بیت کوین چیست + جایگاه بیت کوین در ایران

بیت‌کوین (به انگلیسی: Bitcoin) یک رمزارز و نظام پرداخت جهانی با کارکردهای مشابه پول بی‌پشتوانه است، ولی از نظر حقوقی هیچ کشوری آن را به عنوان پول قانونی به رسمیت نشناخته‌است. از نظر فنی بیت‌کوین نخستین پول دیجیتال غیرمتمرکز است. چرا که بدون بانک مرکزی یا مسئول مرکزی کار می‌کند. این شبکه همتابه‌همتا است و تراکنش‌ها، مستقیماً و بدون واسطه بین کاربران انجام می‌شود.

گره‌ها با استفاده از فناوری رمزنگاری (Cryptography)، این تراکنش‌ها را بازبینی کرده و در یک دفتر کل توزیع‌شده همگانی که به آن زنجیره بلوکی گفته می‌شود ضبط می‌کنند. بیت‌کوین را شخص یا گروهی از اشخاص ناشناس تحت نام ساتوشی ناکاموتو اختراع و در سال 2009 به عنوان یک نرم‌افزار متن‌باز عرضه شد.

در چند سال گذشته ارزش بیت‌کوین در بازارهای جهانی از چند صدم دلار آمریکا به چندهزار دلار افزایش یافته‌است. شمار شرکت‌های خدماتی و تاجرانی که بیت‌کوین می‌پذیرند نیز در حال افزایش است.

هیچ‌کس مالک شبکه بیت‌کوین نیست و مانند ایمیل، این کاربران بیت‌کوین هستند که آن را کنترل می‌کنند. کاربردهای بیت‌کوین در هیچ‌کدام از دیگر سیستم‌های پرداخت دیگر یافتنی نیست.

دیدگاه حقوقی در مورد بیت کوین

«پول» بودن، یک جایگاه حقوقی است و پول بودن بیت‌کوین منوط به پذیرش جایگاه حقوقی آن از سوی ژاپن بیت‌کوین را به عنوان پول به رسمیت نشناخته‌است و دولت‌های ایالات متحده آمریکا، آلمان و چین بر کالا بودن بیت‌کوین تأکید دارند. بیت‌کوین در نظام حقوقی ژاپن و آلمان کالایی است که می‌تواند به عنوان ابزار پرداخت استفاده شود.

پدیدآور بیت کوین

هویت پدیدآور بیت‌کوین مشخص نیست. گفته می‌شود «ساتوشی ناکاموتو» مخترع بیت‌کوین است. هویت واقعی او هنوز مجهول است؛ ولی در سال 2016 یک دانشمند استرالیایی به نام کریگ رایت ادعا کرد که او مخترع بیت‌کوین است. البته بسیاری معتقدند که او یک شخص نیست و بیت‌کوین محصولی از یک گروه برنامه‌نویسی بزرگ است.

مشخصات نخستین بیت‌کوین در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو در یک فهرست ایمیل رمزنگاری شده منتشر شد. ناکاموتو پروژه را به اواخر سال 2010 موکول کرد و در سال 2011 هم ایمیلی از سوی ناکاموتو ارسال شد که می‌گفت او دیگر از بیت‌کوین دست کشیده و به سوی پروژه‌های دیگر متمایل شده‌است.

تا به حال افراد زیادی به عنوان ناکاموتو مطرح شده‌اند که همگی به‌طور رسمی این امر را انکار کرده‌اند. یکی از معروف‌ترین موارد پیرمرد 64 ساله آمریکایی به نام دوریان بود که از سوی هفته‌نامه نیوزویک به عنوان ناکاموتوی اصلی معرفی شد؛ دوریان تمام این گزارش‌ها را انکار کرد و گفت هیچ ارتباطی با بیت‌کوین ندارد. دوریان از نیوزویک به علت زیر و رو شدن زندگیش شکایت کرد.

در دسامبر 2015 در تحقیقات مشترک توسط وایرد و گیزمودو گفته شد که ممکن است کریگ رایت مهندس کامپیوتر و بازرگان استرالیایی، مخترع واقعی بیت‌کوین باشد. در تاریخ 2 مه سال 2016 کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی ناکاموتو است. بی‌بی‌سی طبق مقالات منتشر شده توسط وی، توانسته یک پیام را توسط کلید خصوصی مربوط به نخستین تراکنش بیت‌کوین امضا کند. برخی از اعضای برجسته انجمن بیت‌کوین هم ادعای او را تأیید کردند. رایت دلیل افشای هویت واقعی خود را برای حفاظت از حریم شخصی اطرافیانش بیان کرد.

