- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- نگاهى به فيلم ويلاى ساحلى،مرد عينكى، زن دزد
نگاهى به فيلم ويلاى ساحلى،مرد عينكى، زن دزد
سه شنبه ١٢ دى ١٤٠٢
نگاهى به فيلم ويلاى ساحلى،مرد عينكى، زن دزد
نویسنده: لاله عالم
ويلاى ساحلى اخرين فيلم كيانوش عيارى يك داستان اجتماعى است كه در قالب طنز و كمدى بيان شده است.
داستان درباره فردى به نام يونس( بابازى پژمان جمشيدى) است كه تحت فشار خانواده اش، مجبور به اجاره دادن اتاق هاى ويلايى مى شود كه به وى امانت داده شده است.
ويلاى ساحلى ، يك فيلم مدرن است و از قواعد فيلمسازى كلاسيك تبعيت نمى كند، فيلم پر از داستانك و خرده پيرنگ هاست كه توسط يك ايده مركزى به هم مربوط مى شوند.
خرده داستان ها مربوط به همان افرادى مى شوند كه اتاق هاى ويلا را اجاره مى كنند . انها هر يك با خود داستانى دارند ، داستان هايى كه هريك در فيلمى جداگانه قابليت طرح دارند و بيان همه انها با هم در فيلم ، باعث شلوغ شدن ان شده و قدرت تفكر را از بيننده مى گيرد وتنها تضاد اين ادم ها در كنار هم باعث كشمكش انها شده و لحظه هايى شايد باعث شود بيننده به فكر فرو رود يا حتى بخندد.
پيرنگ ها عبارتند از : داستان خانواده مرد كارمند ابرو دارى كه همسرش مبتلا به دزدى مرضى است، داستان مرد عينكى كه دوست دارد در كار همه دخالت كند و خودش را وسط هر معركه اى مى اندازد، داستان برادارانى از يك خانواده متعصب كه به دنبال خواهرشان هستند، داستان دختران و پسران بدون قيد و بند و ….
گرچه ويلاى ساحلى گاهى اوقات مى تواند لبخند به لب مخاطب بنشاند ؛ مثل صحنه اى كه يونس بالاى پله ها نشسته و رفت و امد اتاق ها را كنترل مى كند ولى در كل فيلم خنده دارى نيست ، حتى اگر بازيگران شناخته شده ژانر طنز و كمدى مثل رضا عطاران، پژمان جمشيدى و ريما رامين فر در ان بازى كرده باشند.
البته لوكيش شمال، دريا و اين ويلاى ٧ خوابه افسانه اى به خودى خود جذابيت دارند اما براى اينكه يك فيلم سينمائى جذابيت داشته باشد، نياز به چيزى بيش از اين است ؛يك داستان منسجم و تاثير گذار.
تنها پيام فيلم ، جالب است كه شايد اين پيام هم در اين روزگار اعتماد ادم ها را بيشتر از هم سلب مى كند.پيام فيلم: خانه يا منزل خود را به هيچ وجه به امانت دست كسى نسپريد، چرا كه در امانت خيانت مى شود و خود شخص هرچقدر امين و قابل اعتماد باشد تحت نفوذ ، ضعف خود ، نياز و تاثير اطرافيانش ، ممكن است در خيانت امانت كند و مسائلى در ان خانه پيش بيايد كه بعدها شما بايد جوابگوى ان باشيد، اتفاقاتى كه شايد جبران ناپذير باشد و براى همه عمر گريبان شما را بگيرد. البته اين يكى از بحث هاى روز جامعه است چون تعداد ويلا ها، شمال، اطراف تهران و…. در حال گسترش است و نياز به نگهبانى و سرايداري نيز همچنين، دراين باره بايد بيشتر فكر كرد چاره بيشترى انديشيد كه چگونه مى توان در صورت لزوم فرد مطمئنى پيدا كرد.
ايده و فكر مركزى فيلم خوب است اما اگر تا اين حد پر داستانك نبود و يالااقل در بين افراد داستانك ها از تعدادى چهره هاى سينمائى جذاب استفاده مى شد ، شايد فيلم كمى جذاب تر بود.
در حال حاضر اگر چند چهره معروف در اين فيلم حضور نداشت، فيلم تبديل مى شد به يك فيلم كارگاهى دانشجويان سينما.
به هرحال از اينها گذشته، فيلمبردارى داريوش عيارى عالى بود، بازيگرى پژمان جمشيدى نيز بسيار خوب بود اما اين بازيگر بايد بيشتر قدر خود را بداند، اين حضور پررنگ وى در اكثر فيلم هاى در حال حاضر بيشتر به ضررش است ، اين فيلم چيز جديدى براى رضاعطاران نداشت و به بازيگرى او اضافه نكرده بود، بر عكس قابليت هاى جديد و تازه اى از ريما رامين فر نشان داد و او بسيار در اين فيلم خوب بازى كردطراحى صحنه و لباس نيز خوب بود. به اميد انكه در اينده بازهم از استاد كيانوش عيارى فيلم هاى دوران طلايى اش را شاهد باشيم.
