن به چشم می خورد که باعث شده رفتار آدمهای فیلم عجیب و غیرمنتظره به نظر برسد.
نقد فیلم دارکوب
آسمونی : وجود سکانس های بی اهمیت نیز فیلم را از نفس می اندازد تا روی هم رفته تجربه تماشای « دارکوب » بدیع و دلنشین نباشد.
شاید اگر بهروز شعیبی می توانست تمرکز بیشتری روی شخصیت های داستان داشته باشد و به جای به تصویر کشیدن سطحی معضلات اجتماعی که گاهاً رویکردی نیمه مستند می یابد، قصه جمع و جورتری را مهیا سازد، « دارکوب » اثری شایسته تر می شد اما در حال حاضر تنها ویژگی مثبت این اثر حضور سارا بهرامی است.
نظر خود را درباره «نقد فیلم دارکوب» در کادر زیر بنویسید :
آسمونی شامل بخش های متنوعی است که هر کدام از آنها شامل دنیایی از مقالات و اطلاعات کاربردی می باشند، شما با ورود به هر کدام از دسته بندی های مجله اینترنتی آسمونی می توانید به زیردسته های موجود در آن دسترسی پیدا کنید، برای مثال در دسته فیلم و سینما؛ گزینه هایی مثل نقد فیلم، معرفی فیلم ایرانی، فیلم بین الملل، انیمیشن و کارتون و چندین بخش دیگر قرار دارد، یا بخش سلامت وب سایت شامل بخش هایی همچون روانشناسی، طب سنتی، نکات تغذیه و تناسب اندام می باشد.