او بعدها از اعلام مدارک بیشتر برای اثبات ادعای خود انصراف داد. سه روز پس از این که کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی ناکاموتو است، از انظار عمومی پنهان شد. او در وبلاگ خود اعلام کرد که مدرک دیگری برای اثبات ادعای خود نخواهد آورد. رایت با بیان این که ادعاهای خارق‌العاده اثبات‌های خارق‌العاده می‌طلبند، وعده داده بود که دلایل محکمی برای اثبات ادعای خود خواهد آورد؛ ولی به جای آن، او همهٔ پست‌های پیشین بلاگ خود را پاک کرد و مطلبی با عنوان «متاسفم» نوشت. او در این پست بیان کرد که اندازه‌ای توانمند نیست که بتواند ادعای خود را اثبات کند. هم چنین از اعضای برجسته انجمن بیت‌کوین که از او حمایت کرده بودند عذرخواهی کرد. او نوشت: «امیدوارم اعتبارشان با کار وی خدشه دار نشود». اظهارات عمومی او در نگاه اول ثابت‌کننده به نظر می‌رسیدند؛ ولی بررسی دقیق مدارک او نشان داد امضایی که او به عنوان امضای ساتوشی ارائه داده بود از یک صفحه وِب کپی شده بود. رایت هم‌اکنون ناپدید شده‌است. بدون اینکه تلاش ساده‌ای برای اثبات ادعای خود کند. درحالی که اقدامات ساده‌ای وجود داشت که رایت از راه آن‌ها می‌توانست ثابت کند ناکاموتو است. در این میان، تنها دستاورد رایت این بود که توجه بسیاری را به خود جلب کرد.

هویت ناشناخته ناکاموتو باعث نگرانی‌هایی می‌شود. از جمله، برداشت نادرست از متن بازبودن بیت‌کوین بر می‌گردد. این که هر توسعه دهنده‌ای می‌تواند کد آن را بازبینی کرده یا تغییراتی در آن ایجاد کرده یا نرم‌افزار بیت‌کوین مخصوص خود را بسازد. امنیت، از ویژگی‌های مهم نرم‌افزار متن باز است.

روش‌های بدست آوردن بیت کوین

• بیت‌کوین‌ها عموماً از راه فعالیت‌های استخراج (ماینینگ) که همان فرایند پردازش تراکنش‌های بیت‌کوین است، بدست می‌آیند. این روش مستلزم در اختیار داشتن کامپیوترها و سخت‌افزارهای قدرتمندی است.
• خرید بیت‌کوین از صرافی‌ها
• همچنین برخی از وب سایت‌های بخت‌آزمایی، به کاربران خود بیت‌کوین می‌دهند.
• می‌توان با پذیرفتن بیت‌کوین به عنوان وجه پرداختی در برابر کالا یا خدمات، بیت‌کوین به دست آورد.

نشانی بیت کوین

بیت‌کوین از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می‌کند. هر کیف پول شامل شماری جُفت کلید عمومی و خصوصی است. کلیدهای عمومی به نشانی‌های بیت‌کوین تبدیل می‌شوند که به عنوان نشانی برای دریافت بیت‌کوین به پرداخت‌کننده اعلام می‌شوند. این آدرس‌ها در حالت قابل خواندن برای انسان‌ها به رشته‌ای با تقریباً 33 نویسه تبدیل می‌شوند که همیشه با شماره 1 یا 3 شروع می‌شوند.

ایجاد یک نشانی جدید، عملی کاملاً محلی و بی‌نیاز از اتصال به شبکه همتا به همتای بیت‌کوین است. در واقع هر فرد می‌تواند بیت‌کوین‌های خود را به یک آدرس بیت‌کوین دیگر ارسال یا اصطلاحاً واریز نماید. بیشتر آدرس‌های بیت‌کوین بی‌معنی به نظر می‌رسند، ولی امکان ایجاد آدرس‌های شخصی‌تر به وسیله نرم‌افزاری که به سرعت نشانی‌های بسیاری تولید می‌کند و آدرس‌هایی را که با الگوی مورد نظر همخوانی دارند، ذخیره می‌کند، وجود دارد.

شبکه بیت کوین

هر کاربر متصل به شبکه بیت‌کوین، یک گره (node) به‌شمار می‌رود. در شبکه بیت‌کوین هر گره با چند گره دیگر در ارتباط است. برای انتقال وجه، گره فرستنده بیت‌کوین یک درخواست انتقال وجه تولید می‌کند و با کلید شخصی خود آن را امضاء می‌کند. سپس این درخواست را برای تمام گره‌هایی که به آن‌ها متصل است می‌فرستد. این گره‌ها نیز درصورت دریافت این درخواست آن را برای تمام گره‌های مرتبط خود می‌فرستند و به این روش، درخواست در تمام شبکه پخش می‌شود.

بلوک Block بیت کوین

گره‌های مولد بلوک یا به بیان دیگر رایانه‌های استخراج‌کننده (Miner یا ماینِر) در صورت دریافت یک درخواست انتقال، آن را وارد بلوکی که در حال ساخت هستند می‌کنند. ساخت بلوک کاری، زمان‌بر و مبتنی بر شانس است. سختی ساخت بلوک متغیر است و تقریباً هر دو هفته یک بار به نسبت سرعت تولید بلوک در دو هفته اخیر طوری تغییر می‌کند که هر بلوک به‌طور متوسط 10 دقیقه زمان برای ساخت لازم دارد. در صورتی که یک گره مولد بلوک، موفق به تولید یک بلوک شود آن را به تمام گره‌هایی که با آن‌ها در ارتباط است می‌فرستد. این گره‌ها درستی بلوک را بررسی می‌کنند و در صورت صحت بلوک و همهٔ درخواست‌های داخل آن، آن را برای تمام گره‌های مرتبط خود می‌فرستند. به این روش، هر بلوک معتبر، به سرعت در شبکه پخش می‌شود. مولدهای دیگر، در صورت دریافت یک بلوک معتبر، کار روی درخواست‌های انتقالی که داخل این بلوک است را رها می‌کنند و شروع به تلاش برای ساخت بلوک بعدی می‌کنند. به همین دلیل، درخواستی که داخل یک بلوک ثبت می‌شود در واقع توسط اکثریت شبکه تأیید شده‌است. مولدی که موفق به تولید یک بلوک می‌شود، یک درخواست انتقال ویژه به آن اضافه می‌کند که هیچ فرستنده‌ای ندارد و 25 بیت‌کوین به آدرس خودش واریز می‌کند. این 25 بیت‌کوین به عنوان پاداش مولد به‌شمار می‌روند و با اینکه هیچ فرستنده‌ای ندارند، توسط دیگر گره‌ها یک انتقال وجه درست به‌شمار می‌روند. البته این جایزه در ابتدا 50 بیت‌کوین بود. این جایزه هر چهار سال نصف می‌شود. بدین صورت که این جایزه بین سال‌های 2009 تا 2012، شمار 50 بیت‌کوین برای هر بلوک، بین 2012 تا 2016 به 25 بیت‌کوین رسید. با یک محاسبه ریاضی می‌توان متوجه شد که بیش از 21٬000٬000 بیت‌کوین قابل ایجاد خواهند بود.

در ماه دسامبر سال 2013 که قیمت ارز دیجیتال افزایش یافته بود، نزدیک 12 میلیون بیت‌کوین در گردش ثبت شد. تا نیمه سال 2014 میلادی شمار حدوداً 13٬000٬000 بیت‌کوین در گردش بود.

مشکلات بیت کوین

فناوری قدیمی بیت کوین

از مهم‌ترین مشکلات امروزه بیت‌کوین می‌توان به قدیمی بودن فناوری آن است. این قدیمی بودن باعث شده تا گروه‌هایی با ایجاد هارد فورک مانند بیت‌کوین کش و بیت‌کوین گلد سعی در جبران این عقب ماندگی و حتی تلاش برای جایگزین کردن بیت‌کوین داشته باشند. از جمله این مشکلات می‌توان به طولانی بودن مدت زمان تأیید تراکنش‌ها (10 دقیقه) و کارمزدهای (Fee) بعضاً گران و گاهی ترسناک بیت‌کوین اشاره کرد.

مصرف انرژی بالای بیت کوین

مصرف بالای انرژی توسط شبکه بیت‌کوین همواره یکی از موارد انتقاد به بیت‌کوین بوده‌است. بر اساس گزارش نشریه دیجی‌کونومیست، میزان تخمینی برق مصرف شده در دنیا توسط شبکه بیت‌کوین برابر با 30/14 تراوات ساعت، برابر با میانگین برق مصرفی ایرلند است.

بیت کوین در ایران

بیت کوین در بانک مرکزی

در اردیبهشت 1397 بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که به‌کارگیری بیت کوین و ارزهای مجازی دیگر در تمام مراکز پولی و مالی ممنوع است.

دیدگاه شرعی در مورد بیت کوین

سید موسی شبیری زنجانی از مراجع تقلید شیعیان استفاده از بیت‌کوین را به مفسده اقتصادی نداشتن و خلاف قانون نبودن، مشروط کرده‌است.

دور زدن تحریم ها برای بیت کوین

مطابق گزارش نیویورک تایمز جمهوری اسلامی در پی گسترش استخراج بیت کوین برای دور زدن تحریم‌های مالی ایالات متحده علیه خود بوده. از آنجایی که ردیابی معاملات و انتقالات در این ارز دیجیتالی کار آسانی نیست نقل و انتقالات بین‌المللی - مالی جمهوری اسلامی راحت تر در این بستر اتفاق می‌افتد. همچنین تصاویری از یک مرکز استخراج بیت کوین در تهران منتشر شد که ظاهراً توسط یک سرمایه گزار جوان اروپایی تأسیس شده. مطابق گزارش‌ها بسیاری از سرمایه گزاران این ارز در -روسیه، اروپا و آسیا- تصمیمات احتمالی ای را برای انتقال استخراج این عرض به ایران را در دستور کار داشتند. از دلایل عمده این مسئله ارزانی قیمت برق در ایران ارزیابی شده بود. هر کیلووات ساعت برق در ایران شش دهم یک سنت – هر دلار آمریکا 100 سنت - (تا بهمن ماه 1397)در حالی که قیمت همین میزان برق در ایالات متحده آمریکا 12 سنت و در کشوری مثل آلمان 35 سنت بوده.